Ένας από τους μεγαλύτερους ΑΕΚτσήδες που φόρεσε ποτέ τη φανέλα με το Δικέφαλο στο στήθος. Μας χάρισε μεγάλες στιγμές κατά το επταετές πέρασμά του από την ομάδα, αμφισβητήθηκε από κάποιους γελοίους που δυστυχώς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απομάκρυνσή του από το σύλλογο. Με την ΑΕΚ συμμετείχε στον τελικό της ευρωλίγκας του 1998, κατέκτησε το κύπελλο ( ’00,’01), το Σαπόρτα ( ’00) αλλά και το πρωτάθλημα του 2002. Ήταν ουσιαστικά ο υπαρχηγός της ομάδας, πίσω από το Χατζή και έγραψε τη δική του ιστορία στο τμήμα του μπάσκετ. Διετέλεσε αρχηγός της εθνικής για πολλά χρόνια και επί της ηγεσίας του κατακτήθηκε το ευρωμπάσκετ του 2005.

Καριέρα

Γέννημα θρέμμα Φιλαδελφιώτης, ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ιωνικό ΝΦ, το 1992 και με τις εμφανίσεις του κέρδισε τη θέση του στην Εθνική Εφήβων που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1995 σε μια ομάδα που αποτέλεσε την απάντηση στην εθνική του ’87 και έφτασε στο πικ της με την κατάκτηση του ευρωπαϊκού 10 χρόνια μετά. Τότε στην ΑΕΚ είχε μπει ο Γιάννης Φιλίππου και έφερε στην ΑΕΚ πακέτο τους Χατζή, Κακιούζη και Μπαρλά. Έτσι το όνειρο του Μιχάλη έγινε πραγματικότητα και χρόνο με το χρόνο η βελτίωση του ήταν αλματώδης. Κύρια στοιχεία του παιχνιδιού του ήταν η οξυδέρκειά του, η έφεση στο σκοράρισμα και τα συγκλονιστικά επιθετικά ριμπάουντ που βασίζονταν περισσότερο στο μυαλό του και λιγότερο στη σωματοδομή του. Το 1995-1996 η ΑΕΚ δεν έκανε τίποτα το διαφορετικό από τις άλλες χρονιές κατακτώντας τη 10^η θέση, ωστόσο όλοι ξέραμε πως γεννιέται κάτι πραγματικά μεγάλο. Έτσι κι έγινε την επόμενη χρονιά, με την παρουσία του Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο και αρχικό στόχο τη συμμετοχή στους τελικούς του πρωταθλήματος. Στη διαφορά των πόντων χάθηκε η πρωτιά στην κανονική περιόδο και εν τέλει το πρωτάθλημα με ήττα 3-1 στους τελικούς από τον πανίσχυρο Ολυμπιακό. Ο σχεδιασμός, όμως αυτής της ομάδας, ήταν δεδομένο πως θα φέρει την κατάκτηση τροπαίων και στη δεύτερη ουσιαστική συμμετοχή της ΑΕΚ στα τεκταινόμενα του Μπάσκετ καταφέραμε να φτάσουμε στον τελικό της ευρωλίγκας του 1998. Εκεί ηττηθήκαμε από τη μεγάλη Κίντερ των Γιάριτς, Σάβιτς, Πουτσκα, Ντανίλοβιτς και των λοιπών παικταράδων αυτής της μεγάλης ομάδας. Ο Κακιούζης ήταν πρωταγωνιστής όλα αυτά τα χρόνια, πάντοτε βασικός και ολοένα και καλύτερος. Τα επόμενα χρόνια ήρθαν οι τίτλοι όπως σας ανέφερα και στην εισαγωγή.

Στιγμή

Το 2001-2002 η ομάδα μας κατάφερε να κατακτήσει την πολυπόθητη κούπα του πρωταθλήματος με περιπετειώδη τρόπο. Έχοντας αποκλείσει τον Ηρακλή στα ημιτελικά, περιμέναμε τον αντίπαλό μας στον τελικό του πρωταθλήματος από τον άλλο ημιτελικό ανάμεσα σε Παο και Οσφπ. Λόγω επεισοδίων στον αγώνα μεταξύ τους, οι τελικοί μετατέθηκαν και η ΑΕΚ απλώς έκανε προπονήσεις πάνω που είχε φορμαριστεί. Ένα μήνα μετά τα ματς με Ηρακλή ξεκίνησαν οι τελικοί με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Εκεί χάσαμε το πρώτο και το δεύτερο ματς και η εφημερίδα Ώρα για Σπορ ανέφερε εμμέσως πλην σαφώς, πως ο Κακιούζης είχε χρηματιστεί προκειμένου να έχει μειωμένη απόδοση. Φημολογείται πως αυτή η πληροφορία διέρρευσε από το περιβάλλον Φιλίππου. Ο Κακιούζης μην αντέχοντας αυτές τις ανακριβείς φήμες ανέφερε. «Εγώ φεύγω το καλοκαίρι από την ΑΕΚ. Αλλά θα φύγω με το πρωτάθλημα». Το τρίτο ματς το πήραμε στην παράταση μειώνοντας σε 2-1 τις σειρές και κατεβήκαμε στο Πειραιά για τον τελικό. Σε εκείνο το ματς ο Κακιούζης έπαιξε… στημένος. Σημείωσε 15 πόντους πήρε 10 ριμπάουντ, έδωσε 4 ασίστ, έκανε 5 κλεψίματα και τους έριξε και 2 τάπες. Η στιγμή που ο Χόλτεν βαράει βολές 1.8’’ πριν τη λήξη με το σκορ στο 60-61 ήταν μαγική. Ο Αμερικάνος χάνει την πρώτη βολή και ο Μιχάλης πάει δίπλα του και του φωνάζει: «Χάστη, Out, Out, Έξω, Έξω, Όχι, Νο» Το ξέσπασμα του Κακιούζη έπιασε τόπο και σα να μην έφτανε αυτό, μάζεψε το επιθετικό ριμπάουντ και πέταξε τη μπάλα στον Ουρανό του ΣΕΦ, σκορπώντας ξέφρενα πανηγύρια στους 4 χιλιάδες Ενωσίτες μέσα στο γήπεδο. Έτρεχε και πανηγύριζε σα μικρό παιδί και έγινε ένα κουβάρι με τον κόσμο που δε σταμάτησε ποτέ να τον πιστεύει και να τον αγαπάει. Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος η εικόνα του Κακιούζη να κλαίει φωνάζοντας «Για σας» θα μείνει πάντοτε χαραγμένη στη μνήμη μου.

Μιχάλη Σ’ ευχαριστούμε για όλα!   

Πρωτάθλημα 2002

σαπόρτα 2000

Κύπελλο 2001