Το ΑΕΚ- 247 Θυμάται...

Σήμερα αποφάσισα να ασχοληθώ με ένα ρεκόρ που όμοιό του έχουμε συναντήσει άλλες δύο φορές από καταβολής Ελληνικού ποδοσφαίρου. Η εν λόγω επίτευξη αφορά στη σαιζόν 1992-1993, όπου η ομάδα μας κατάφερε σε 17 εντός έδρας αγώνες όχι μόνο να μην ηττηθεί αλλά να μην παραχωρήσει και ισοπαλία. 17 στα 17 λοιπόν για την ομάδα του Μπάγεβιτς που συνδύασε το μεγαλειώδες ρεκόρ, με την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος.

Ομάδα

Χαρακτηριστικό της τότε ομάδας, είναι πως παρά το γεγονός πως διαθέτει ένα ρόστερ αποτελούμενο από μεγάλες προσωπικότητες, τίποτα και κανείς δεν ήταν πάνω από την ομάδα. Αυτό πιστώνεται εξ ολοκλήρου στον Μπάγεβιτς που είχε την ομάδα που ήθελε και τους παίκτες που ζητούσε, χωρίς παρεμβάσεις από τη διοίκηση σε οποιοδήποτε ζήτημα.

Πρωτάθλημα

Η ΑΕΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα με ένα βαθμό διαφορά από τον μόνιμο διώκτη της Πανθηναϊκό (78 έναντι 77) και το σερί της ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα πέραν μιας περίπτωσης στον αγώνα με την Παναχαϊκή για την 4^η αγωνιστική, όπου και επιβληθήκαμε μετά κόπων και βασάνων στο 92 ανατρέποντας μάλιστα το σκορ.(2-1) Στα ντέρμπι είχαμε μια αρκετά καλή συγκομιδή πετυχαίνοντας 2 νίκες , 1 ισοπαλία και μια ήττα εκτός έδρας από ΟΣΦΠ. Η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη της χρονιάς επιτεύχθηκε εναντίον της Κορίνθου την 13^η αγωνιστική με σκορ 7-0. Κακή στιγμή ήταν εκείνη με τον Ιωνικό όπου χάσαμε με 4-3 στη Νίκαια και βρεθήκαμε να χάνουμε με 3-0 και 4-1.

Στιγμή

Ο αγώνας που έκρινε κατά πολύ την τελική έκβαση του πρωταθλήματος ήταν εκείνος με τον Παναθηναικό για την 27^η αγωνιστική. Έχω αναφερθεί ενδελεχώς στον εν λόγω αγώνα, με αφορμή το αφιέρωμα στο Χάρη Κοπιτσή και τον απίστευτο αγώνα που έκανε κόντρα στον παο. Εκεί, η ομάδα έδωσε τις ηχηρές απαντήσεις που ζητούσαν οι πεταλουδοσυλλέκτες παναθηναϊκοί και επιβληθήκαμε με χαρακτηριστική άνεση 3-1 κόντρα σε Θεούς και δαίμονες, καθώς αγωνιστήκαμε χωρίς 7 βασικούς παίκτες.

Σκορερ

Ο Βασίλης Δημητριάδης τίναξε τη μπάνκα στον αέρα εκείνη τη χρονιά σκοράροντας 33 φορές σε 33 συμμετοχές! Ο Βαζέχα βγήκε δεύτερος πετυχαίνοντας 32 γκολ! Απίστευτο πραγματικά. Ωστόσο ο Δημητριάδης είχε άξιους συμπαραστάτες σχεδόν όλους τους συμπαίκτες του, μιας και σκόραραν εκτός αυτού 12 διαφορετικοί παίκτες! ( Αλεξανδρής, Μητρόπουλος, Σαβέφσκι, Τσάρτας, Σαμπανάτζοβιτς, Σλίσκοβιτς, Παύλος Παπαϊωάννου, Κοπιτσής, Σταματής, Πατίκας, Κλόπας και Αγορογιάννης.)

Ενδεκάδα

Αν και τότε η ομάδα διέθετε παίκτες ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμους θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω την τότε ενδεκάδα, ούτως ώστε να έχετε μια σφαιρική εικόνα για την υπερομάδα του ’93. Κάτω από τα δοκάρια και στις 34 αναμετρήσεις ήταν ο Αντώνης Μήνου. Δεξί μπάκ ο Χρήστος Βασιλόπουλος και αριστερό ο Βάϊος Καραγιάννης. Κεντρικό αμυντικό δίδυμο ο Μανωλάς με τον Κούτουλα ή τον Παπαδόπουλο. Στο κέντρο οι Σαμπανάτζοβιτς, Σταματής, Παπαϊωάννου και Σαβέφσκι. Επιθετικό δίδυμο οι Δημητριάδης και Αλεξανδρής. Συνήθεις αλλαγές αλλά και ενίοτε βασικοί οι Αγορογιάννης, Σλίσκοβιτς, Μητρόπουλος, Κοπιτσής, Πατίκας και Τσάρτας.

Νίκη τίτλου εναντίον ΠΑΟ

Αγχώδης νίκη επί της Παναχαϊκής

 μαθηματική εξασφάλιση εναντίον του Ολυμπιακού την τελευταία αγωνιστική

Στιγμές από γκολ που πετύχαμε τραβηγμένες από την κερκίδα!

ΑΕΚ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-0 (10-11)

AEK ATROMITOS 3-0 (CUP FINAL)

ΑΕΚ-ΠΑΟ 1-0 (10-11)

Το ΑΕΚ- 247 Θυμάται...

 ΑΕΚ-ΣΠΑΡΤΑΚ ΜΟΣΧΑΣ

1991. Η ΑΕΚ έχει ξεκινήσει νωχελικά στο πρωτάθλημα, έχοντας περάσει ένα γύρο στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ άλλα προς τα τέλη Οκτωβρίου, αρχίζει να παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο το οποίο συνδυάζεται επιτέλους με νίκες. Έτσι την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1991, κερδίζει τον Ηρακλή και περνάει στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα την οποία θα διατηρήσει για όλο το πρωτάθλημα ξεκινώντας το σερί των τριών συνεχόμενων τίτλων. Την επόμενη Πέμπτη αγωνίζεται στη Νέα Φιλαδέλφεια απέναντι στην πανίσχυρη Σπάρτακ Μόσχας του Μόστοβοι. Ο πρώτος αγώνας είχε λήξει 0-0 στη Ρωσία και ο επαναληπτικός της Φιλαδέλφειας έφερε στο γήπεδο 38000 οπαδούς μας. Να σημειωθεί ότι η περίοδος 91-92 ήταν η τελευταία που τα καρεκλάκια δεν είχαν πλάτη στο γήπεδο, και οι θέσεις ορθίων κυριαρχούσαν στα 2 πέταλα, συνεπώς ο εν λόγω αγώνας θεωρείται εκείνος με την μεγαλύτερη προσέλευση θεατών όλων των εποχών στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο αγώνας ξεκίνησε άσχημα για την ΑΕΚ που μετά από ένα επιπόλαιο πέναλτι του Σαβέφσκι βρέθηκε στο καναβάτσο. Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε στο 0-1 και σε 45 λεπτά η ΑΕΚ έπρεπε να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση. Με δύο κόρνερ χτυπημένα από τον αρχηγό Γιώργο Σαββίδη η ΑΕΚ ανέτρεψε το σκορ και τελικά επιβλήθηκε με 2-1 παίρνοντας την πρόκριση για τον επόμενο γύρο. Σκόρερ οι Μπατίστα και Δημητρίαδης. Στο βίντεο που ακολουθεί, τα δύο γκολ και οι αντιδράσεις πάγκου και κερκίδας. Στην περιγραφή,  ο Σταύρος Τσώχος.

Σύνθεση ΑΕΚ: Μήνου, Βασιλόπουλος, Καραγιάννης, Μανωλάς, Κούτουλας, Σταματής,Σαβέφσκι, Σαμπανάτζοβιτς, Σαββίδης, Αλεξανδρής, Δημητριάδης.

                                                                        ΓΚΟΛ

                

                                        ΚΛΑΜΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΣΩΧΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Γιατί είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ;

Για αυτό!

Ζω για να δω τον Μαρινάκη με τον Μπέο στην ίδια κουκέτα ενός στενού κελιού!

Αδέρφια,

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ! Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ! Να μπουν τώρα στη φυλακή οι κλέφτες των χαρών μας. Να μπουν αυτοί που κανόνιζαν μέχρι και τους παρατηρητές των αγώνων. Να βάλουν τα στυλό εκεί που ξέρουν οι δημοσιογράφοι του κόκκινου συστήματος, που κουκούλωναν τα συνεχόμενα αίσχη επί τόσα χρόνια πιστοί στο δημιουργημένο δόγμα τους για ενασχόληση μόνο με το ποδόσφαιρο, λες και εδώ πέρα διεξαγόταν το πρωτάθλημα του Λουξεμβούργου. Να μπει αυτή η λέρα ο Μπέος στη φυλακή. Να βρουν τον άνθρωπο που χορηγούσε τα απαλλακτικά χαρτάκια στον Ψωμιάδη για να μην έρχεται στις δίκες. Ντρέπομαι να τον πω γιατρό. Να μην την γλυτώσουν ο Πιλάβιος και ο Πατέρας που ήξεραν και δε μίλαγαν. Να ρίξουν τα σιχάματά τους στη Β΄ Εθνική. Για όποιον άλλον μίλησε, έστησε, προσπάθησε να στήσει, εν ολίγοις παρανόμησε να ΠΛΗΡΩΣΕΙ.

Ηλίας Ατματσίδης

Αυτό που συμβαίνει με το αφιέρωμα στον "Ατμα" είναι εντυπωσιακό. Εντελώς τυχαία από τη στιγμή που έκανα το αφιέρωμα, "ανεβαίνουν" βίντεο με τις στιγμές που σας περιέγραφα γραπτώς! Ιδού το γκολ με την Ξάνθη από την άσπρη βούλα!!

ΤΟ ΑΕΚ-247 ΘΥΜΑΤΑΙ...

"Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα!"

Ο Θεολόγης Παπαδόπουλος, τα λουλούδια και το χαμένο κύπελλο του '88"

Με αφορμή τα στημένα παιχνίδια που βγαίνουν στην επιφάνεια, σε συνάρτηση με τους ρυθμούς πολυβόλου που ακούγονται τα εμπλεκόμενα ονόματα, μου ήρθε στο μυαλό η χαρακτηριστικότερη στιγμή εμπλοκής της ΑΕΚ σε τέτοιου είδους κατάσταση. Αν και εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να είμαστε στην πλευρά του θύματος, το γεγονός πως κάποιος παίκτης μας πιθανώς να χρηματίστηκε μας ντροπιάζει όλους. Ο αγώνας στον οποίο αναφέρομαι είναι εκείνος ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον –ποιον άλλο;-Οσφπ. Πιο συγκεκριμένα την περίοδο 87-88 για το θεσμό του Κυπέλλου.

Ο πρώτος αγώνας είχε διεξαχθεί στο «Καραϊσκάκη» και οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες με σκορ 1-1. Ο επαναληπτικός, ορίστηκε για την 10^η Φεβρουαρίου και ο αγώνας μύριζε μπαρούτι. Ο τότε πρόεδρος του γαύρου, Γιώργος Κοσκοτάς, ανέφερε πως η ΑΕΚ είναι εξαιρετικά άτυχη που κληρώθηκε με τον ΟΣΦΠ. Προφανώς, δεν αναφερόταν στη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, αλλά στις κινήσεις «κάτω από το τραπέζι» που είχαν διενεργηθεί. Εκείνη την εποχή, ήταν κοινό μυστικό και πασιφανές στοιχείο, πως με όποια ομάδα αγωνιζόταν ο σύλλογος του λιμανιού, κάποιος τερματοφύλακας άλλαζε ομάδα. Την περίοδο 87-88 με τα χρώματα της ΑΕΚ, έπαιζε στο τέρμα ο Θεολόγης Παπαδόπουλος. Θεωρείτο, ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών και είχε 79 συμμετοχές πριν τον εν λόγω αγώνα στην τετραετή του παρουσία με το Δικέφαλο. Συνολικά με την ΑΕΚ έπαιξε 80 φορές. Τυχαίο;

Μπαλής και Λουλούδια

Τρεις μέρες πριν τον αγώνα καταγγέλθηκε από το Θεολόγη Παπαδόπουλο απόπειρα δωροδοκίας του, με μεσολαβητή τον πρώην ποδοσφαιριστή μας Ντίνο Μπαλή. Με μια ανθοδέσμη, -συνήθης τακτική της εποχής με Παναθηναϊκές καταβολές- επιχείρησε –και μάλλον τα κατάφερε- να δωροδοκήσει τον πορτιέρο μας. Ο τότε πρόεδρός μας Νίκος Ζαφειρόπουλος, διενεργεί τις γνωστές ανακρίσεις για να μάθει «ποιος τα πήρε». Απάντηση δεν πήρε ποτέ, αλλά πέραν της κατάστασης με τον Παπαδόπουλο ήταν πασιφανής η έλλειψη ομαδικής συμπεριφοράς στον αγώνα. Ο κόσμος της ΑΕΚ που είχε γεμίσει το γήπεδο, έμοιαζε μπερδεμένος καθώς ναι μεν δεν πίστευε αυτά που άκουγε, αλλά βλέποντας τον αγώνα δεν μπορούσες να βρεις και από κάπου να πιαστείς πέραν του Μαυροδήμου, που στο γκολ πανηγυρίζει μόνο με το Μανωλά και έναν… οπαδό της ομάδας.

Αγώνας-Λαϊκά Δικαστήρια

Το βίντεο του παιχνιδιού θα το δείτε στο τέλος, προκειμένου να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα για την απόδοση του τερματοφύλακα. Το σίγουρο είναι πως το συμπέρασμα που έβγαλαν όσοι ΑΕΚτσήδες ήταν στο γήπεδο ήταν κοινό. «ένοχος». Μετά το τέλος του αγώνα τα αποδυτήρια της ΑΕΚ είχαν αποκλειστεί από ένα εξαγριωμένο πλήθος που δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό το αποτέλεσμα, όχι λόγω της ήττας αλλά λόγω της προκλητικής εμφάνισης του τερματοφύλακα. Οι περισσότεροι παίκτες, διέφυγαν του κλοιού αλλά ο Παπαδόπουλος ήταν το κόκκινο πανί για τον κόσμο. Χαρακτηριστικά, λεγόταν στα πηγαδάκια, πως δε θα φύγει ζωντανός από εδώ… Ως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, βρέθηκε μια …δημοσιογραφική λύση. Να εισέλθει στο χώρο των αποδυτηρίων ένας δημοσιογράφος με κάμερα προκειμένου να μιλήσει ο Θεολόγης. Στην ιστορική δήλωσή του, είπε πως «Καλύτερα να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα». Αυτή τη δήλωση μάλλον θα τη μετάνιωσε εκ των υστέρων, γιατί το μάτι οριακά δε του βγήκε από τις μπουνιές του κόσμου στην έξοδο του από τη Φιλαδέλφεια, όπου φώναζε « Ψέματα, Ψέματα, εγώ δε τα πήρα ποτέ»… Αν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, τότε ένα βίντεο είναι ένα εκατομμύριο, συνεπώς σας το παραθέτω για να βγάλετε κι εσείς τη δική σας «ετυμηγορία». Αν θέλετε τη δική μου, όταν το είδα και παρατήρησα το πρώτο γκολ υποψιάστηκα. Όταν είδα το δεύτερο εκνευρίστηκα. Όταν είδα και το τρίτο… βεβαιώθηκα.

Καλημέρα σας! 

Ένας από τους μεγαλύτερους ΑΕΚτσήδες που φόρεσε ποτέ τη φανέλα με το Δικέφαλο στο στήθος. Μας χάρισε μεγάλες στιγμές κατά το επταετές πέρασμά του από την ομάδα, αμφισβητήθηκε από κάποιους γελοίους που δυστυχώς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απομάκρυνσή του από το σύλλογο. Με την ΑΕΚ συμμετείχε στον τελικό της ευρωλίγκας του 1998, κατέκτησε το κύπελλο ( ’00,’01), το Σαπόρτα ( ’00) αλλά και το πρωτάθλημα του 2002. Ήταν ουσιαστικά ο υπαρχηγός της ομάδας, πίσω από το Χατζή και έγραψε τη δική του ιστορία στο τμήμα του μπάσκετ. Διετέλεσε αρχηγός της εθνικής για πολλά χρόνια και επί της ηγεσίας του κατακτήθηκε το ευρωμπάσκετ του 2005.

Καριέρα

Γέννημα θρέμμα Φιλαδελφιώτης, ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ιωνικό ΝΦ, το 1992 και με τις εμφανίσεις του κέρδισε τη θέση του στην Εθνική Εφήβων που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1995 σε μια ομάδα που αποτέλεσε την απάντηση στην εθνική του ’87 και έφτασε στο πικ της με την κατάκτηση του ευρωπαϊκού 10 χρόνια μετά. Τότε στην ΑΕΚ είχε μπει ο Γιάννης Φιλίππου και έφερε στην ΑΕΚ πακέτο τους Χατζή, Κακιούζη και Μπαρλά. Έτσι το όνειρο του Μιχάλη έγινε πραγματικότητα και χρόνο με το χρόνο η βελτίωση του ήταν αλματώδης. Κύρια στοιχεία του παιχνιδιού του ήταν η οξυδέρκειά του, η έφεση στο σκοράρισμα και τα συγκλονιστικά επιθετικά ριμπάουντ που βασίζονταν περισσότερο στο μυαλό του και λιγότερο στη σωματοδομή του. Το 1995-1996 η ΑΕΚ δεν έκανε τίποτα το διαφορετικό από τις άλλες χρονιές κατακτώντας τη 10^η θέση, ωστόσο όλοι ξέραμε πως γεννιέται κάτι πραγματικά μεγάλο. Έτσι κι έγινε την επόμενη χρονιά, με την παρουσία του Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο και αρχικό στόχο τη συμμετοχή στους τελικούς του πρωταθλήματος. Στη διαφορά των πόντων χάθηκε η πρωτιά στην κανονική περιόδο και εν τέλει το πρωτάθλημα με ήττα 3-1 στους τελικούς από τον πανίσχυρο Ολυμπιακό. Ο σχεδιασμός, όμως αυτής της ομάδας, ήταν δεδομένο πως θα φέρει την κατάκτηση τροπαίων και στη δεύτερη ουσιαστική συμμετοχή της ΑΕΚ στα τεκταινόμενα του Μπάσκετ καταφέραμε να φτάσουμε στον τελικό της ευρωλίγκας του 1998. Εκεί ηττηθήκαμε από τη μεγάλη Κίντερ των Γιάριτς, Σάβιτς, Πουτσκα, Ντανίλοβιτς και των λοιπών παικταράδων αυτής της μεγάλης ομάδας. Ο Κακιούζης ήταν πρωταγωνιστής όλα αυτά τα χρόνια, πάντοτε βασικός και ολοένα και καλύτερος. Τα επόμενα χρόνια ήρθαν οι τίτλοι όπως σας ανέφερα και στην εισαγωγή.

Στιγμή

Το 2001-2002 η ομάδα μας κατάφερε να κατακτήσει την πολυπόθητη κούπα του πρωταθλήματος με περιπετειώδη τρόπο. Έχοντας αποκλείσει τον Ηρακλή στα ημιτελικά, περιμέναμε τον αντίπαλό μας στον τελικό του πρωταθλήματος από τον άλλο ημιτελικό ανάμεσα σε Παο και Οσφπ. Λόγω επεισοδίων στον αγώνα μεταξύ τους, οι τελικοί μετατέθηκαν και η ΑΕΚ απλώς έκανε προπονήσεις πάνω που είχε φορμαριστεί. Ένα μήνα μετά τα ματς με Ηρακλή ξεκίνησαν οι τελικοί με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Εκεί χάσαμε το πρώτο και το δεύτερο ματς και η εφημερίδα Ώρα για Σπορ ανέφερε εμμέσως πλην σαφώς, πως ο Κακιούζης είχε χρηματιστεί προκειμένου να έχει μειωμένη απόδοση. Φημολογείται πως αυτή η πληροφορία διέρρευσε από το περιβάλλον Φιλίππου. Ο Κακιούζης μην αντέχοντας αυτές τις ανακριβείς φήμες ανέφερε. «Εγώ φεύγω το καλοκαίρι από την ΑΕΚ. Αλλά θα φύγω με το πρωτάθλημα». Το τρίτο ματς το πήραμε στην παράταση μειώνοντας σε 2-1 τις σειρές και κατεβήκαμε στο Πειραιά για τον τελικό. Σε εκείνο το ματς ο Κακιούζης έπαιξε… στημένος. Σημείωσε 15 πόντους πήρε 10 ριμπάουντ, έδωσε 4 ασίστ, έκανε 5 κλεψίματα και τους έριξε και 2 τάπες. Η στιγμή που ο Χόλτεν βαράει βολές 1.8’’ πριν τη λήξη με το σκορ στο 60-61 ήταν μαγική. Ο Αμερικάνος χάνει την πρώτη βολή και ο Μιχάλης πάει δίπλα του και του φωνάζει: «Χάστη, Out, Out, Έξω, Έξω, Όχι, Νο» Το ξέσπασμα του Κακιούζη έπιασε τόπο και σα να μην έφτανε αυτό, μάζεψε το επιθετικό ριμπάουντ και πέταξε τη μπάλα στον Ουρανό του ΣΕΦ, σκορπώντας ξέφρενα πανηγύρια στους 4 χιλιάδες Ενωσίτες μέσα στο γήπεδο. Έτρεχε και πανηγύριζε σα μικρό παιδί και έγινε ένα κουβάρι με τον κόσμο που δε σταμάτησε ποτέ να τον πιστεύει και να τον αγαπάει. Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος η εικόνα του Κακιούζη να κλαίει φωνάζοντας «Για σας» θα μείνει πάντοτε χαραγμένη στη μνήμη μου.

Μιχάλη Σ’ ευχαριστούμε για όλα!   

Πρωτάθλημα 2002

σαπόρτα 2000

Κύπελλο 2001

Στην Α2 η ΑΕΚΑΡΑ...

Ό,τι και να πεις για αυτή την εξέλιξη είναι λίγο. Για πρώτη φορά στην Ιστορία μας. Απίστευτο. Δυστυχώς όμως αληθινό.

ΤΟ ΑΕΚ-247 ΘΥΜΑΤΑΙ...

Ο πρώτος αγώνας που αντιμετώπισε η ΑΕΚ τον Μπάγεβιτς ήταν τον Ιανουάριο του 1997. Όταν η κληρωτίδα του πρωταθλήματος όρισε το πρόγραμμα, όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα είχε στραμμένο το βλέμμα της στον αγώνα ΑΕΚ-ΟΣΦΠ. Κυρίως, όμως, γίνονταν συζητήσεις επί συζητήσεων για την υποδοχή του προδότη στο Ναό. Πολλοί ήταν εκείνοι που έλεγαν να μην υπάρξει καμία αντίδραση προς το πρόσωπο του, καθώς αυτό θα ήταν το χειρότερο δυνατό σενάριο για τον εγωιστή Μπάγεβιτς. Ωστόσο, κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να συμβεί, μιας και το μίσος ξεχείλιζε, συνεπώς οι αντιδράσεις ήταν δεδομένο πως θα είναι σημαντικές και σε πολλές περιπτώσεις υπερβολικές. Ο αγώνας είχε οριστεί να γίνει την Κυριακή στις 7, αλλά εκείνη τη μέρα η βροχή έπεφτε ακατάπαυστα και δυναμικά πάνω από την Αττική. Από τις 12 το μεσημέρι γνωρίζαμε πως ο αγώνας δε θα διεξαγόταν, καθώς η εικόνα από τη Φιλαδέλφεια ήταν αποτρεπτική για αγώνα ποδοσφαίρου. Το πρωτόκολλο ποδοσφαιρικών αγώνων, επιτάσσει όμως την παρουσία αμφότερων των ομάδων στο γήπεδο, απλώς για το τυπικό σκέλος, ούτως ώστε να αναβληθεί ο αγώνας για 24 ώρες. Παρά τη δεδομένη αναβολή του αγώνα, 15000 Ενωσίτες πήγαν στη Φιλαδέλφεια ούτως ώστε να είναι σίγουροι πως σε κάθε περίπτωση θα είναι μάρτυρες των ιστορικών γεγονότων. Ο Μπάγεβιτς ήταν γραφτό να περάσει το μαρτύριο της επιστροφής στο Ναο δις, αλλά ήθελε να προκαλέσει, καθώς εμφανίστηκε με τη κόκκινη φόρμα του γαύρου μέσα στη Φιλαδέλφεια. Οι αντιδράσεις του κόσμου την Κυριακή, δεν εκτονώθηκαν στο ελάχιστο, καθώς ο Μπάγεβιτς δεν έκανε ποτέ την εμφάνισή του στον αγωνιστικό χώρο του Ναού. Έτσι ο αγώνας ορίστηκε για την επομένη την ίδια ώρα. Το αποτέλεσμα του παιχνιδιού ήταν σίγουρο πως θα μας έβγαζε νικητές και το μόνο που απέμενε ήταν να δούμε τις αντιδράσεις στο γήπεδο. Ο Νταμπίζας, τότε παίκτης του Οσφπ, δήλωσε ότι η Φιλαδέλφεια είναι η δυσκολότερη έδρα που έχει παίξει ποτέ, επικαλούμενος τον εν λόγω αγώνα, μιας και η αλήθεια είναι πως τα όρια ξεπεράστηκαν τόσο εντός, όσο και εκτός γηπέδου. Ο Νταμπίζας και ο υπόλοιπος συρφετός του κόκκινου μιάσματος, έχασαν από τη Δεκελείας και στο πούλμαν εκτοξεύονταν αντικείμενα πάσης φύσεως από πέτρες-δυστυχώς-, μέχρι γιαούρτια και σουβλάκια. Ο Μπάγεβιτς στην πρώτη σειρά του πούλμαν συνοδευόμενος από Μελέτη Περσία, Δημήτρη Μπουρουντζίκα και Πέτρο Κόκκαλη, κοιτούσε αποσβολωμένος τις αντιδράσεις κάτω από το σιχαμερό κόκκινο φορμάκι, παίζοντας με το μπορντό κεχριμπαρένιο κομπολόι του. Φτάνοντας στην «18» οι αντιδράσεις άρχισαν να φουντώνουν επικίνδυνα με κυρίαρχο –ακόμα- το σύνθημα «Ντούσαν Προδότη, Μ…κα Πειραιώτη». Άνθρωποι όλων των ηλικιών βρισκόντουσαν πίσω από τη ζώνη που είχε δημιουργήσει η αστυνομία, βρίζοντας χυδαία το Βόσνιο που δεν αντιδρούσε. Σε εκείνο το σημείο, ξεγλίστρησε του κλοιού μια ηλικιωμένη κυρία, η επονομαζόμενη «γριά της Φιλαδέλφειας». Η εν λόγω κυρία πλησίασε τον Μπάγεβιτς και του είπε: «Αυτό που έκανες μας πλήγωσε όλους. Δεν το περιμέναμε από σένα. Κάποτε όμως θα επιστρέψεις, σε άσπρο άλογο». Πάνω στην ένταση της στιγμής, ο Μπάγεβιτς δεν είπε τίποτα, και έφυγε βουρκωμένος για τα αποδυτήρια. Ο Ναός ήταν κατάμεστος από νωρίς και ο Μπάγεβιτς άκουγε κάθε λογής συνθήματα, καθήμενος στον πάγκο των αποδυτηρίων. Η έδρα είχε παίξει το ρόλο της. Άκουγε το πλήθος να φωνάζει… «ΕΕΕ ΟΟΟ δεν έχω υπογράψει στον Ολυμπιακό» καθώς και το «ΕΕΕ ΟΟΟ αν πάρουμε το κύπελλο δε φεύγω από δω». Η ώρα πλησίαζε 7 και ο Μπάγεβιτς πέρασε το κατώφλι της «19» για να μπει στον αγωνιστικό χώρο με το πλήθος να είναι εκτός εαυτού. Η διαδρομή πενήντα μέτρων έμοιαζε με μαραθώνιο για τον Ντούσαν και τη διμοιρία των ΜΑΤ που ακολουθούσε με χαρακτηριστικά της διαδρομής τα πεντοχίλιαρα, το αγκάλιασμα του Βόσνιου στον αστυνομικό και το πέταγμα της ερυθρόλευκης μπλούζας. Δείτε το στην αρχή του πρώτου βίντεο(0:36)… Στο δεύτερο βίντεο τα γκολ του αγώνα… Στο τρίτο βίντεο η δήλωση του Λευτέρη Παπαδόπουλου…

είσοδος στο Ναό (0:36)

Τα γκολ

δήλωση Λευτέρη Παπαδόπουλου

Ηλίας Ατματσίδης

Φίλοι μου,
Έστω και ετεροχρονισμένα, καθώς μόλις ανέβηκε το εν λόγω βίντεο στο youtube, σας παραθέτω το ματς της ζωής του Ατματσίδη απέναντι στο γαύρο. Η εικόνα μιλάει απο μόνη της... Απολαύστε το!

TO ΑΕΚ-247 -δε θέλει να- Θυμάται... (Μέρος 2ο)

Μπόμπαν Μπαμπούνσκι

Ο πρώτος χρονικά που παρουσιάστηκε ως αντικαταστάτης του Στέλιου. Γεννημένος στα Σκόπια ήρθε στην ΑΕΚ επί εποχής Σκεπάνοβιτς. Ο αμυντικός πριν έρθει στην ΑΕΚ αγωνιζόταν στην Ιαπωνία και ο προπονητής κατέβαλλε τεράστια προσπάθεια προκειμένου να πείσει τη διοίκηση για την αγορά του. Εν τέλει αγωνίστηκε μόλις 8 φορές στην ΑΕΚ. Κατά πολλούς, θεωρείται το μεγαλύτερο «παλτό» που έχει φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ. Το συμβόλαιο του, για την ιστορία, του απέφερε 180 εκ δραχμές!

Φεντερίκο Ασκάρατε

Μια φορά είχαμε τη τύχη να δούμε αυτόν τον παίκτη να αγωνίζεται και πιο συγκεκριμένα σε αγώνα κυπέλλου εναντίον του Φωστήρα. Ήταν τέτοια η απογοήτευση, που κάποιος από την κερκίδα είπε: «Αν ήθελα να παίξω 5χ5 με τους φίλους μου και μου έλειπε 1 παίκτης, θα προτιμούσα να ακυρώσω τη μπάλα, από το να φέρω τον Ασκάρατε.» Υποστήριζε πως ήταν αμυντικός και τώρα παίζει στη Γ’ Ισπανίας. Προφανώς και δεν είναι βασικός.

Νταβίντε Μπελλότι, Ντανιέλ Καντέρο Νταβίντε Μπελότι

Ντανιέλ Καντέρο

Ήρθαν στην ΑΕΚ το 1999 και έπαιξαν όλοι από μια φορά ως αλλαγές. Πραγματικά δε θυμάμαι τίποτα από αυτούς αλλά βρίσκονται στη λίστα των παικτών που έχουν αγωνιστεί στην ΑΕΚ, οπότε δικαιωματικά κερδίζουν θέση στο αφιέρωμα!

Νικολά Μάλμπασα

 Το όνομα που όλοι περιμένατε. Μετά από ένα σχετικά καλό πρώτο εξάμηνο ο Νικολά μας έδειξε το πραγματικό του «ταλέντο». Ένας παίκτης, εύκολη λεία για οποιονδήποτε αντίπαλο από τον Οκκά μέχρι και τον Κορδονούρη. Βγήκε αλλαγή σε ένα ματς με την Καλλιθέα όταν προσπάθησε να απομακρύνει ευθεία, αλλά εν τέλει παραχώρησε πλάγιο αόυτ από την άλλη πλευρά. Ένας εκ των ελάχιστων παικτών που έχουν αποδοκιμαστεί εξ ολοκλήρου και εν χορώ από τον κόσμο μας.

TO ΑΕΚ-247 -δε θέλει να- Θυμάται... (Μέρος 1ο)

Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που είχαν την τύχη να φορέσουν τη φανέλα της ΑΕΚ και εμείς είχαμε την ατυχία να τους δούμε αγωνιζόμενους. Άλλοι ήρθαν αθόρυβα, άλλοι με τίτλους, άλλοι ως αντικαταστάτες μεγάλων παικτών αλλά όλοι οι ακόλουθοι παίκτες προσέφεραν από λίγα ως ελάχιστα στην ομάδα μας.

Ντιαν Ντοντσεφ

Όσο και να σας φαίνεται παράξενο ο συγκεκριμένος παίκτης είναι ο πρώτος που φόρεσε τη φανέλα με το «4» μετά το Στέλιο Μανωλά. Ήρθε με δόξες και τιμές στην ομάδα το καλοκαίρι του 2000, με την ανακοίνωση της διοίκησης να κάνει λόγο για ένα παίκτη που ήταν ο πρώτος στόχος της αμυντικής γραμμής. Κατά δήλωσή του, πέραν της θέσης του σέντερ μπακ έπαιζε και αριστερό μπακ, τρομάρα του, και στα πρώτα φιλικά της σαιζόν έδωσε τα διαπιστευτήριά του. Έπαιξε μια φορά στην ΑΕΚ πριν φύγει άρον άρον το Δεκέμβριο. Για την ιστορία παίζει ακόμα ποδόσφαιρο στα 36 του στην Βουλγαρική Σπορτίστ Σβόγκε.

Ίλιαν Ίλιεφ

«Μουντιαλικός», είναι η λέξη που τον χαρακτήρισε στις εφημερίδες όταν ήρθε στην ΑΕΚ. «Τιτάνιος» ήταν το πόρισμα του ιδιοκτήτη του Ιντεάλ στη φιλαδέλφεια, καθώς ο Βούλγαρος πέραν της δεδομένης έφεσής του στο ποδόσφαιρο είχε και ταλέντο στο.. γύρο. Όταν ντεμπουτάρισε σε έναν αγώνα με τη Βέροια, ξεσήκωσε τη Νέα Φιλαδέλφεια με τις ντρίμπλες του σκορπώντας ενθουσιασμό στον κιτρινόμαυρο κόσμο. Από τότε απλώς προσπαθούμε να καταλάβουμε τι δεν πήγε καλά στην περίπτωσή του. Τα απανταχού γυράδικα των Αθηνών, μάλλον έχουν την απάντηση…8 συμμετοχές, 0 γκολ…

Γκόραν Τόμιτς

Δεν μπήκε στο άρθρο λόγω του ότι ήταν μέτριος παίκτης. Ούτε επειδή έτρωγε πολλά σουβλάκια. Έπαιξε 12 φορές για την ΑΕΚ και σκόραρε 2 φορές. Αυτό που έκανε όμως στο ένα εκ των δύο γκολ, θα μείνει στην ιστορία καθιερώνοντας τον ως βασικό στην ενδεκάδα της ηλιθιότητας. Μειώνοντας το σκορ σε 2-1 μέσα στη φιλαδέλφεια στην ήττα από τον Πανηλειακό το ’99, έτρεξε στη Σκεπαστή, βγάζοντας τη φανέλα και πανηγυρίζοντας έξαλλα με τον κόσμο της ομάδας. Απορημένος, είδε να του εκσφενδονίζονται νερά, καφέδες και κόκα-κόλες. Μη κατανοώντας ποτέ που βρίσκεται έφυγε κατευθείαν από την ΑΕΚ…

Ολεγκ Βιενλίνσκι

Καλός παίκτης, αλλά αν σας πω αυτά που θυμάμαι από αυτόν το μόνο σίγουρο είναι πως θα λυθείτε στα γέλια… Ουκρανός πολίτης, παθαίνει πνευμονία Αυγουστιάτικα στην Αθήνα! Αυτό έπαθε ο Όλεγκ τον Αύγουστο του 2005… Δεν ήξερε προφανώς Ελληνικά, αλλά ούτε και Αγγλικά. Το χειρότερο είναι πως αρνήθηκε να κάνει μαθήματα αγγλικών συνεπώς ποτέ δεν κατάλαβε τι του ζητούσε ο Σάντος. Το προσωνύμιο του ήταν «το μινγκ». 

Συγγνώμη!

Φίλοι και αναγνώστες,

Συγχωρήστε με για το γεγονός πως το μπλογκ δεν ανανεώθηκε τις τελευταίες μέρες, αλλά δεν είχα πρόσβαση στο ίντερνετ! Θα επανέλθω αύριο Τετάρτη με εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα!

Καληνύχτα!

Εκτός Έδρας Ντέρμπι!

Η τελευταία φορά που επετράπη στον κόσμο μας να βρεθεί σε εκτός έδρας ντέρμπι ήταν την περίοδο 2006-2007, στο οακα, εναντίον του Παναθηναϊκού. Στο συγκεκριμένο αγώνα, είχα βρεθεί με μια κλασσική παρέα που πάω στο γήπεδο και οι συνθήκες που αντιμετωπίσαμε ήταν συγκλονιστικές τόσο σε ομαδική, όσο και σε χιουμοριστική βάση. Ξεκινήσαμε προς τον παραδοσιακό τόπο συγκεντρώσεως των οπαδών μας πριν τα ντέρμπι, στο σταθμό του Περισσού. Κόσμος και κοσμάκης είχε κατακλύσει από τις 2 το μεσημέρι το σταθμό, με τους λοιπούς επιβαίνοντες να παρακολουθούν σύξυλοι τις εκρήξεις του λαού μας. Με τον αγώνα να ξεκινά στις 7, δεν υπήρχε ιδιαίτερο άγχος-ακόμα- μιας και τα πάντα κινούνταν σε χαλαρούς ρυθμούς. Ο κόσμος άρχισε να επιβιβάζεται στο τρένο και παρά το γεγονός πως ήταν τέλη Σεπτεμβρίου, η θερμοκρασία ήταν στα ύψη. Στο βαγόνι που βρισκόμουν η ζέστη άρχισε να γίνεται εφιάλτης για δύο λόγους. Πρώτον λόγω της πρωτοφανούς κατάληψης του βαγονιού( δε χωρούσε ούτε κουνούπι να μπει), και δεύτερον λόγω των τσιγάρων που επιβάρυναν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Σα να μην έφτανε αυτό 50 μέτρα πριν φτάσουμε στο σταθμό «Ειρήνη», κάποιος φωστήρας των ελληνικών κερκίδων, θεώρησε αστείο να πατήσει το κουμπί έκτακτης ανάγκης με αποτέλεσμα να σταματήσει το τρένο για 10 λεπτά. Μετά κόπων και βασάνων, έπειτα από διαβουλεύσεις των υπευθύνων με τους οπαδούς, ξεκινήσαμε και φτάσαμε κάθιδροι και κατάκοποι στο σταθμό του οακα. Η λύτρωση ήρθε όταν πατήσαμε το πόδι μας έξω όπου μας φύσηξε ο αέρας και κατά κάποιο τρόπο δροσιστήκαμε. Εν συνεχεία η πορεία περίπου τεσσάρων χιλιάδων οπαδών μας, ξεκίνησε με τελικό προορισμό τη θύρα 21 του ΟΑΚΑ. Φτάνοντας, διαπιστώθηκε από την αστυνομία πως ήμαστε υπεράριθμοι και ξεκίνησε νέος κύκλος συζητήσεων για να αποφασιστεί το αυτονόητο, πως θα εισέλθουν δηλαδή στο γήπεδο μόνο όσοι έχουν εισιτήριο. Προφανώς αυτό δεν συνέβη, και με την κλασσική μέθοδο του «ντου» μπήκαμε όλοι στο γήπεδο και αυτοί που είχαμε και αυτοί που δεν είχανε. Με όλα αυτά, η ώρα είχε πάει 4:30, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι είχαμε 2,5 ώρες να σκοτώσουμε μέχρι την έναρξη του παιχνιδιού. Οι πρώτες φωνές άρχισαν και οι πρώτοι παναθηναϊκοί, έκαναν την εμφάνιση τους στο γήπεδο. Οι οπαδοί μας επιτέθηκαν στους «αντιπάλους» και υπήρξε γενική σύρραξη εντός του αγωνιστικού χώρου με ρίψη φωτοβολίδων, πετρών, διαφημιστικών πινακίδων και «προφανέστατα» καρεκλών. Μετά τα επεισόδια αποφασίστηκε ο αγώνας να ξεκινήσει μισή ώρα μετά και κατέρριψα το προσωπικό μου ρεκόρ, με παρουσία σε σχέση με το γήπεδο τουλάχιστον 7 ωρών. Η ενδεκάδα που παρέταξε ο φερερ τρόμαξε όλο τον κιτρινόμαυρο κόσμο με βασικό τον ξεχασμένο Καμπάνταη και εκτός ενδεκάδας το φορμαρισμένο Ζούλιο Σέζαρ. Στη θέση του ο Μαντούκα που τότε δημιουργούσε κοιλόπονο με την παρουσία του, καθώς δεν είχε δείξει τίποτα το θετικό. Πριν τον αγώνα έγινε το εξής φανταστικό: Οι οπαδοί του παο είχαν ετοιμάσει ένα κόρεο με πράσινες και άσπρες σημαιούλες σχηματίζοντας τον αριθμό «13». Αν και εκ πρώτης όψεως το θέαμα ήταν εντυπωσιακό, η κίνηση θύμιζε περισσότερο προεκλογική συγκέντρωση του Πασοκ. Έτσι δε χάσαμε την ευκαιρία και πικάραμε έξυπνα τους παναθηναϊκούς, φωνάζοντας «Το πασοκ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό». Έξαλλοι οι παναθηναϊκοι, πέταξαν τις σημαίες και απάντησαν με το εμπνευσμένο και πανέξυπνο, Γ…. η ΑΕΚ και η Τουρκία. Ο αγώνας ξεκίνησε επιτέλους, αλλά με τους χειρότερους οιωνούς για την ΑΕΚ. Μόλις στο 14’ ήμαστε πίσω στο σκορ από γκολ του Δημύτη Παπαδόπουλου ο οποίος με το μορφασμό του εις βάρος μας κατά την επίτευξη του τέρματος, έκρυψε το πρόσωπο του πίσω από τη … μύτη του. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της τότε ομάδας ήταν οι ανατροπές των αποτελεσμάτων και μόλις 10 λεπτά μετά  ο Δέλλας κέρδισε πέναλτι από τον –γελάει όλη η Ελλάδα μαζί σου- Γιάννη Γκούμα και την εκτέλεση του οποίου ανέλαβε ο… Μαντούκα τρομοκρατώντας τον κόσμο μας. Παρ'ολο το άγχος σκόραρε... Δείτε τις αντιδράσεις....

Ο παναθηαϊκός, απείλησε στη συνέχεια και σε μια από τις κλασσικές του κόντρες, προσπάθησε με το Σαλπιγγίδη να ξαναπροηγηθεί αλλά ο Σορεντίνο έκανε την απόκρουση της ζωής του εξ επαφής αφιερώνοντάς την στον κόσμο. Στο δεύτερο ημίχρονο το γήπεδο είχε γύρει προς την Κηφησίας και η ΑΕΚ ήταν συνεχώς στην επίθεση. Στο 74 κερδίσαμε κόρνερ και όσοι ήμαστε μέσα είχαμε το προαίσθημα του γκολ. Ως προληπτικός, αλλάζω θέση με το φίλο μου Σ., πριν το κόρνερ. Με τα πολλά η μπάλα φτάνει στο Δέλλα που με μια ντρίμπλα που θα ζήλευε κάθε επιθετικός άδειασε Γκούμα και Νίλσσον. Σούταρε και με μια βολίδα έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Έμπεντε. Η ιαχή «ΓΚΟΛ» δόνησε τα ψυχρά ποδοπατημένα καθίσματα του σταδίου και στην κερκίδα έχασε η μάνα το παιδί και εγώ τους πάντες. Λόγω τις τρέλας της στιγμής με τραβούσαν από τουλάχιστον 4 διαφορετικές κατευθύνσεις με τελικό απολογισμό μια σκισμένη μπλούζα και μια μπουνιά. Αλλά τι με νοιάζει; Βλέποντας το Δέλλα και όλη την ομάδα να έρχονται κατά πάνω μας όλα περνούσαν σε δεύτερη μοίρα. «Ντούσαν Ντούσαν», φωνάζαμε τότε για να πειράξουμε τους βάζελους μιας και ακουγόταν έντονα πως θα πήγαινε τότε στον παο. Στην απόλυτη στιγμή, ακούστηκε και το απόλυτο πικαριστικό σύνθημα. Ακούστε το…

Το ματς ολοκληρώθηκε κανονικά και η επιστροφή στα πάτρια εδάφη της Φιλαδέλφειας ήταν πλέον θέμα χρόνου. Από τότε δεν έχουμε βρεθεί ποτέ σε εκτός έδρας ντέρμπι, κάτι που σίγουρα είναι θετικό ως προς τη γενική κοινωνική ειρήνη. Ωστόσο, τέτοια είναι τα παιχνίδια, που αναμφίβολα θέλεις να θυμάσαι. Σας παραθέτω και τα γκολ από τηλεοπτική κάμερα, καθώς και τη λήξη του αγώνα μέσα από την κερκίδα.

Σύνθεση ΑΕΚ: Σορεντίνο,Παουτάσο,Δέλλας,Τσιρίλο,Γεωργέας,Έμερσον,Τόζερ,Μαντούκα,Ζήκος,Λυμπερόπουλος,Καμπάνταης. Αλλαγές:Κονέ,Σέζαρ

                                                     

                                ΚΕΡΚΙΔΑ

                              ΓΚΟΛ

ΤΟ ΑΕΚ-247 ΘΥΜΑΤΑΙ...

Σήμερα Μπάσκετ! Σπάνιο βίντεο από την ομάδα των «μοϊκανών», σε αγώνα που διεξήχθη στον «τάφο του ινδού/παναθηναϊκού». Η ΑΕΚ εκείνη την εποχή απαρτιζόταν από παίκτες στη συντριπτική πλειονότητα Έλληνες και αν και είχε περιορισμένη επιτυχία ως ομάδα πραγματοποιούσε ενίοτε μεγαλειώδης νίκες! Τέτοια ήταν και εκείνη με τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας τυπικά, μιας και για άλλη μια φορά ο κόσμος της ΑΕΚ έδωσε βροντερό παρών στην κερκίδα σπρώχνοντας την ομάδα σε μια σημαντική νίκη. Όλα τα λεφτά, το σύνθημα που ακούγεται στο τέλος από τον κόσμο μας « Έτσι είναι η ζωή και πώς να την αλλάξεις, άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή…»

Η ΑΕΚ είχε προπονητή τον Krešimir Ćosić, και παρατάχθηκε στον αγώνα με τους εξής μοϊκανούς ( εντός παρενθέσεως οι πόντοι):

5. Κώστας Παταβούκας (10π)
6. Γιώργος Αγιασωτέλης
7. Βαγγέλης Βουτσελάς (4π)
8. Αλέξης Γιαννόπουλος (13π)
9. Μηνάς Γκέκος (31π)
10. Danny Vranes (17π)
11. Παναγιώτης Αριδάς (4π)
12. Θανάσης Σκουρτόπουλος (5π)

Συμμετοχή:

4. Α.Τούντας

15. Χ.Κουντουράκης

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΕΚ!

Μιχάλης Κασάπης

Γεια σας! Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα, επανερχόμενος στα αφιερώματα που από αυτά που μου λέτε σας αρέσουν πολύ και σας ευχαριστώ. Ο παίκτης με τον οποίο θα ασχοληθώ σήμερα, αποτελεί έναν εκ των καλύτερων που έχουν φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ αγωνιζόμενοι στο αριστερό άκρο της αμυντικής γραμμής. Ο λόγος για το Μιχάλη Κασάπη, το «φάντασμα» του οποίου στοιχειώνει μέχρι σήμερα την εν λόγω θέση. Υπήρξε αρχηγός της ομάδας μας συνεχόμενα χρόνια και μοιραζόταν τον περιβραχιόνιο με τον Ηλία Ατματσίδη. Δυστυχώς, εκδιώχθηκε με άσχημο τρόπο από το σύλλογο που αγάπησε και αγαπήθηκε.

Καριέρα

Ο Μιχάλης ξεκίνησε να παίζει μπάλα από πάρα πολύ μικρός σε μια ομάδα που λέγεται Δάφνη Ερυθρών. Όσα ξέρετε για αυτή την ομάδα ξέρω και εγώ. Τίποτα. Άνθρωποι του λεβαδειακού τον εντόπισαν και του έδωσαν την ευκαιρία να αγωνιστεί στην πρώτη εθνική μόλις στα 17 του χρόνια το 1988. Εκεί αγωνίστηκε για 5 χρόνια τόσο στην άμυνα όσο και στη μεσαία γραμμή. Το καλοκαίρι του 1993, ο Ανδρέας Σταματιάδης και πάλι, έπειτα από στενή παρακολούθηση του παίκτη τον πρότεινε στο Μπάγεβιτς και  ο Κασάπης έκανε το άλμα στην Πρωταθλήτρια. Εξ αρχής καπάρωσε τη θέση του αριστερού μπακ και συνέθεσε με τον Τόνι Σαβέφσκι ένα αξέχαστο δίδυμο στην αριστερή πλευρά, χαρίζοντας ποδοσφαιρικές στιγμές μαγείας, στη Νέα Φιλαδέλφεια και όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα. Για την ΑΕΚ έπαιξε 255 φορές κατακτώντας 1 πρωτάθλημα, 4 κύπελλα, 1 σουπερ καπ και συμμετέχοντας τρις στο τσαμπιονς λιγκ. Πραγματικά πολύ μεγάλος παίκτης κατά την άποψή μου ίσως ο δεύτερος καλύτερος σε αυτή τη θέση πίσω από το Γρηγόρη Γεωργάτο. Τη στιγμή μάλιστα που ο «Γκέο» έπαιξε στην ΑΕΚ αναβίωσαν παλιές μνήμες για τις αντίπαλες δεξιές πτέρυγες.

Στιγμή

Το πάθος του Μιχάλη για την ομάδα μας ξεχείλιζε και υπήρχαν στιγμές που η συμπεριφορά του ξέφευγε σε περιπτώσεις μνημειωδών αδικιών εις βάρος της ΑΕΚ. Τέτοια, ήταν η απόφαση του μπάκα να δώσει πέναλτι εις βάρος μας στον τελικό με το παο το 1994 στερώντας τη διεκδίκηση του νταμπλ σε μια σπάνια βουτιά του –τίμιου- κατά τα άλλα Κριστοφ Βαζέχα. Ο Κασάπης, μαζί με το Δημητριάδη, το Βλάχο και το Μανωλά, επιτέθηκαν φραστικά και σωματικά ( κυρίως) στο διαιτητή, σε μια φάση που τώρα προκαλεί γέλιο, αλλά τότε μίσος. Απόρροια αυτής της απόφασης του διαιτητή, ήταν ο άγριος ξυλοδαρμός του από «αγνώστους» την επόμενη μέρα του αγώνα και η απίστευτη συνομιλία Μελισσανίδη-Μπάκα στο δελτίο ειδήσεων του Σκαϊ, με παρουσιαστή το δηλωμένο ΑΕΚτζη Νίκο Ευαγγελάτο. Σε εκείνο το φοβερό στιγμιότυπο, ο Μπάκας έδειχνε στο πανελλήνιο τους μώλωπές του, φορώντας το ιστορικό κόκκινο σωβρακάκι. Ο Μελισσανίδης αντικρίζοντας αυτό το αν μη τι άλλο θλιβερό θέαμα, έκανε την εξής δήλωση: « Καταρχάς, να τονίσω πως δεν έχω καμία σχέση με το ξυλοδαρμό του. Αλλά θα ήθελα να σταθώ σε κάτι άλλο. Τι παριστάνει ο Μπάκας και βγαίνει στα κανάλια με τα κόκκινα σωβρακάκια; Την Μπριζίτ Μπαρντό;» Αθάνατες πραγματικά στιγμές ελληνικού ποδοσφαίρου.

                                                                        

Δημητρόπουλος

Στον αγώνα κεκλεισμένων των θυρών ΑΕΚ-οσφπ στο «Νίκος Γκούμας», διαδραματίστηκε ενώπιον συγγενών και φίλων του ολυμπιακού, ένα από τα μεγαλύτερα διαιτητικά εγκλήματα της ποδοσφαιρικής ιστορίας της χώρας μας. Η αλλοίωση του αποτελέσματος ήταν πρωτοφανής, ακόμα και για τα τότε δεδομένα και μια άνετη νίκη της ΑΕΚ μετετράπη σε νίκη του ολυμπιακού. Ο Κασάπης ξέφυγε και επιτέθηκε στο διαιτητή με κλωτσιές, ενέργεια που του στέρησε το δικαίωμα να αγωνιστεί για 24(!) παιχνίδια! Αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, ο Κασάπης ανακοίνωσε την απόφαση του να αποσυρθεί από την Εθνικκή( σωστά είναι γραμμένο), μαζί με τους Ατματσίδη και Νικολαϊδη. Επέστρεψαν δύο χρόνια μετά, επί Ρεχάγλελ.

Ποδόσφαιρο

Θα ήταν άδικο για αυτόν τον τεράστιο παίκτη να εστιάσω μόνο στο πάθος του. Ο Κασάπης έχει πετύχει πάρα πολλά στην καριέρα του και κατά την άποψη μου η κλήση του στη μικτή κόσμου του ‘95 αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ακόμα έχει πρωταγωνιστήσει, σε πάρα πολλά πανέμορφα γκολ τόσο ως σκόρερ, όσο και ως ο παίκτης της τελικής πάσας. 2 γκολ μου έχουν μείνει από αυτόν. Η εκπληκτική λόμπα στο ματς με τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο και το απίστευτο φαουλ επί του Εθνικού. Ποδοσφαιρικά αριστουργήματα. Δεν ξεχνιέται, βεβαίως, και το μεθυστικό «ένα δύο» με το Νάβας εναντίον της Λεβερκούζεν, που άνοιξε το δρόμο για την πρόκριση στους 16 του ουέφα. Συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες στιγμές της ΑΕΚ την δεκαετία που φόρεσε το Δικέφαλο. Τίμησε όσο λίγοι την ομάδα, αλλά δυστυχώς έφυγε με άσχημο τρόπο επί Νικολαϊδη σε μια στιγμή, που από σεβασμό στον Κασάπη προτιμώ να μη γράψω.

Μιχάλη, ευχαριστούμε!

Αφιέρωμα στο Μιχάλη Κασάπη

εναντίον του γαυρου. Η γκολάρα στο 0:06

                                               το φαναστικό γκολ του κασάπη στο 1:10

Ουδείς αναντικατάστατος/ Ποτέ ξανά τα ίδια λάθη!

Να που άθελά μου είχα τον τίτλο του προηγούμενου κειμένου έτοιμο και για το επόμενο. Άποψή μου, είναι πως όλοι μπορούν να αντικατασταθούν. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως οκ, φεύγει ο Σκόκο. Τι παίκτη ψάχνεις; Επιθετικό ή μέσο; Ιδού η απορία και το πρόβλημα για Χιμένεθ (;) και Αδαμίδη. Επιτρέψτε μου να έχω κάποιες αμφιβολίες για τη μετεγγραφή, καθώς επί της ουσίας η ΑΕΚ δε μπορεί να απαντήσει αρνητικά όταν το προσφερόμενο ποσό είναι ίδιο με εκείνο της ρήτρας του συμβολαίου. Συνεπώς το λόγο έχει ο παίκτης. Είναι κι αυτός τόσο περιορισμένων φιλοδοξιών για να πάει στο νεκροταφείο του ποδοσφαίρου; Ίδωμεν…

Ποτέ ξανά τα ίδια λάθη!

Σαν σήμερα πριν 15 χρόνια, αποχώρησε από την ομάδα μας ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην Ιστορία της ΑΕΚ και στη συνέχεια στην ιστορία της Ελλάδος. Δε γνωρίζω πόσοι από όλους μας είχαν αντιληφθεί τότε το τι θα προκαλούσε αυτή η φυγή. Τα πρώτα δύο χρόνια αν και η ομάδα επί της ουσίας παρέμενε η ίδια ο μοναδικός ουσιαστικός στόχος ετησίως ήταν οι νίκες επί του Ολυμπιακού. Πράγματι αυτές έρχονταν αλλά ο πρωταθλητισμός περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Όλες μας οι δυνάμεις ενώνονταν για τη νίκη επί της ομάδας του σάπιου κατεστημένου, προπονητής της οποίας ήταν ο άλλοτε λατρευτός σε εμάς Μπάγεβιτς. Βλέποντας έκτοτε, όλες τις ομάδες της ΑΕΚ να έχουν «καεί». θεωρώ, ότι μέχρι να έρθει ο Σάντος το φάντασμα του Μπάγεβιτς ήταν πάνω από τη Φιλαδέλφεια. Θεωρώ πως σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα και να είχε συμβεί αυτή η –αδιαμφισβήτητη- προδοσία, όλες θα κοιτούσαν μπροστά. Εμείς προτιμήσαμε να κοιτάξουμε πίσω, ακυρώνοντας μια σειρά από καλές ομάδες που δημιουργήθηκαν σε βάθος χρόνου. Θεωρώ πως ο Μπάγεβιτς είναι η αιτία που αυτή τη στιγμή είμαστε έξαλλοι με το επίπεδο της σημερινής ομάδας. Και εξηγούμαι. Αν το καλοκαίρι του 88’ δεν είχε έρθει στην ομάδα ο Βόσνιος, θα είχαμε κερδίσει 4 στα 8 επόμενα πρωταθλήματα; Μάλλον όχι, ίσως όμως ναι. Εν πάσει περιπτώσει η ιστορία έγραψε ότι με τον Μπάγεβιτς έχουμε κατακτήσει 6 από τα 11 πρωταθλήματά μας. Είτε ως παίκτη, είτε ως προπονητή. Ο λόγος που δικαίως, όμως, έχουμε παράπονα από τη σημερινή απόδοση της ομάδας δυστυχώς ή ευτυχώς είναι κληρονομιά του Μπάγεβιτς. Όταν ανέλαβε την ΑΕΚ την πήρε ως μια ομάδα ανυπόληπτη χωρίς τίτλο για 6 χρόνια και χωρίς πρωτάθλημα για 10. Ήταν όμως γεγονός, πως μας ανέβασε επίπεδο και μας καθιέρωσε στις συνειδήσεις του φίλαθλου κόσμου ως ομάδα πρωταθλητισμού.

Προσωπολατρία

Η ταύτιση της σκέψης μας και της καρδιάς μας με παίκτες ή προπονητές αποτελεί κατ’εμέ ένα λόγο που η ομάδα αποτυγχάνει να επιτύχει πολλούς εν δυνάμει στόχους της. Στην περίπτωση Μπάγεβιτς που αποτελεί και το τρανταχτό παράδειγμα όλοι ανεξαιρέτως επιλέξαμε «στρατόπεδο». Μαζί του ή κατά του. Ουδέτερος κανείς. Κίτρινο ή μαύρο. Ποτέ κιτρινόμαυρο. Και το έμβλημα μας ακόμα, αλληγορικά παραπέμπει σε μια κόντρα. Τη μοναδική χρονιά που ήμαστε όλοι μαζί (04-05) καταφέραμε κατ’ εμέ το αδύνατο. Να πρωταγωνιστήσουμε απέναντι σε αντικειμενικά πολύ πιο καλές ομάδες. Αλλά ακόμα και τότε, η εμμονή μας να ταυτιστούμε με το Νικολαϊδη, μας τύφλωσε και δε μας επέτρεψε να ψηφίσουμε το Μελισσανίδη στις εκλογές της ερασιτεχνικής που έταζε το όνειρο όλων. Την κατασκευή γηπέδου στη Φιλαδέλφεια. Καταψηφίσαμε αυτόν που μας έλεγε πως θα το κάνει και υπερψηφίσαμε αυτόν που έλεγε πως δεν είναι σίγουρος. Δεν είναι απίστευτο; Για ακόμα μια φορά βάζαμε την προσωπική μας συμπάθεια σε ένα πρόσωπο πάνω από την ΑΕΚ.

Συμπέρασμα

Για να μην επαναλάβουμε ποτέ ξανά λάθη του παρελθόντος, θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να λατρεύουμε τυφλά, πρόσωπα που είναι υπηρέτες της ΑΕΚ. Όταν το καταλάβουμε, πάψουμε να ασχολούμαστε με το παρελθόν στη βάση της κόντρας θα ξαναδούμε την ΑΕΚ εκεί που θέλουμε.

Γεια σας.

ΒΙΝΤΕΟ

Μια συγκινητική στιγμή που προσέφερε η ΑΕΚ στο φίλο του ολυμπιακού και δημοσιογράφο, Σταύρο Τσώχο

ΤΟ ΑΕΚ-247 ΘΥΜΑΤΑΙ...

ΟΦΗ-ΑΕΚ

Η χρονιά 2004-2005 ήταν σαφώς η πιο περίεργη χρονιά στην Ιστορία της ΑΕΚ. Κύριο μέλημα διοίκησης και οπαδών ήταν η ύπαρξη της ομάδας, συνεπώς τα αγωνιστικά είχαν περάσει σε δεύτερη μοίρα εκείνο το πανηγυρικό καλοκαίρι του 2004. Ουδείς ασχολείτο με τα αγωνιστικά, όλοι είχαμε γίνει λίγο δικαστικοί, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι και πολιτικοί. Η προσπάθεια της τότε διοίκησης αγκαλιάστηκε από τον κόσμο μας πρωτοφανώς, με την αγορά 17 χιλιάδων διαρκείας και η ομάδα στηρίχθηκε όσο καμιά άλλη στην Ιστορία της ΑΕΚ. Απαλλαγμένοι από εμφυλίους, οπαδικές κόντρες, επεισόδια και ότι άλλο αποτελούσε καθημερινό τροχοπέδη στην επιτυχία της ομάδας, προχωρήσαμε με πορεία πρωταθλητισμού έχοντας αντικειμενικά ένα από τα χειρότερα ρόστερ όλων των εποχών. Απεδείχθη για ακόμη μια φορά πως το αυτονόητο είναι το πιο δύσκολο πράγμα στο ποδόσφαιρο. Κάπως έτσι φτάσαμε στον αγώνα που θυμήθηκα σήμερα. Προερχόμενοι από το σκανδαλώδη αποκλεισμό για το κύπελλο στο «Καραϊσκάκη» με αντίπαλο τον έκφυλο δαφνοστεφανωμένο, ταξιδέψαμε στην Κρήτη για τον αγώνα με αντίπαλο τον Παο Β’, στο «Γεντί Κουλέ». Με νίκη θα ήμαστε το ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, πριν έρθει βεβαίως το καταραμένο παιχνίδι με τον Ιωνικό. Το πρώτο μέρος πέρασε χωρίς ουδεμία αξιόλογη φάση για αμφότερες τις ομάδες, όμως στο δεύτερο παρουσιαστήκαμε μεταμορφωμένοι προς το καλύτερο. Στο 57’ ο Σάντος πέρασε στον αγώνα το Βλάνταν Ίβιτς αντικαθιστώντας το Σίμο Κρασσά. Δύο λεπτά αργότερα, ο Σέρβος τον δικαίωσε και με κεφαλιά έδωσε το προβάδισμα στο Δικέφαλο. Δέκα λεπτά αργότερα, σε μια υποδειγματική αντεπίθεση που ξεκίνησε από το Σοάρες και εκπληκτική κάθετη πάσα στο Σέζαρ προηγηθήκαμε με 2-0 και όλα έδειχναν να παίρνουν το δρόμο τους. Επειδή όμως στην ΑΕΚ τίποτα δεν έρχεται τόσο εύκολα, παρουσιάστηκε μια αδικαιολόγητη καθίζηση και χαλάρωση στις τάξεις της ομάδας και σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Κατσουράνη ισοφαριστήκαμε στο 90^ο λεπτό από κάποιον Καζατζή. Οι –«δεν έχουμε σχέσεις με τον ΠΑΟ»- οπαδοί του ΟΦΗ, ούσες αδιάφορες για τον αγώνα, τραγουδούσαν με μανία για 4 λεπτά το γνωστό σύνθημα « Τώρα τα Χανούμια είναι τάβλα πω πω ….». Το μεγαλείο αυτής της ομάδας έδωσε την απάντηση του με εκφραστή το Νίκο Λυμπερόπουλο που σκοράροντας στο 94’ έδωσε μια πανάξια νίκη στην Ένωση σκορπώντας ξέφρενα πανηγύρια τόσο εντός, όσο και εκτός Κρήτης. Για περισσότερη «τάβλα» σας παραθέτω το βίντεο του αγώνα!

Συνθέση ΟΦΗ: Σηφάκης, Μπελεβώνης, Κουνενάκης, Αδάμος, Δέντσας, Νουαφόρ, Χατζαντριάν, Ντάβιντσον, Μαχλάς, Πίτσος

Σύνθεση ΑΕΚ: Χιώτης, Κόντης, Κωστένογλου, Μόρας, Γεωργέας, Κατσουράνης, Πέτκοφ, Σοάρες, Σέζαρ, Κρασσάς, Λυμπερόπουλος. Αλλαγές:Ίβιτς, Κυριακίδης.

Καλημέρα! 

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΕΚ!

Ηλίας Ατματσίδης

«Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι… Και τώρα οι συνθέσεις των ομάδων… Με το νο1 Ηλίας Ατματσίδης… ΟΛΕ» 251 φορές έπαιξε για μας –κυριολεκτικά-, ένας από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών στην Ελλάδα και την ΑΕΚ. Ο άνθρωπος που έδειξε στους Έλληνες πως θα είναι ο σύγχρονος τερματοφύλακας. Άψογος χειριστής της μπάλας, εκπληκτικός στις τοποθετήσεις και κυρίως ο ορισμός του Αρχηγού.

Καριέρα

Αγωνίστηκε στην ΑΕΚ δέκα συνεχόμενα χρόνια προερχόμενος από τους Πόντιους Βέροιας. Αποκτήθηκε το 1992 για να πλαισιώσει τον επίσης εξαιρετικό Αντώνη Μήνου. Έμαθε πολλά από αυτόν και την πρώτη χρονιά προπονείτο απλώς χωρίς να συμμετέχει σε αγώνες. Την επόμενη (93-94) ξεκίνησε βασικός και ήταν ανελλιπώς ο τερματοφύλακάς μας μέχρι την περίοδο 2001-2002. Τα επόμενα έξι χρόνια ήταν φανταστικός και πραγματοποιούσε μεγάλες εμφανίσεις στο σύνολο των παιχνιδιών, δίνοντας όμως πάντα το κάτι παραπάνω στους αγώνες με τον ΟΣΦΠ. Με αυτούς έχει κάνει τις πιο εμβληματικές συμμετοχές και υπήρχαν αγώνες που πίστευες ότι δεν υπάρχει τρόπος να δεχθεί γκολ. Το 2001 στον αγώνα με τον Ολυμπιακό για το κύπελλο γράφτηκε μια άσχημη σελίδα στη καριέρα του Ατματζίδη. Το 6-1, όπου ο μακαρίτης Γιάννης Παθιακάκης, παρέταξε μια ομάδα επιπέδου φιλικού αγώνος και τερματοφύλακα τον Ηλία. Το συγκεκριμένο αγώνα για αδιευκρίνιστο λόγο τον θεωρούσαμε χαμένο εκ των προτέρων. Ήταν ο επαναληπτικός του διαιτητή Ποντίκη, με τα αίσχη στη Νέα Φιλαδέλφεια στην τελευταία παράσταση της μητροπουλιακής παράγκας. Στον αγώνα του Ολυμπιακού Σταδίου, ντεμπουτάρισε παίκτης ονόματι Χρήστος Πίττος για λογαριασμό της ΑΕΚ, που μάρκαρε «μαν του μαν» το μεγάλο Ζιοβάνι. Ο αγώνας έληξε με το βαρύ σκορ και τον Ατματζίδη να παλεύει μόνος του. Για την ιστορία, αυτή ήταν και η μόνη συμμετοχή του Χρήστου Πίττου με τα χρώματα της ΑΕΚ. Αυτός ο αγώνας έγινε η λαβή των ολυμπιακών για να πειράξουν τον Ατματζίδη. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε πως αυτή η λογική, είναι απόρροια των 5 τουλάχιστον αγώνων που ο «Άτμα» κέρδισε το γαύρο μόνος του. Η περίοδος 2001-2002 ήταν η τελευταία που αγωνίστηκε, πριν τον διώξει με άκομψο τρόπο ο Μπάγεβιτς και βρει ποδοσφαιρική στέγη στον ΠΑΟΚ. Εκεί τον αντιμετωπίσαμε 3 φορές και όποτε αγωνίστηκε αποθεώθηκε από τον κιτρινόμαυρο κόσμο τόσο στη Νέα Φιλαδέλφεια όσο και στην Τούμπα. Τέλος, συμμετείχε στο Τσάμπιονς Λίγκ και στο Παγκόσμιο κύπελλο του 1994.

Επιθετικές στιγμές

Όπως έγραψα προηγουμένως, ο Ατματσίδης ήταν αναμφίβολα ένας τερματοφύλακας με πλούσιες ποδοσφαιρικές αρετές. Το 1996 στον τελικό κυπέλλου με τον Παναθηναικό, έχοντας αποκρούσει πέναλτι στη ψυχοφθόρα διαδικασία, εκτέλεσε το πέμπτο και όπως αποδείχθηκε νικητήριο. Με τη μπάλα να καταλήγει στο δοκάρι και ύστερα από την άλλη πλευρά στα δίχτυα χάρισε στην ΑΕΚ το 10^ο κύπελλο τις ιστορίας της πανηγυρίζοντας με τον κόσμο της ΑΕΚ(βίντεο). Η πιο εμφατική του στιγμή, όμως, είναι ο αγώνας με την Ξάνθη την περίοδο 98-99. Τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, και με νίκη θα παίρναμε το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λίγκ. Ο αγώνας δεν μας έβγαινε, και ήταν στο 0-0 μέχρι το 70 όπου ο Τόνι Σαβέφσκι κέρδισε πέναλτι. Ουδείς αναλάμβανε την εκτέλεση του και για περίπου 30 δευτερόλεπτα η μπάλα ήταν στημένη στη βούλα χωρίς παίκτη από πάνω της. Έξαλλος ο Ατματσίδης φώναζε να εκτελεστεί. Απάντηση δεν έπαιρνε και τα δευτερόλεπτα κυλούσαν. Ως γνήσιος αρχηγός βροντοφώναξε ΠΑΡΩΝ. Ξεκίνησε με σπριντ από το τέρμα της Σκεπαστής προς αυτό της «21», μέσα σε ξέφρενα πανηγύρια από το κατάμεστο γήπεδο. Πήρε φόρα εκτέλεσε σκόραρε και γύρισε να υπερασπιστεί όπως μόνο αυτός ήξερε την εστία της ομάδας μας.

Δήλωση

Στον αγώνα με τον Ολυμπιακό την περίοδο 97-98 η ΑΕΚ είχε αγωνιστεί φρικτά έχοντας πάρα πολλές απουσίες. Ο μόνος που στεκόταν στο ύψος των περιστάσεων, ήταν ο Ηλίας. Σε τουλάχιστον 8 περιπτώσεις είχε αποσοβήσει το γκολ με αποκρούσεις που έχουν μείνει στην ιστορία. Με την είσοδο του Νικολαϊδη και το γκολ του στο 57’, η ΑΕΚ έφυγε με τη νίκη και την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα. Στο τέλος του αγώνα  δημοσιογράφος είπε στον Ηλία το εξής: -Πως αισθάνεται ο ήρωας της σημερινής αναμέτρησης; Και πήρε την πληρωμένη απάντηση: - «Το έχω ξαναπεί και σε προηγούμενη δήλωση, οι ποδοσφαιριστές δεν είναι ήρωες. Ήρωες είναι ο Κολοκοτρώνης και ο Παπαφλέσσας που πολεμούσαν για την πατρίδα. Ευχαριστώ»

Λιάκο σε ευχαριστούμε! 

Κύπελλο με Παο

Δείτε στο 2:36

Αφιέρωμα

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΕΚ!

Χάρης Κοπιτσής

Υπήρξε και αυτός ένας παίκτης ιδιαίτερα αγαπητός στον κόσμο. Αγωνίστηκε σε πολλές θέσεις, βοηθούσε όποτε χρειαζόταν, δε δημιούργησε ποτέ πρόβλημα και συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ΑΕΚ. Ο λόγος για το Χάρη Κοπιτσή ή «Βιαστή». Σήμερα είναι προπονητής στην ομάδα της ΑΕΚ για παιδιά από δώδεκα έως 14 ετών.

Καριέρα

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από το Αιγάλεω το 1986 όπου παρέμεινε για ένα χρόνο πριν μετεγγραφεί στον Πανιώνιο το 1988. Στις «γάτες» αγωνίστηκε για τέσσερα χρόνια και εν συνεχεία έκανε το άλμα στην ΑΕΚ μεσούσης της περιόδου 92-93. Ήρθε στην ΑΕΚαρα σε μια πολύ καλή εποχή αλλά τη στιγμή που έγινε η μετεγγραφή, η ομάδα μας αντιμετώπιζε πάρα πολλά προβλήματα τραυματισμών. Έτσι ο Κοπιτσής άρχισε να αγωνίζεται κατευθείαν και το ντεμπούτο του στη βασική ενδεκάδα έγινε στο ντέρμπι τίτλου εναντίον του παο. Το τι συνέβη εκεί θα σας το πω αργότερα… Ο Κοπιτσής τις πρώτες του δύο χρονιές είχε συνολικά 23 παρουσίες όλες ως βασικός. Με τη φυγή του Βασιλόπουλου αποκτήθηκε ο Μπορμπόκης για τη θέση του δεξιού μπακ που καπάρωσε τη θέση του βασικού με τις συμμετοχές του Κοπιτσή να είναι αρχικά περιορισμένες. Κατέκτησε τις πρώτες δύο του χρονιές ισάριθμα πρωταθλήματα, ενώ συνολικά είχε συμμετοχή σε 3 κύπελλα κι ένα Σούπερ Καπ. Αγωνίστηκε για την ΑΕΚ 166 φορές πριν πάει στο Αιγάλεω το 2001. Στο οκταετές πέρασμα του από το δικέφαλο, σκόραρε 10 γκολ. Η αναλογία μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως πενιχρή αλλά η κρισιμότητα των τερμάτων ήταν συγκλονιστική. Δύο γκόλ εναντίον του Παο που ουσιαστικά οδήγησαν την ομάδα σε πρωταθλήματα, ένα γκολ εναντίον του οσφπ που οδήγησε στο κύπελλο του 2000 και γκολ στην παγωμένη Μόσχα εναντίον της Λοκομοτίβ, στη μεγάλη χαμένη ευκαιρία της ΑΕΚ να προκριθεί στους «4» του κυπέλλου Κυπελλούχων του 1999. Όχι κι άσχημα, ειδικά αν αναλογιστούμε πως πρόκειται για δεξιό μπακ. Να προσθέσω ότι ήταν παίκτης της ΑΕΚ στο ταξίδι του Βελιγραδίου εν καιρώ πολέμου και αγωνίστηκε ενάντια στην Παρτιζάν.

Στιγμή

27^Η αγωνιστική του πρωταθλήματος του 92-93 και η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τον παο σε ένα ματς που θα κρίνει κατά πολύ μεγάλο ποσοστό την τελική έκβαση του πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ παρατάσσεται με «μισή» ομάδα καθώς απουσιάζουν οι Σλίσκοβιτς, Σταματής, Βασιλόπουλος, Μητρόπουλος και Σταματής. Ωστόσο, το μεγαλείο της ΑΕΚ εκείνης της εποχής, ήταν πως οποιοσδήποτε προερχόμενος του πάγκου μπορούσε να αντικαταστήσει επάξια την έλλειψη βασικών παικτών. Έτσι ο Κοπιτσής άδραξε την ευκαιρία και αγωνίστηκε βασικός. Οι πληροφορίες που θέλουν τον  Καπουράνη να ζητά δραμαμίνες μετά την «επιτήρηση» του Χάρη, ελέγχονται ως ανακριβείς… Ο Κοπιτσής, αφού περνούσε σα σταματημένο επί 80 λεπτά κάθε δύσμοιρο αντίπαλο που βρισκόταν στο διάβα του πέτυχε ένα γκολ ποίημα που τον έβαλε μια για πάντα στις καρδιές μας. Στη συνέχεια απεβλήθη μιας και έβγαλε τη φανέλα του εκστασιασμένος από το νέκταρ της επιτυχίας. Η δήλωση του στο δημοσιογράφο ήταν το κάτι άλλο: -Χάρη πως αισθάνεσαι που ήρθες από το ΠΟΥΘΕΝΑ, από τον Πανιώνιο, και καθιερώθηκες στην ΑΕΚ; - Πφφφφφ, ξέρω γώ; Πφφφ, δε ξέρω που βρίσκομαι τώρα, ντάξει. Αυτή η δήλωση αποτέλεσε την αφορμή για το γνωστό σύνθημα: « Ο πιο καλός ο βιαστής, είναι ο Χάρης Κόπιτσης, είναι τρελός, ψυχοπαθής μα πάνω από όλα ΑΕΚτζής!»

Χάρη Κοπιτσή σε ευχαριστούμε!

Καλημέρα!

Εναντίον του Παο 

αφιέρωμα της οριτζιναλ