Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ο χειρότερος Άρης και ο καλύτερος ΠΑΟ...


Άνετη νίκη χθες απέναντι στον χειρότερο Άρη από τη στιγμή που επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια το 2006. Ο Λυμπερόπουλος συγκλόνισε με την παρουσία του καθόλη τη διάρκεια του 90λεπτου με συνεχές τρέξιμο, πίεση και το γκολ υπ’ αριθμόν 150 είναι ένα από τα κλασσικότερά του. Ο Λεονάρντο στο «ένας με έναν» σου δίνει την αίσθηση πως μπορεί να περάσει με κάθε τρόπο τον εκάστοτε αντίπαλο και σε κάθε παιχνίδι μου δείχνει πως βελτιώνεται. Εξαιρετικός και ο Κάλα που πέραν του δυναμισμού που βγάζει αμυντικά, είναι εξαιρετικός και επιθετικά κάνοντας σε όλες του τις επιθετικές στιγμές, τις σωστές επιλογές. Ο Γκέντζογλου με εντυπωσίασε χθες στο διάστημα που αγωνίστηκε και αν ο Κωστένογλου κατάφερε να τον εκνευρίσει με το γυάλισμα των παπουτσιών και έθιξε τον εγωισμό του, τότε του βγάζω το καπέλο.
            Την επόμενη αγωνιστική έχουμε το ντέρμπι απέναντι στον ΠΑΟ. Δε γνωρίζω πόσοι από σας είδατε τον αγώνα του με τον ΠΑΟΚ χθες, αλλά αυτό που έχω να πω είναι ότι δεν έχω ξαναδεί ποτέ τα τελευταία 15 χρόνια τον Παναθηναϊκό να παίζει τόσο καλά. Παίζει χωρίς επιθετικό και χθες πίστευα πως μπορεί να βάλει γκολ με κάθε τρόπο. Ο Φερέιρα είναι ένας πολύ μεγάλος προπονητής και θεωρώ πως είναι πολύ καλύτερος από τον Βαλβέρδε. Ο Κωστένογλου πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ αυτή την εβδομάδα, εντοπίζοντας τα δυνατά σημεία του παναθηναϊκού. Πρέπει να κάνει στοχευμένες κινήσεις περιορισμού των Κατσουράνη, Κουίνσι και Ζέκα που αποτελούν το Άλφα και το Ωμέγα της ομάδας. Ο Λέτο, όντας ο καλύτερος παίκτης αργεί να εισαχθεί στο παιχνίδι κατοχής τους, αλλά οι τρεις που προανέφερα ορίζουν το παιχνίδι τους. Πράγματι η αιώνια τύχη που συνοδεύει τους πράσινους έπαιξε χθες το ρόλο της αντιμετωπίζοντας έναν παοκ, χωρίς τερματοφύλακα, χωρίς Γκαρσία, Αθανασιάδη και Λίνο αλλά το παιχνίδι του παο αυτό καθαυτό ήταν μια απίστευτη ποδοσφαιρική επίδειξη, μιας δουλεμένης ομάδας. Στην ανάλυση αντιπάλων εντοπίζεται το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό προσόν του Κωστένογλου. Έχει δουλέψει σε αυτόν τον τομέα και πραγματικά το κατέχει. Δυστυχώς μεσολαβεί ο αγώνας με τη Λοκομοτίβ και η ομάδα δε θα δουλέψει απερίσπαστη για το ντέρμπι αλλά έχω εμπιστοσύνη στο Νίκο.
Θα ήθελα να εκφράσω την άποψη μου σε σχέση με το ντέρμπι από ποδοσφαιρικής άποψης. Σε αυτά που είδα χθες από τον παναθηναϊκό και σίγουρα μπορεί να δουλέψει η ΑΕΚ είναι τα επιθετικά στημένα μας, όπου ο παο αμύνεται με ζώνη και πρέπει οι εκτελέσεις να πηγαίνουν σε συγκεκριμένα σημεία όπου εντοπίζονται οι λεγόμενες «τρύπες». Πρέπει ακόμα ο Λεονάρντο να αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό και να τοποθετηθεί στα αριστερά της επίθεσης αν αγωνιστεί ο Παο με τον Μαρίνο δεξί μπακ. Στην περίπτωση που παίξει ο Βύντρα, πρέπει ο Λέο να πάει στον Σπυρόπουλο. Αν και ο Λύμπε είναι κάτι στον «Ελ Σίντ» για τον παο, στην επίθεση πρέπει να παίξει ο Σιαλμάς για να αποσυντονίσει το «σλου μόσιον» κέντρο άμυνας του παο. Ο Καφές πρέπει να ξεκινήσει από τον πάγκο τον αγώνα δίνοντας τη θέση του στον Γκέντσογλου. Ο Μάκος πρέπει να έχει άτυπο μαν του μαν τον Κατσουράνη και δεν πρέπει οι επιθέσεις τους επ ουδενί να ξεκινούν από τον Πατρινό. Βάσει σχεδίου η πρώτη μπάλα πρέπει να πηγαίνει στον Σιμάο για να περιοριστεί ο ρυθμός ανάπτυξης των αντιπάλων, καθώς ο Μοζαμβικανός είναι το λιγότερο μέτριος με τη μπάλα στα πόδια του. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να εκμεταλλευτούν τα πλεονεκτήματά τους. Ο Βάργκας θα κρίνει το ματς για μας, καθώς έχει το ειδικό βάρος να μπορέσει να μας κοντρολάρει.
Κωστέ, Καλό Διάβασμα!

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Η μεγάλη διαδήλωση ΑΕΚτζήδων και Παναθηναϊκών του 1942!


Καλή σας μέρα. 28η Οκτωβρίου σήμερα, επέτειος του ιστορικού «ΟΧΙ». Λόγω της ημέρας, θα αναφερθώ σε μια πολύ σημαντική ιστορία που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Είναι γνωστό πως η προπολεμική περίοδος της ΑΕΚ έχει να επιδείξει τον πρώτο τίτλο της ομάδας το 1932 ( Κύπελλο εναντίον του Άρη) αλλά και τα συνεχόμενα πρωταθλήματα του 1939 και 1940. Το 1939 μάλιστα, κατακτήθηκε το πρώτο νταμπλ όλων των εποχών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, η ομάδα της ΑΕΚ διέθετε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα εκείνη την εποχή. Η στελέχωση που είχε γίνει ήταν εξαιρετική τηρουμένων των αναλογιών, καθώς ως γνωστών στα πρώτα χρόνια της Ιστορίας μας, απαγορευόταν η συμμετοχή στο Σύλλογο σε αθλητές που δεν είχαν καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Πρώην παίκτες της ελληνικής Πέρα Κλουμπ, που δραστηριοποιήθηκε στην Πόλη, έγιναν παίκτες της ΑΕΚ. Χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις, αυτές των  Δελαβίνια, Ρίμπα,  Σκλαβούνου, Μανέττα, Τζανετή, Μάγειρα και Χατζησταυρίδη. Εμβληματικές φυσιογνωμίες των πρώτων ετών οι πρώτοι μεγάλοι αρχηγοί, Κώστας Νεγρεπόντης και Κλεάνθης Μαρόπουλος.
Σε ορισμένες στιγμές το ποδόσφαιρο ωχριά μπροστά στις πολιτικές ή πολεμικές εξελίξεις όπως ήταν αυτές που ξεκίνησαν μετά το «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Η Ελλάδα επισήμως μπήκε στον Παγκόσμιο Πόλεμο, ούσα σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία. Πολλοί ήταν οι παίκτες της ΑΕΚ που επιστρατεύθηκαν το 1940. Το πρωτάθλημα διεκόπη και έτσι ανακόπηκε το πρώτο σκίρτημα του περήφανου Αετού μας. Παρά το γεγονός πως το πρωτάθλημα άτυπα συνεχιζόταν και η ΑΕΚ το κατακτούσε, τα πρωταθλήματα δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ.
Την άνοιξη του 1942 αποφασίστηκε από τις δύο μεγάλες αθηναϊκές ομάδες, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, η διεξαγωγή φιλικού αγώνα, με σκοπό την οικονομική βοήθεια των νοσηλευόμενων στο νοσοκομείο «Σωτηρία». Παρά το γεγονός πως αρχικά οι κατοχικές δυνάμεις συμφώνησαν στη διεξαγωγή του αγώνα, λίγο πριν αυτός ξεκινήσει, όρισαν αυστριακό διαιτητή και απαίτησαν μέρος των εσόδων του αγώνα. Οι δύο μεγάλοι αρχηγοί Κρητικός και Μαρόπουλος, συμφώνησαν ο αγώνας να μην γίνει, μεταφέροντας την απόφασή τους και στους 20 χιλιάδες φίλους που είχαν κατακλύσει το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Έτσι, οι παίκτες των δύο ομάδων μαζί με τους φιλάθλους πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους της Αθήνας με τελικό προορισμό την Ομόνοια, δηλώνοντας τη δυσαρέσκειά τους για τη ναζιστική κατοχή, σημειώνοντας μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις εκείνης της ζοφερής εποχής.
Είναι στιγμές που το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα, μπορούν να αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη για κοινωνικές ομάδες που υπό άλλες συνθήκες δε θα είχαν κανένα σημείο επαφής. Αν ειδικά αναλογιστούμε πως στα πρώτα χρόνια ίδρυσης των ομάδων οι φίλοι και αθλητές των Συλλόγων είναι άρρηκτα ακόμα συνδεδεμένοι με το αρχικό Καταστατικό, τότε αντιλαμβανόμαστε πως είναι δύσκολο να συνυπάρξει η Αστική τάξη με τους τότε Πρόσφυγες. Ωστόσο, το κοινό συμφέρον και η κοινή ανιδιοτελής αγάπη για την Πατρίδα, οδήγησε τους πάντες στην κοινή γραμμή αντίδρασης κατά της κατοχής. Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Δεν υπάρχουν λέξεις...


Στενοχωριέμαι να γράφω δυσάρεστα, αλλά η κατάσταση δυστυχώς πάει από το κακό στο χειρότερο. Αν δεν εμφανιστεί κάποιος σύντομα, η κατάσταση θα παρεκτραπεί επικίνδυνα με αποτελέσματα ιδιαιτέρως άσχημα για όλους. Δε θέλω να κάνω αναπαραγωγή των φημών που ακούγονται. Ούτως ή άλλως τα έχουμε ξαναζήσει όλα. Την Κυριακή με τον Άρη είμαι πολύ περίεργος να δω την αντίδραση του κόσμου στις τελευταίες εξελίξεις και κυρίως, την προσέλευση. Δυσκολεύομαι ιδιαίτερα να σκεφτώ τι να γράψω. Δεν βγαίνουν οι λέξεις.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Ν.Νοτιάς: Δεν είμαι κορόιδο!


Δραματική η τροπή που παίρνει το μείζον διοικητικό θέμα, καθώς ο Νίκος Νοτιάς ανέφερε πως δεν είναι κορόιδο για να επωμιστεί μόνος του το δυσβάσταχτο βάρος της ΑΕΚ. Δεν τον αδικώ, όπως δεν αδικώ και τον Παππά. Ας δούμε τα πράγματα ειλικρινά. Άλλη η λογική του «αποτελώ μέρος μιας ομάδας επιχειρηματιών» και άλλο αυτό που έχει καταντήσει σήμερα να είναι η ΑΕΚ. Ένα βάρος σε δύο ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν αλλά για τους δικούς τους σεβαστούς λόγους δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν μόνοι τους. Η ΑΕΚ είναι εκείνη που βγαίνει ζημιωμένη από την όλη ιστορία και θα πρέπει να κατανοηθεί πως τα βέλη προς Παππά και Νοτιά δεν βοηθούν σε τίποτα καθώς αμφότεροι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους.
            Ο Αδαμίδης παραχώρησε χθες συνέντευξη στη ΝΟΒΑ, όπου η κατάσταση θύμιζε πραγματικά μεσημεριανή εκπομπή κουτσομπολίστικου καναλιού. Παρέμβαση έκαναν οι δύο Αρχηγοί, Νίκος Λυμπερόπουλος και Τραϊανός Δέλλας, όταν ο απερχόμενος πρόεδρος είπε πως η απόφαση για απομάκρυνση του Ράφικ Τζεμπούρ, ήταν συλλογική. Μετά την παρέμβαση των αρχηγών, ο Αδαμίδης ανακάλεσε και το επιχείρημά του πως πάντα λειτουργούσε με γνώμονα την ειλικρίνεια κατέρρευσε σα χάρτινος πύργος. Αυτά τα απρόοπτα έχουν οι ζωντανές εκπομπές, όπου όποια λέξη σου ξεφύγει θα την πληρώσεις. Ο Αδαμίδης δήλωσε πως οι παραιτήσεις είναι οριστικές, συνεπώς το μέλλον μοιάζει αβέβαιο και πολύ δύσκολο. Το έχουμε ξαναδεί το έργο της ανυποληψίας, απλώς έχουμε κουραστεί να πρωταγωνιστούμε.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Αμερικάνος Ομογενής; Κακές Αναμνήσεις!


Στο ίδιο έργο θεατές φίλοι μου καθώς μετά την παραίτηση του ΔΣ βρισκόμαστε εν αναμονή των εξελίξεων. Ο τελευταίος Αμερικάνος ομογενής με τον οποίο η ΑΕΚ βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις ήταν ο Μπόμπ Κοζώνης. Η κατάληξη ήταν θλιβερή και το ιστορικό «Τι λέτε ρε;» που είχε πει σε συνέντευξη τύπου ο τότε πρόεδρος Νίκος Θανόπουλος, αναφερόμενος στην οικονομική επιφάνεια του Κοζώνη, έχει μείνει στην ιστορία ως η πιο χιουμοριστική δήλωση προέδρου της ΑΕΚ. Το όνομα Τζον Άντζελος είναι βεβαίως κάπως πιο γνωστό και η ενασχόληση του με την επαγγελματική ομάδα του μπέιζμπολ προσδίδει αν μη τι άλλο μια σχετική αξιοπιστία. Ως συνήθως κρατάμε μικρό καλάθι, μιας και αυτά που έχουμε δει τόσο χρόνια δεν μας δίνουν το δικαίωμα της ελπίδας. Παρόλα αυτά, ο πατέρας του Τζον Άντελος, Πήτερ συγκαταλέγεται στους πλουσιότερους Αμερικανούς σύμφωνα με το Forbes.
            Ο απερχόμενος αντιπρόεδρος της ΑΕΚ, Δημήτρης Καψής δήλωσε στο σαιτ του σπορφμ, πως οι μηνιαίες υποχρεώσεις της ΑΕΚ ανέρχονται στις 500 χιλιάδες ευρώ. Το νούμερο είναι τρομακτικό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τα περιορισμένα έσοδα της ΑΕΚ. Η διάδοχη κατάσταση μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη για όλους και περιμένουμε τις εξελίξεις που θα είναι καθοριστικές.
            « Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν επιβάλλεται» φέρεται να είπε ο Σάββας Γκέντζογλου για την κίνηση του Κωστένογλου με το γυάλισμα των παπουτσιών. Απαντώ στο Σάββα πως η ευγένεια και ο σεβασμός πρέπει να είναι έμφυτη σε έναν ποδοσφαιριστή και κατ’ επέκταση σε έναν άνθρωπο. Είτε έχεις μπροστά σου έναν κύριο 80 χρονών που θα τον σεβαστείς λόγω ηλικίας, είτε έχεις ένα παιδάκι 8 ετών που επίσης πρέπει να σεβαστείς. Μπορεί η κίνηση να είναι υπερβολική από τον Κωστένογλου, αλλά στις αντιδράσεις φαίνεται ποιοι σέβονται και ποιοι όχι, τουλάχιστον εκ των προτέρων.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Παραίτηση ΔΣ = Παραίτηση ΑΕΚ ;


Δραματικές καταστάσεις στην ΑΕΚ από χθες το βράδυ καθώς παραιτήθηκε σύσσωμο το ΔΣ.  Μεσούσης της χρονιάς, με απλήρωτους παίκτες, σχεδόν κατεστραμμένο προπονητικό κέντρο και με προπονητή που αποτελεί προσωπική επιλογή της απερχόμενης Διοίκησης παραιτούνται. Αυτή η εξέλιξη θεωρώ πως χαροποιεί μεγάλο κομμάτι του κόσμου που ήθελε να απαλλαγεί από τους «ΑΜΕΤΟΧΟΥΣ» και τους «ανευθυνουπεύθυνους». Ωστόσο η επιπολαιότητα και το «βρίζω χωρίς να προτείνω» αποτελεί σήμα κατατεθέν της ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα μέχρι και στις αθλητικές περιστάσεις.
            Όπως θυμάστε η άποψη μου για τον Αδαμίδη ήταν αρκετά καλή μέχρι τους χειρισμούς του στην περίπτωση Χιμένεθ όπου έκανε την ΑΕΚ να μοιάζει μεσημεριανή εκπομπή. Οι παραιτήσεις ήρθαν όμως και τώρα σε περίπτωση που δεν δραστηριοποιηθούν οι μέτοχοι το Πρωτοδικείο μοιάζει μονόδρομος. Μεσσίες δεν υπάρχουν στην ΑΕΚ. Αν ξανακούσω το όνομα «Μελισσανίδης» θα σαλτάρω. Θα πουν και θα γράψουν πολλά. Για το τι έρχεται ή τι θα ακολουθήσει. Πρίγκιπες δεν έχουμε. Δεν είμαστε στο 2004 να ελπίζουμε στον Ντέμη. Φως στο τούνελ δε διακρίνω. Η ανυποληψία που μας χαρακτήριζε πριν τα χθεσινά γεγονότα, μοιάζει πταίσμα μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν. Ο μόνος άνθρωπος που ελπίζω είναι ο Πέτρος Παππάς που έστω και στο «και πέντε» πάντα κάτι έχει κάνει. Αδυνατώ όμως να του «επιτεθώ» καθώς είναι ένας άνθρωπος που μπήκε ως μικρομέτοχος της ΑΕΚ πριν 7 χρόνια και βρέθηκε μέσα σε μόλις τρία να έχει δώσει στην ΑΕΚ 18 εκ ευρώ. Αν είχε φύγει ο Παππάς όταν έφυγαν όλοι οι μεγαλομέτοχοι και οι επιφανείς της τότε διοίκησης, δε θα είχε ακουστεί ποτέ τίποτα για αυτόν. Ωστόσο, κάτι τον κράτησε και βρέθηκε υπόλογος για πράξεις άλλων και έφτασε στο σημείο να έχει οργανωμένους οπαδούς στο γραφείο του που τον απειλούσαν. Ακόμα και τότε δεν έφυγε συνεχίζοντας να πληρώνει αμαρτίες άλλων. Ο Νοτίας έφτιαξε ένα προπονητικό-κληρονομιά της ΑΕΚ που τώρα καταστρέφεται παρατημένο από όλους.
            Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρω πράγματα να γράψω σήμερα και αυτό γιατί δεν έχεις με ποιον να τα βάλεις. Η μόνη λύση για να αποφευχθεί το Πρωτοδικείο είναι να εμφανιστεί κάποιος με χρήματα και να επωμιστεί μια ομάδα που έχει περιορισμένα έσοδα και τρεχούμενα έξοδα. Κάποιος τρελός δηλαδή που θα μπει σε μια ομάδα χωρίς γήπεδο, χωρίς ενεργό κόσμο και χωρίς προοπτική. Αυτή είναι η απαγορευμένη λέξη στην ΑΕΚ. Η προοπτική. Μια βασίλισσα χωρίς παλάτι. Μια ομάδα που τα τελευταία τρία χρόνια ζει μόνο με το παρελθόν και κάποια «βασιλικά πάρτι» να αποτελούν έκλαμψη, παραλληλίζουν τις σκόρπιες μεγάλες στιγμές της κάποτε μεγάλης ομάδας. Σιωπηροί αυλικοί και προσκείμενοι προς την έκπτωτη βασίλισσα της έχουν γυρίσει την πλάτη. «Μόνο ο κόσμος μπορεί», είναι η φράση που θα ακουστεί κατά κόρον τις επόμενες μέρες. Αυτή λοιπόν η καραμέλα πρέπει να σταματήσει. Κανένας κόσμος δεν μπορεί. Με τις τωρινές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες ουδείς ασχολείται με την ΑΕΚ. Ούτε  καν ο κόσμος της. Οι εξελίξεις παρακολουθούνται εξ αποστάσεως από την πλειονότητα του κόσμου που εμφανίζεται σε σαιτ για να βάλει και αυτός το λιθαράκι του στην κριτική που ασκείται μετά τα πολλαπλά στραπάτσα της ομάδας. Ποιος μπορούσε να φανταστεί εκείνο το καλοκαίρι ελπίδας του 2004 πως 7 χρόνια μετά θα είμαστε στην ίδια κατάσταση με τη μόνη διαφορά να είναι η έλλειψη ελπίδας. Κάποιοι θα πουν πως «τα έλεγα» αλλά η φωνή μου χάθηκε μέσα στη γενική και πλασματική (;) ευημερία που υπήρχε την περίοδο 04-08. Πλασματική δεν ήταν επ ουδενί. Οι χορηγοί έκαναν πάρτι, τα λεφτά έρρεαν και η ΑΕΚ ήταν στην καλύτερή της στιγμή από πλευράς μάρκετινγκ. Όλα πήγαιναν προς τη σωστή κατεύθυνση μέχρι το χαμένο πρωτάθλημα του 08 που τα κατάστρεψε ΟΛΑ και διέλυσε τα πάντα. Η ανταγωνιστική ομάδα της περιόδου 08-09 έγινε σάκος του μποξ ελέω κάποιου Δώνη, και ο αποκλεισμός από την Ομόνοια ήταν η Αρχή του Τέλους χωρίς να μπορούμε να το εκτιμήσουμε τότε με ακρίβεια. Η καταστροφική διοίκηση Θανόπουλου που πληρώνουμε μέχρι σήμερα, σε συνδυασμό με την γενική οικονομική κρίση που επηρέασε τα κεφάλαια στο ποδόσφαιρο δεν εκτιμήθηκε σωστά από τους τότε καρεκλοκένταυρους και η κατάσταση ξέφυγε επικίνδυνα και ανεξέλεγκτα, οδηγώντας μας στη σημερινή οριακή κατάσταση. Τίποτα δεν έμεινε να ελπίζουμε και περιμένω τις εξελίξεις για την αγαπημένη μας ομάδα χωρίς να μπορεί να με εκπλήξει τίποτα. Η μήπως όχι;

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Για την πρώτη νίκη του Κωστένογλου...


Καλημέρα και Καλή Κυριακή σε όλους,
Εναντίον του ΟΦΗ σήμερα η  ομάδα μας έχει ως στόχο την 4η νίκη στο πρωτάθλημα που θα την κρατήσει στην κορυφή της βαθμολογίας. Είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος καθώς πιστεύω στην ομάδα και στον προπονητή. Η επόμενη τριάδα αναμετρήσεων θα κρίνει πολλά κατά την άποψή μου ως προς τις απαιτήσεις που θα έχουμε. Στο ενδεχόμενο των 2 νικών, πρέπει να εκμεταλλευτούμε όπως έχω ξαναπεί το πρόγραμμα και να γραπωθούμε στην κορυφή. Ο Παναθηναϊκός, όπως πίστευα, πάει πολύ καλά έχοντας κάνει εμφατικές νίκες αλλά αντικειμενικά ο δείκτης δυσκολίας των αγώνων του είναι χαμηλός, αν εξαιρεθεί το ισόπαλο παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Έχει και αυτός τρεις δύσκολους αγώνες κολλητά με ΠΑΟΚ,ΑΕΚ,οσφπ και αν βγει αλώβητος από αυτές θα είναι σίγουρα το απόλυτο φαβορί. Με αγωνία περιμένω να –μην-δω την «αντίσταση» του πανιωνίου απέναντι στον οσφπ σήμερα το απόγευμα. Θα ήθελα πολύ να δω τον αγώνα και να τον αναλύσω σε σας, αλλά προέχει η ΑΕΚ που αγωνίζεται την ίδια ώρα. Θεωρώ ελάχιστες τις πιθανότητες γκέλας του ολυμπιακού.
            Όσον αφορά την ενδεκάδα πιθανότατα θα είναι ιδιαίτερα επιθετική. Στην άμυνα ο Κάλα πληρώνει την επιπολαιότητα που έδειξε με τους Ρώσους και επιστρέφει στον πάγκο. Κάτω από τα δοκάρια ο Αραμπατζής, δεξιά ο Κοντοές, αριστερά ο Καράμπελας και στο κέντρο της άμυνας Μανωλάς και Δέλλας. Στη μεσαία γραμμή ο Βάργκας με τον Καφέ που με προβληματίζει ιδιαίτερα μέχρι στιγμής. Η τριπλέτα μπροστά τους θα αποτελείται από Σιαλμά, Κάρλος και Λεονάρντο ενώ στην κορυφή θα είναι ο Νίκος Λυμπερόπουλος. Ο Σιαλμάς πρέπει και θα αδράξει την ευκαιρία. Είναι ένας παίκτης με τσαγανό που όπως έχετε καταλάβει τον πιστεύω πάρα πολύ. Η φυσική του θέση είναι στην κορυφή, ωστόσο επειδή έχει ποδοσφαιρικό μυαλό, δεν τον φοβάμαι και ξέρω πως μπορεί να ανταπεξέλθει.
            Μια από τις λίγες έδρες μικρομεσαίων ομάδων που έχουμε αρνητική προϊστορία είναι αυτή του «Γεντί Κουλέ». Υπάρχει ισορροπία στα αποτελέσματα καθώς ο ΟΦΗ έχει κερδίσει 13 φορές, η ΑΕΚ 12, ενώ 11 αγώνες έχουν λήξει χωρίς νικητή. Εμφατικότερη νίκη όλων των εποχών στην έδρα τους, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας αυτή του 2005 με 3-2. Ήταν μια νίκη παλικαρίσια, που με τα τότε δεδομένα μας είχε αγκαλιά με το πρωτάθλημα πριν έρθει η καταραμένη μέρα του ΑΕΚ-Ιωνικός. Έχοντας προηγηθεί 2-0 στο σκορ χάρη σε γκολ των Βλάνταν Ίβιτς και Ζούλιο Σέζαρ ισοφαριστήκαμε με γκολ του Μαχλά και του Καζατζή στο 90’. Ο Λύμπε όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και έδωσε τη νίκη με σουτ «κανόνι» στο 94ο λεπτό της αναμέτρησης, απαιτώντας από τους Κρητικούς να κάνουν ησυχία. Ο Κωστένογλου είχε αγωνιστεί βασικός στον εν λόγω αγώνα καθώς ο τότε βασικός αμυντικός, Μπρούνο Άλβες ήταν τιμωρημένος.
            Για τους λάτρες των στατιστικών ο Κωστένογλου έχει πρωταγωνιστήσει σε μια απίστευτη ιστορία που είχε ως σημείο αναφοράς το «Γεντί Κουλέ». Στο πρωτάθλημα της περιόδου 2000-2001 ο αγώνας στην Κρήτη είχε έρθει 3-3. Ο Νίκος σε αυτό το παιχνίδι σκόραρε το πρώτο γκολ της ΑΕΚ. Όταν τελείωσε το πρωτάθλημα η στατιστική κατηγορία έγραψε πως ο Κωστένογλου είχε ένα γκολ σε μια τελική προσπάθεια. Δηλαδή 100% επιτυχία. Παγκόσμιο ρεκόρ που χωρίς να το έχω ψάξει δεν έχει ξαναγίνει και δεν πρόκειται να ξαναγίνει!

το 2-3 του 2004-2005


Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Φτηνά γκολ, φτηνή ήττα!


Μια τζάμπα ήττα χθες το βράδυ στη Μόσχα, αλλά μια ΑΕΚ που σου δίνει δικαίωμα στο όνειρο. Πειθαρχημένη, σοβαρή με Αρχή και Τέλος όπως είχε ζητήσει ο προπονητής. Είναι ηλίου φαεινότερο πως κάτι αρχίζει να λειτουργεί στην ομάδα μας που αποκτά ξανά ζωή και δημιουργεί επιτέλους ισχυρές πτυχές στο παιχνίδι της. Κατ’ εμέ τα πάντα θα ήταν διαφορετικά αν ο Μπέλεκ είχε βάλει το σπάνιας ευκολίας τετ α τετ που του παρουσιάστηκε. Τονίζω το «σπάνιας ευκολίας» καθώς πέραν του γεγονότος πως βγήκε μόνος του με τον αντίπαλο τερματοφύλακα, εκείνος στήθηκε τόσο άσχημα που ο επιθετικός μας θα μπορούσε να σκοράρει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Εκεί ωστόσο δεν είναι θέμα ατυχίας, αλλά ανικανότητας καθώς από τέτοιου είδους φάσεις βγάζουν το ψωμί τους οι επιθετικοί. Δεν δημιουργήσαμε πολλές φάσεις στο πρώτο ημίχρονο, αλλά οι Ρώσοι απείλησαν ελάχιστα. Δυστυχώς με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου βρεθήκαμε στο καναβάτσο από μια ολιγωρία της αμυντικής γραμμής καθώς τόσο ο Κοντοές όσο και ο Μανωλάς είχαν τρομερά λάθος θέση στη φάση του γκολ. Γενικώς αντιμετωπίζουμε τεράστιο πρόβλημα στις παράλληλες μπαλιές και οι αμυντικοί έχουν συνεχώς λάθος θέσεις. Είναι πάντα περισσότεροι των εκάστοτε επιθετικών, αλλά πάντα υπάρχει αμαρκάριστος παίκτης. Ο Αραμπατζής δε φέρει την παραμικρή ευθύνη καθώς ο Σιτσέφ βρέθηκε μόνος στη μικρή περιοχή. Με εντυπωσίασε το γεγονός πως δεν τα παρατήσαμε, αντίθετα βγήκαμε στην κόντρα και δημιουργήσαμε μέσα από στρωτό ποδόσφαιρο 2 ευκαιρίες να ισοφαρίσουμε. Μία με τον Μπέρνς, το σουτ του οποίου «έγλυψε» το δοκάρι και μια με τον Βάργκας που σούταρε άσχημα από πλεονεκτική θέση. Στο 58’ ο Κωστέ απέσυρε τον Κολομβιανό, περνώντας στον αγώνα τον Καφέ. Εκεί η ομάδα αιφνιδιάστηκε και χάσαμε το κέντρο.
            Ο Γκέντσογλου είναι ένας παίκτης αρκετά ικανός. Στη φάση του τετ α τετ του Μπέλεκ η κάθετη πάσα που κάνει είναι εξαιρετική και πιστεύω πως κανείς άλλος μέσος της τωρινής ΑΕΚ δεν είναι σε θέση να την πραγματοποιήσει. Συχνά, βέβαια, υπερεκτιμά τις δυνατότητές του και χάνει την μπάλα φτηνά. Στη φάση του δεύτερου γκολ της Λοκομοτίβ ο Σάββας έχει τη μπάλα στο χώρο του κέντρου και βλέπει την κίνηση του Λεονάρντο. Κάνει εκ νέου κάθετη πάσα η οποία οριακά δεν περνάει και κόβεται. Έχοντας χάσει τη θέση του, οι Ρώσοι εύκολα βγαίνουν μπροστά και κερδίζουν το πέναλτι που παρά το γεγονός πως είναι αυστηρό, δίνεται. Ο Αραμπατζής πέφτει σωστά αλλά το πέναλτι είναι πολύ δυνατό και το 2-0 είναι γεγονός. Ούτε εκεί τα παρατήσαμε και με την είσοδο του αδικημένου Σιαλμά αποκτήσαμε νέα επιθετική πνοή και καταφέραμε να μειώσουμε με κεφαλιά του ιδίου από κόρνερ στο 88’. Εκεί βγήκε όλη η ομάδα μπροστά, χωρίς να δημιουργήσουμε ευκαιρία και ο Σαισέδο εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως ο Κάλα είχε γίνει σέντερ φορ βγήκε τετ α τετ. Ο Αραμπατζής απέκρουσε σε πρώτο χρόνο αλλά η μπάλα ξαναήρθε στον παίκτη από το Εκουαδόρ που διαμόρφωσε το τελικό 3-1. Με 0 βαθμούς σε 3 αγώνες δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε πολλά αλλά σε κάτι μπορούμε να στηριχτούμε. Στο 3χ3 για την υστεροφημία μας.
            Αυτό που έλεγα επί Χιμένεθ, και κατηγορούσα τον Ισπανό είναι πως πράγματι έχουμε μια μέτρια ομάδα αλλά είναι αμαρτία να μην παίρνουμε το 100%. Βλέπω πως τα δύο τελευταία παιχνίδια η ΑΕΚ τηρουμένων των αναλογιών έχει παίξει καλύτερα από όλα τα προηγούμενα. Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό, αν αναλογιστούμε πως έχουμε δώσει τα δύο δυσκολότερα παιχνίδια από την αρχή της σαιζόν και μάλιστα κολλητά. Μόνο αισιοδοξία με γεμίζουν αυτοί οι αγώνες και αν περάσουμε από την Κρήτη η αισιοδοξία και η αλλαγή κλίματος κόσμου προς ομάδα θα είναι εμφανής. Στην Κρήτη ο ΟΦΗ έχει μια πολύ δυνατή έδρα που πάντα μας δυσκολεύει, αλλά μπορούμε να κερδίσουμε. Πιστέψτε το και κερδίστε τους!

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Λουκάς Μπάρλος


Αποτέλεσε σημείο αναφοράς στην ένδοξη Ιστορία της ομάδας μας. Επί των ημερών του, η Ένωση κατάφερε αδιανόητα για την εποχή επιτεύγματα κατακτώντας 2 πρωταθλήματα και 1 κύπελλο. Το 1978 κατέκτησε το νταπλ έχοντας στην ομάδα πλειάδα αστέρων, βοηθώντας παράλληλα το σύστημα οργάνωσης των ακαδημιών που εκείνη την εποχή έβγαλε μεγάλους αστέρες των Ελληνικών Γηπέδων όπως ο Μανωλάς, ο Βλάχος, ο Γεωργαμλής και ο Οικονομόπουλός. Έβαλε την ΑΕΚ πάνω από το ίδιο του το σπίτι, το οποίο ως γνωστών υποθήκευσε για να φτιαχτεί η Σκεπαστή εξέδρα του γηπέδου της Φιλαδέλφειας. Έδωσε τα πάντα για αυτή την ομάδα και αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος πρόεδρος στην Ιστορία. Σαν σήμερα 12 χρόνια πριν έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Λουκάς Μπάρλος. Του είμαστε νομίζω όλοι ευγνώμονες για το πολύτιμο έργο και την πλούσια κληρονομιά που μας άφησε κυρίως όμως, για την αυταπάρνηση που έδειξε για την ομάδα μας. Δεν είναι μόνο οι τίτλοι, η Ευρωπαϊκή καταξίωση, ή οι μεγάλοι παίκτες που έφερε. Είναι η λογική και ο τρόπος με τον οποίο διοίκησε την ομάδα στα χρόνια της προεδρίας του και αξίζει πραγματικά ένα ταυτόχρονο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» από τα βάθη της καρδιάς κάθε Ενωσίτη. Σήμερα στον αγώνα της Μόσχας, επιβάλλεται οι παίκτες να αγωνιστούν και για αυτόν τον ιστορικό Ηγέτη της ομάδας. Σας αποχαιρετώ με το ανατριχιαστικό ραδιοφωνικό απόσπασμα μετά τη νίκη της ομάδας μας στο “Baseball Ground” με 2-3 επί της Ντέρμπι Κάουντι το 1977. 

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Ο αγώνας που ο Νίκος Κωστένογλου ξέσπασε!



Το δαιμόνιο ερευνητικό τημ του μπλογκ, επηρεασμένο από τα σχόλια του Επίτιμου μέλους του, «απ’το 58 στη 18», ανέτρεξε στο πλούσιο αρχειακό υλικό που ως γνωστών κατέχει και βρήκε τον αγώνα δευτερευόντως και τα επεισόδια με πρωταγωνιστή το Νίκο Κωστένογλου, πρωτίστως, και σας τα παρουσιάζει. Ο αγώνας είναι στη Νέα Φιλαδέλφεια και όπως ειπώθηκε ο ΟΦΗ πάλευε για τη σωτηρία του. Εμείς είχαμε προπονητικό δίδυμο τους Γκέραρντ-Σαβέφσκι . Η ατμόσφαιρα του εν λόγω αγώνα, μύριζε μπαρούτι καθώς υπήρχαν φήμες πως η ΑΕΚ θα χάσει τον αγώνα λόγω των άρρηκτων δεσμών Γκέραρντ ΟΦΗ, απόρροια του 15ετους και πλέον περάσματος του Ολλανδού από την Κρήτη. Αυτό εξόργισε και τον οπαδό της ΑΕΚ που επετέθη φραστικά κατά αυτού προσβάλλοντας τον για τα μαλλιά του. Η φάση μεταξύ Κωστένογλου και Κολιτσιδάκη διαδραματίζεται ακριβώς στο 8:10 του βίντεο. Ο Κολλιτσιδάκης κουνά τη φανέλα του ΟΦΗ επιδεικτικά προς τη θύρα 18. Κάποια παιδάκια, αρχικά προπηλακίζουν τον παίκτη του ΟΦΗ και σε ένα σημείο ο Κωστένογλου επιτίθεται έξαλλος (φοράει μαύρη φόρμα ) κατά του αρχηγού του ΟΦΗ. Τον συγκρατεί ένας παίκτης των Κρητικών και ο Κολιτσιδάκης φυγαδεύεται στη φυσούνα συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων. Το σπικάζ από το Γιώργο Λυκουρόπουλο που τυχαία αλλά σταθερά βρίσκεται πάντα στις δύσκολες στιγμές της ΑΕΚ… είναι χαρακτηριστική η έκπληξη στον τόνο της φωνής του σπικερ, που δε μπορεί να πιστέψει πως ο Κωστένογλου ξέσπασε.

Μη χαθεί κι άλλος παίκτης!


Ο Λεονάρντο αποτελεί αυτή τη στιγμή ένα από τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία της ομάδας μας. Είναι ένας ποδοσφαιριστής πλήρως αδούλευτος με κάτι πολύ σπάνιο τη σήμερον ημέρα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το έμφυτο ταλέντο. Η διοίκηση το καλοκαίρι έκανε τα πάντα για να τον διώξει είτε ως μετεγγραφή, είτε ως δανεικό ωστόσο κάτι αόρατο πάντα χαλούσε την επικείμενη μετεγγραφή. Δέχθηκε να μείνει με μείωση μάλιστα αποδοχών. Ο Χιμένεθ είναι προφανές πως δεν πήγαινε καθόλου αυτόν τον παίκτη. Ίσως δικαίως μιας και είναι γνωστό πως αντέχει να αγωνιστεί 65 λεπτά. Στην Ελλάδα όμως, η νοοτροπία είναι εντελώς λανθασμένη στους χειρισμούς παικτών που έχουν τέτοιου είδους προβλήματα. Αντί να αναλογιστούν διοίκηση και τεχνικό επιτελείο, πως ο Λέο είναι ένας ταλαντούχος παίκτης, να δουλέψουν μαζί του, να επικεντρωθούν στη βελτίωση των αδυναμιών του και να ποντάρουν σε αυτόν προτίμησαν να τεμπελιάσουν, να μην δουλέψουν και να τον διώξουν όπως κάναμε στο παρελθόν με πλειάδα τέτοιου είδους παικτών. Κονέ, Χέτεμαι διαπρέπουν στην Ιταλία αυτή τη στιγμή, επειδή κάποιος Δώνης ή Μπάγεβιτς δεν είχαν την υπομονή να δουλέψουν μαζί τους, ούτως ώστε μελλοντικά να αποτελέσουν εξαιρετικές λύσεις στην ομάδα. Ο Λεονάρντο που ανάγκασε με τη συμπεριφορά του και με τα αποτελέσματά του τον Χιμένεθ να τον χρησιμοποιεί τώρα δικαιώνει τους ανθρώπους που τον έφεραν, αλλά παράλληλα τους εκθέτει καθώς είναι προφανές πως δεν έχει δουλευτεί ποτέ.
            Αποτελεί μια περίεργη περίπτωση παίκτη της ΑΕΚ καθώς θεωρεί τον εαυτό του ΑΕΚτζή. Το μαρτυρά ο τρόπος που πανηγυρίζει τα γκολ του, το βλέμμα του, το πάθος του και γενικότερα όλες οι κινήσεις του. Θεωρώ, πως αυτό γίνεται επειδή αισθάνεται πως χρωστάει πολλά στην ΑΕΚ. Το κατώφλι τον Θρακομακεδόνων το πέρασε πρώτη φορά το Δεκέμβρη του 2004, επί Σάντος καθώς ο Νικολαϊδης διέκρινε ταλέντο στο Βραζιλιάνο. Προπονήθηκε με την ΑΕΚ για 20 μέρες και ενώ ο Σάντος ενέκρινε και ήθελε να πραγματοποιηθεί η μετεγγραφή, τελικά δεν έγινε καθώς δεν υπήρχαν θέσεις ξένων στην ομάδα. Ο Θρασύβουλος τον ενέταξε στο δυναμικό του, τον πούλησε για 60000 ευρώ στο Λεβαδειακό και τρία χρόνια μετά δώσαμε 750000 για να τον φέρουμε σε εμάς. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν απλούστερα αν τον είχαμε αποκτήσει νωρίτερα και τον δίναμε δανεικό ως παίκτη της ΑΕΚ. Λάθος κίνηση αναμφίβολα από τη διοίκηση του Ντέμη, αλλά σίγουρα μιλάμε εκ των υστέρων.
            Ήρθε στην ΑΕΚ ως παίκτης Μπάγεβιτς και ο Βόσνιος μεταχειρίστηκε ιδιαίτερα τον ποδοσφαιριστή, κάνοντάς τον βασικό εξ αρχής. Η αλήθεια είναι, πως δεν δικαιολόγησε την επιμονή του προπονητή καθώς δεν έδειξε τίποτα το εξαιρετικό στην αρχή. Αυτό δικαιολογείται από δύο παραμέτρους. Πρώτον, πως δεν έκανε προετοιμασία με το Λεβαδειακό, καθώς δήλωνε πως ή δε θα παίξω μπάλα ή θα πάω στην ΑΕΚ, απορρίπτοντας μάλιστα πρόταση του ΠΑΟΚ και δεύτερον λόγω του άγχους που είχε στο να αποδείξει πως πραγματικά άξιζε τα λεφτά του.
            Η πρώτη του χρονιά πέρασε χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο παρά το γεγονός πως είχε πολλές συμμετοχές. Στο ξεκίνημα της σεζόν 10-11, έβγαζε μάτια με τις εμφανίσεις του στην Αυστραλία, και όλοι μιλούσαν για το νέο Σκόκο. Ωστόσο πάλι στους αγώνες δεν έδειχνε κάτι το αξιοσημείωτο τουλάχιστον στο πρώτο μισό. Αναλαμβάνοντας ο Χιμένεθ, τον ξεκίνησε βασικό στο νικηφόρο ντέρμπι με ΟΣΦΠ και από το Νοέμβριο μέχρι το τέλος αγωνίστηκε συνολικά 2 φορές βασικός. Μια στην Ξάνθη όπου σκόραρε και μια με τον ΠΑΟ στα πλει οφ όπου επίσης σκόραρε. Κατάφερε στη σαιζόν να βάλει 6 γκολ τα 5 εκ των οποίων στο δεύτερο μισό, όπου εξέθετε τον προπονητή του όποτε έπαιζε. Κάτι είχε αλλάξει μέσα του, το έβλεπαν όλοι, εκτός του προπονητή. Ο ρόλος του προπονητή είναι αυτός που καθορίζει έναν παίκτη. Προπονητές με εμπάθειες και ξεροκεφαλιές, όπως ήταν αμφότεροι οι Μπάγεβιτς και Χιμένεθ δε βοηθούν τις ομάδες τους. Ο ρόλος ενός κουτς πρέπει να είναι βοηθητικός και όχι να αναλώνεται σε ατέρμονες κόντρες. Τρανό τέτοιο παράδειγμα και ο Ρότζερ Γκερέιρο που ενώ ξέρουμε πως είναι αδύνατο να φύγει με τα λεφτά που κάποιοι του έδωσαν, δεν τον χρησιμοποιούμε καθόλου, λες και είναι καλύτερο να έχεις κάποιον που να αμείβεται με 600 χιλιάδες το χρόνο και να κάθεται παρά να παίζει.
            Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι, πως οι προπονητές πρέπει να διαβλέπουν που μπορούν να ποντάρουν και που όχι. Όταν βλέπεις έναν παίκτη όπως ο Μπαχά πχ, δεν μπορείς να επιμένεις μονίμως στη χρησιμοποίηση του επειδή αποτελεί δική σου επιλογή. Πιο πολύ θα εκνευριστούν μαζί σου, αν τον χρησιμοποιείς, παρά αν δείξεις με τις πράξεις σου πως η επιλογή σου ήταν λαθεμένη και να βάλεις κάποιον καλύτερο. Έτσι αποκτάς μεγαλύτερη αξιοπιστία, τόσο στον κόσμο, όσο κυρίως και απέναντι στους παίκτες σου και την ομάδα σου. Εκεί στηρίζομαι για τον Κωστένογλου, που θεωρώ πως πέραν του αδιαμφισβήτητου ήθους του, είναι και ένας άνθρωπος δίκαιος που θα δώσει σε όλους ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ την ευκαιρία να αποδείξουν για ποιο λόγο φοράνε αυτή τη φανέλα. Η ευθύνη είναι στους παίκτες να αποδείξουν αν αξίζει τον κόπο να παίζουν για την ΑΕΚ.

ΥΓ: Συγγνώμη για την καθυστέρηση στην ανάρτηση, αλλά υπήρχε διακοπή ρεύματος και δεν είχα πρόσβαση στον υπολογιστή.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Δεν έχουμε αποκλειστεί ακόμα!


Μέσα σ’ όλα έχουμε παιχνίδι μεθαύριο ιδιαίτερα δύσκολο, απέναντι στη Λοκομοτίβ Μόσχας στη Ρωσία. Η ομάδα της Λοκομοτίβ πραγματοποιεί μια εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα και 3 αγώνες πριν το φινάλε βρίσκεται στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος απέχοντας 5 βαθμούς από την πρωτοπόρο Ζενίτ. Η υπόθεση πρόκριση δεν έχει τελειώσει για μας, πρέπει όμως να μη χάσουμε την Πέμπτη. Ισοβαθμία στους 3 βαθμούς υπάρχει στον όμιλό μας μεταξύ Στουρμ και Λοκομοτιβ καθώς η Αντερλεχτ έχει ήδη 6 και λογικά θα τους κάνει 10 αν όχι 12 μετά τους διπλούς αγώνες σε Βρυξέλλες και Γκράτς. Η αναπάντεχη ήττα από τους Αυστριακούς ανέβασε το επίπεδο δυσκολίας κατακόρυφα και αν χάσουμε, ουσιαστικά θα έχουμε τρία παιχνίδια αγγαρεία μέχρι το φινάλε. Με πολλές απουσίες θα παραταχθούμε στο παιχνίδι, άλλες λόγω τακτικής και άλλες λόγω τραυματισμών. Το ροτείσον θα είναι σημαντικό στον καταρτισμό της ομάδας και ο Λύμπε θα μείνει στην Αθήνα. Σήμερα αναχωρεί η ομάδα για τη Μόσχα, φοβούμενη το γενικό μπλακ αουτ των Αθηνών αύριο Τετάρτη.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Για ποιους λόγους εμπιστεύομαι το Νίκο Κωστένογλου...



Πέραν του γεγονότος πως είναι ΑΕΚτζής θα πρέπει να αντιληφθούμε κάποια πράγματα για τον Κωστένογλου. Εκτός του χιούμορ που κάνουμε συχνά πυκνά τονίζοντας πως είναι ένας άνθρωπος του θρησκεύματος ο Νίκος Κωστένογλου δεν είναι μια τυχαία περίπτωση προπονητή. Ο Ντέμης Νικολαϊδης τον προόριζε για τέτοιον. Όταν τελείωσε την καριέρα του το 2005, ο Ντέμης, με έξοδα της ΑΕΚ έστειλε τον «Κωστέ» σε σχολή προπονητικής την οποία και τελειώσε το Δεκέμβρη του 2005. Αυτόματα εντάχθηκε στο τιμ του Σάντος και ο ρόλος του ήταν αναλυτής των αντιπάλων της ΑΕΚ. Η μεθοδικότητα, η σοβαρότητα και ο τρόπος δουλειάς του, εντυπωσίασαν τον Φερνάντο που μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Νίκο. Όταν ανέλαβε τον Ιούλιο του ’06 ο Σέρα Φερέρ, έφερε μαζί του βοηθό προπονητή τον Χοσέ Σεγκούρα. Ο Ντέμης αποφάσισε να αναβαθμίσει τον Κωστένογλου σε β’ βοηθό προπονητή του Ισπανού, και ο τρόπος εκγύμνασης αλλά και η τακτική που ακολουθήθηκε περνούσε και από τον Κωστένογλου, που έγινε ένας άνθρωπος εμπιστοσύνης του Φερέρ.
 Όταν το ’07 ανανεώθηκε για 4 χρόνια η συνεργασία με τον Δον Λορένσο, ο Σεγκούρα παραιτήθηκε επικαλούμενος προσωπικούς λόγους και πήγε στον Ολυμπιακό. Αντικαταστάτης του ο Κωστένογλου που εκ νέου αναβαθμίστηκε σε βοηθό προπονητή. Είχε τις γνώσεις, την εμπειρία και την τακτική παιδεία που ήταν προαπετούμενη για τον Φερέρ. Οι περιστάσεις και η κατάσταση που παρεκτράπηκε με τις εμμονές του Φερέρ το Φεβρουάριο του ΄08, έφεραν τον Κωστένογλου πρώτο προπονητή πολύ νωρίτερα από όσο υπολόγιζε πως θα συμβεί αυτό, ο Ντέμης Νικολαϊδης. Ο Ντέμης πίστεψε, κατ’εμέ σωστά, πως το γεγονός πως ένας άνθρωπος έχει εργαστεί κοντά σε δύο ιδιαίτερα διαφορετικούς προπονητές (Σάντος-Φερέρ) και έχει υπάρξει παίκτης του Μπάγεβιτς τον καθιστά αυτομάτως έναν γνώστη του αθλήματος. Η περίπτωση Κωστέ είναι ένα «σφουγγάρι» καθώς ο χαρακτήρας του και η αυτογνωσία του, επέτρεπαν στον ίδιο να αντιληφθεί πως είναι καλύτερο για αυτόν να αποστηθίζει τις γνώσεις που έχουν άλλοι άνθρωποι περί του αθλήματος, ούτως ώστε να γίνεται και αυτός αποδοτικότερος στη δουλειά του. Ανέκαθεν είχε το θάρρος της γνώμης του, αλλά πάντα ενσάρκωνε ακριβώς αυτό που αποζητούσε ο ρόλος του. Μιλούσε όταν έπρεπε, άκουγε και σημείωνε όταν χρειαζόταν. Η περίπτωσή του, μπορεί κάλλιστα να παραλληλιστεί με αυτή του Φώτη Κατσικάρη στο μπάσκετ. Δούλεψε δίπλα σε δύο Τιτάνες ως βοηθός ( Ντούσαν Ίβκοβιτς, Ντράγκαν Σάκοτα) και είχε περιορισμένο αλλά υπαρκτό ρόλο όσο ήταν προπονητής ο μεγάλος Γιάννης Ιωαννίδης. Άκουσε, έμαθε, ανέλαβε και τώρα διαπρέπει στην Ισπανία και τη Μπιλμπάο όπου θεωρείται τοπικός ήρωας.
 Τα αποτελέσματα γνωστά από εκεί και έπειτα, για το Νίκο, καθώς αν εξαιρεθεί η ισοπαλία-ΣΟΚ με τον Άρη στα τέλη Φεβρουαρίου, αλλά και το Χ εντός έδρας με τον ΠΑΟ, ο Κωστένογλου έκανε μόνο νίκες και μάλιστα σε δύσκολες έδρες άλλα και σε δύσκολους αντιπάλους. Μεγάλες του στιγμές οι δυο «τεσσάρες» απέναντι σε ολυμπιακό εντός και παοκ εκτός. Η ιστορία γνωστή, με την συμφωνία Ντέμη-Δώνη και την απομάκρυνση Κωστένογλου από τον πάγκο. Θα ήταν όμως διαφορετική, αν το πρωτάθλημα είχε κατακτηθεί και στα χαρτιά. Ο λόγος που κάνω την αναδρομή, είναι για να πω πως ο Κωστέ δεν είναι απλώς ένας παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της ομάδας μας. Είναι ένας ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ που βρίσκεται στην ανατολή της νέας καριέρας του. Το αποδεικνύει άλλωστε ο τρόπος που προετοίμασε και παρέταξε την ομάδα μας το Σάββατο. Η τακτική που εφάρμοσε, ήταν μελετημένη, είχε αναλυθεί επακριβώς και κατάφερε σε μια ομάδα που δεν ήταν δική του, να περάσει τη δική του φιλοσοφία, που τηρήθηκε ευλαβικά από τους παίκτες του και έκανε τον οσφπ να έχει συμπεριφορά επαρχιακής ομάδας. Το μόνο που διαχώρισε τον ολυμπιακό από επαρχιακή ομάδα, ήταν ότι στην επίθεση είχε το Μιραλάς, έναν παίκτη κλάσης, που στη μόνη αντεπίθεση έκανε τρίπλα και σουτ κάτι που για παράδειγμα ο Μπούντιμιρ δε θα μπορούσε να κάνει, για αυτό και έφυγε με την ισοπαλία.
            Ο Νίκος πρέπει να κριθεί για το έργο του και είμαι σίγουρος πως δε θα μας απογοητεύσει. Είναι εργατικός, αγαπάει αυτό που κάνει, ξέρει πάρα πολύ καλά ποια ομάδα προπονεί. Δεν έχει κομπλεξισμούς απέναντι σε παίκτες που δεν είναι δικοί του, ή δεν είναι επιλογές του, ή το ένα ή το άλλο. Είναι δίκαιος και το όνειρο του είναι να μείνει στην ΑΕΚ και να δείξει πως η δουλειά του τόσα χρόνια, θα ανταμειφθεί. Θα το πετύχει αν οι συνθήκες δουλειάς του το επιτρέψουν. Το γεγονός πως πέρσι παραλίγο να σώσει την «υποβιβασμένη» εξ αρχής Λάρισα, πρέπει να πει σε όλους μας πάρα πολλά. Ξέρει ποδόσφαιρο και μπορεί να τα καταφέρει καθώς δεν είναι λαϊκιστής, δε μιλάει πολύ και δουλεύει πάρα πολύ. Νίκο, είμαστε μαζί σου και σε εμπιστευόμαστε.

ΚΟΥΡΑΓΙΟ
Είναι ατυχία για έναν άνθρωπο να χτυπάει κατά τον τρόπο που χτύπησε ο Γκούντιονσεν. Σκέφτεσαι πως είναι μια φάση άνευ ουσίας, μια χαμένη μπαλιά κάτι που ίσως να μην άξιζε τον κόπο. Ωστόσο, δυστυχώς έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Μια φάση μπορεί  να καθορίσει την υγεία σου. Περαστικά στον παγκόσμιο Έιντουρ, που προσωπικά με κάνει περήφανο να βάζει τα πόδια του στη φωτιά, φορώντας τη φανέλα της ΑΕΚ. Κάτι που πιστώνεται και ο Κωστένογλου για το πάθος που έβγαλε αυτή η ομάδα το Σάββατο και πραγματικά με εξέπληξε ευχάριστα. Περαστικά σου, Γκούντι και γρήγορα κοντά μας

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Μπράβο σας!




Καλημέρα σας,
 Ο Νίκος Κωστένογλου κέρδισε στη σκακιέρα των πάγκων χθες παρατάσσοντας μια ομάδα πολύ μελετημένη, οργανωμένη, με προσήλωση σε συγκεκριμένο στόχο, σχέδιο και κυρίως απίστευτο πάθος. Ο Ολυμπιακός απείλησε επί της ουσίας 1 φορά σε  ολόκληρο το 90λετπο καθώς οι παίκτες μας, παίζοντας έξυπνα, παρόπλισαν τα ατού τους με αποτέλεσμα οι δεδομένες αρετές των ερυθρόλευκων να μην εμφανιστούν  στο γήπεδο. Αυτό είναι κάτι που πιστώνεται ο προπονητής μας, αποδεικνύοντας πως άξιζε η ενδελεχής ανάλυση του αντιπάλου. Στα δικά μας, η ενδεκάδα μέχρι την επιθετική γραμμή ήταν πολύ καλή κατά την άποψή μου, με φοβερή πειθαρχία στις  θέσεις. Ο Λαγός και ο Λύμπε αποτελούσαν παραφωνία και ο χθεσινός ΑΤΥΧΟΣ Γκούντιονσεν ήταν τρομερός στο Ά μέρος. Συμφωνώ απόλυτα με τον κόυτς, πως αν δεν έφευγε θα έβαζε ή θα συμμετείχε στο γκολ της νίκης. Ο Λεονάρντο απέδειξε πως γίνεται σιγά σιγά μεγάλος παίκτης και πραγματοποίησε την αναμενόμενη μεγάλη εμφάνιση σε ντέρμπι. Ο Βάργκας ήταν φανταστικός με πολύ δουλειά, εμπειρία, ταλέντο, ποδοσφαιρική παιδεία και γενικότερα ο καλύτερος παίκτης μας. Ο Μάκος σε ρηχά νερά. Θλιβερό να είναι αμυντικό χαφ και να δέχεται δύο κίτρινες για διαμαρτυρία. Ο Μανωλάς, αν και αγωνιζόταν από το 6ο λεπτό με κάρτα, ήταν συγκλονιστικός και έκοψε με κάθε πιθανό τρόπο τον Τζεμπούρ. Του πιστώνεται βέβαια η τρίπλα του Μιραλάς στο γκολ, αλλά πιστεύω πως δεν θα είχε γίνει καν φάση εκεί αν ο Κώστας είχε την ευχέρεια να κάνει σκληρό μαρκάρισμα. Δυστυχώς είχε κάρτα και αναγκαστικά πήγε νωχελικά στον παίκτη του οσφπ. Ο Κάλα ήταν ευχάριστη έκπληξη με καθοριστική συμβολή στον αγώνα, καθότι η επιμονή του έφερε ουσιαστικά τη φάση της γκολάρας του Λέο, ενώ έξυπνα πήρε τη δεύτερη κάρτα του Μοδέστο στη φάση του 87’. Γεωργέας και Καράμπελας ήταν μέτριοι αλλά δεν κινδυνεύσαμε καθόλου, με τον Αραμπατζή να παραμένει θεατής και να μην ευθύνεται στο γκολ.
            Με εντυπωσίασε το πάθος που έβγαλε η ομάδα και η αυταπάρνηση που έδειξαν άπαντες στον αγώνα, βάζοντας τα πόδια τους στη φωτιά. Ο Γκούντι «κάηκε» δυστυχώς από την επιμονή του σε μια φάση καρμπόν με αυτή του Κωστή πριν 14 χρόνια. Ο χθεσινός αγώνας ήταν μεγάλη ευκαιρία για νίκη, καθώς ενώ η ισοπαλία μοιάζει να είναι δίκαιο αποτέλεσμα, αν έπρεπε κάποιος δικαιούται να μιλήσει για επικράτηση,  είμαστε εμείς.     
            Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να αναφέρεις ένα αληθινό περιστατικό, το οποίο και να εμπλουτίζεις με χυδαία ψέματα. Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από την ιστοσελίδα «sport-fm.gr», που ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ανυπόγραφο. «Συν τοις άλλοις, δεν έλειψαν κάποια μεμονωμένα περιστατικά αντεγκλήσεων μεταξύ οπαδών της ομάδας στην κερκίδα, δείγμα του διχασμού που υπάρχει στις τάξεις της ομάδας.» Προφανώς αναφέρονται στη φάση του 75’ όπου κάποιοι ανεγκέφαλοι άρχισαν χωρίς κανένα λόγο να πετούν φωτοβολίδες εντός του αγωνιστικού χώρου. Όλο το γήπεδο άρχισε να φωνάζει το κλασσικό « Πόσο μ…ες είσαστε». Την πλήρωσε η διπλανή θύρα που παραλίγο να της επιτεθεί ο συρφετός των χουλιγκάνων. Αυτή η ενέργεια κατά τον προπαγανδιστή συντάκτη του κειμένου, υποδηλώνει διχασμό στις τάξεις των οπαδών μας. Θλιβερή προσέγγιση, πόσο μάλλον από κάποιο επαγγελματία δημοσιογράφο, ή αλλιώς επαγγελματία οπαδό του οσφπ.
            Συνεχίζουμε δυνατά ως ΑΕΚ και όλα πάνε βάση προγράμματος πρωταθλητισμού τις πρώτες 5 αγωνιστικές. 3 νίκες, 1 ήττα από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και 1 ισοπαλία με τον Ολυμπιακό. 10 βαθμοί. Να υπενθυμίσω πως στην αντίστοιχη περσινή χρονιά την Πέμπτη αγωνιστική είχαμε δύο νίκες με Πανσερραικό και Ξάνθη, μια ισοπαλία με Αστέρα και δύο ήττες από Κέρκυρα και Βόλο. Σαφής, αναμφίβολα η βελτίωση. Ωστόσο η δομή του φετινού πρωταθλήματος δεν μας επιτρέπει να ηρεμήσουμε καθώς την Κυριακή παίζουμε στο «Γεντί Κουλέ» με τον ΟΦΗ, μετά με Άρη στο ΟΑΚΑ και ύστερα με ΠΑΟ εκτός έδρας. Εκεί ηρεμούμε κάπως με μια σειρά σχετικά εύκολων αγώνων. Αν από τα επόμενα τρία παιχνίδια πάρουμε 6 βαθμούς η ομάδα με νίκες στα μικρά ματς θα είναι στον πρώτο γύρο σε απόσταση βολής από την κορυφή αν δεν είναι σε αυτήν. Συγκέντρωση χρειάζεται και όπως έχω αναλύσει στο κείμενο μου τον Άυγουστο,  με τίτλο « Τι χρειάζεται για να επιστρέψουμε στο θρόνο μας» το πρωτάθλημα δεν είναι όσο δύσκολο φανταζόμαστε… Καλή Κυριακή σε όλους!


Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Μέλι Μέλι και απο τηγανήτα τίποτα

Οι φαφλατάδες Ολυμπιακοί των πολλών εκατομμυρίων, των προκλήσεων και του πολλαπλάσιου μπάτζετ έπαιξαν πολύ χειρότερα απο μας και πήραν το Χ μέσα στο ΟΑΚΑ. Εκτενές αφιέρωμα στον αγώνα την Κυριακή το πρωί.

Οπου κι αν παίζεις πάντα θα σε ακολουθώ!

Επειδή για μας το σημερινό ματς είναι κάτι παραπάνω από ντέρμπι. Για μας σημαίνει: Κούρσα του Τιμούρη στο τηγάνι, το εγώ σας… του Κωστή, το Ντέμη στη Σκεπαστή, το «δεν ακούω» του Λύμπε, το γκολ του Κατσουράνη στα χασομέρια, το μπιζ του Έντι στο ‘12, τον αλά Ντρογκμπά πανηγυρισμό του Καφέ στο ’60, το 50μετρο γκολ του Νάτσο στον κηπουρό, το σπασμένο ζυγωματικό του Κώστα Μανωλά, τον Ντιοπ στη φωτοβολίδα, τον Μπλάνκο να ανοίγει τα χέρια, το αίμα στη φανέλα του Στέλιου, το σλάλομ του Ντανιέλ στη Ρόδο, το Ντούσαν με την κόκκινη φόρμα, τον Ντούντου, τον Μπλαχίν, τον Κωστέ να λέει « στο είπα», τον Σάντος να καπνίζει, το Θωμά να περιμένει πίσω από τη σέντρα, την αγκαλιά με τον άσχετο δίπλα σου στο «γκολ με ολυμπιακό», τη χαρούμενη φάτσα σου στο σχολείο, το τρέξιμο για να πάρεις εφημερίδα την επομένη, το σφίξιμο στην κοιλιά, το Μαρτσέλο να γαζώνει , τη στούγγα της Φιλαδέλφειας, το Νινιάδη, το Τζόρτζεβιτς να σου βάζει ξανά πέναλτι, τον Άτμα να κατεβάζει ρολά. Για όλα αυτά και αυτά που μένει να διηγηθούμε για σήμερα, απλώς ΝΙΚΗΣΤΕ ΤΟΥΣ.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Ο Ντέμης ο Τρομερός!

Συγχωρήστε μου τη συναισθηματική φόρτιση αλλά για μένα και τη δική μου γενιά τα ντέρμπι ΑΕΚ-ΟΣΦΠ είναι συνυφασμένα με τον Ντέμη Νικολαϊδη. Έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με αυτά και έχει πρωταγωνιστήσει σε πάρα πολλά γκολ εναντίον τους με μνημειώδεις πανηγυρισμούς που πάντα αποσκοπούσαν στο να φτιάξουν εμάς, χωρίς να πικάρει ποτέ τους αντίπαλους οπαδούς. Έχει βγει το preview της βραδινής εκπομπής της Νοβα όπου στα πλαίσια του αυριανού ντέρμπι υπάρχει αφιέρωμα σε δύο αρχισκόρερ των εν λόγω αγώνων. Του Τζόρτζεβιτς και του Ντέμη. Σήμα κατατεθέν του Ντέμαρου, αποτελεί αναμφίβολα ο ιστορικός πανηγυρισμός στη Σκεπαστή που μας έφτιαξε όσο κανείς άλλος. Μετά από το μοίρασμα δωρεάν δραμαμίνης στον Ανατολάκη και την αποστολή για σπίρτα του Ελευθερόπουλου, κατευθύνθηκε στην κερκίδα των φανατικών οπαδών μας, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού. Περιμένω εναγωνίως τη συνέντευξή του το βράδυ καθώς για άλλη μια φορά θα μιλήσει στην καρδιά μας. Σας παραθέτω το λινκ για να ακούσετε τι πραγματικά ήθελε να κάνει μετά το 2-0 του 1999. 

http://www.novasports.gr/MediaGallery.aspx?a_id=1301&mediaFiletypeid=2&mediafileid=207462

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΑΕΚ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Χρειάζεται να πω κάτι άλλο;


Πριν γράψω το οτιδήποτε, να πω πως το σημερινό κείμενο είναι αφιερωμένο στον « απτο’58 στη 18» και καλώ όλους τους αναγνώστες να διαβάσουν το κείμενό του στα σχόλια του χθεσινού κειμένου « στραβώνει το ματς, άλλαξε θέση». Η παρουσίαση του θέματος από εμένα, ωχριά μπροστά στην «επιστημονικά τεκμηριωμένη» δική του. Αφιερώστε 5 λεπτά και δε θα χάσετε!


Ξημέρωσε η Πέμπτη και η προσμονή δίνει τη θέση της στο άγχος με τον παραλληλισμό να αντιστοιχεί σε ποδοσφαιρική αλλαγή. Το σφίξιμο στην κοιλιά πριν από αγώνες έχει σταματήσει να μου δημιουργείται από την εποχή του σχολείου. Ωστόσο, σε αυτό το ματς ξαναγίνομαι παιδί, μιας και το άγχος μου είναι πολύ μεγάλο. Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος, αλλά έχω τη βεβαιότητα πως και άλλοι συστρατεύονται μαζί μου. Είναι τέτοιο το απωθημένο που έχουμε με αυτή την ομάδα, που η αίσθηση που καλλιεργείται είναι άλλοτε επιθετική, άλλοτε εκδικητική και παραπέμπει περισσότερο σε σχέση με γυναίκα παρά σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Ίσως να είμαι υπερβολικός, αλλά θεωρώ πως έτσι αποσαφηνίζεται καλύτερα το συναίσθημα. Ως ΑΕΚ παραδοσιακούς αντιπάλους έχουμε πολλούς, αλλά δεν έχουμε κανέναν που να έχει τα ίδια αισθήματα που έχουμε εμείς για αυτούς, όπως για παράδειγμα έχουν οι ολυμπιακοί για τους παναθηναϊκούς και αντιστρόφως, ή οι παοκτζήδες για τους αρειανούς. Πριν το 1996 η ΑΕΚ θεωρούσε παραδοσιακό αντίπαλό της τον παναθηναϊκό. Με την αρπαγή, την προδοσία, το πούλημα, τον επαγγελματισμό ή όποια λέξη θεωρείτε πως σας καλύπτει στην περίπτωση Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο ολυμπιακός μπήκε συνηδειτά ή υποσυνείδητα στο μυαλό μας ως ο μεγάλος αντίπαλος που πρέπει πάντοτε να νικάμε. 51 φορές έχουν γίνει αγώνες μεταξύ των δύο ομάδων από καταβολής πρώτης εθνικής κατηγορίας με γηπεδούχο την ΑΕΚ. 18 φορές έχουμε φύγει νικητές, ενώ 13 ηττημένοι. Κυρίαρχο αποτέλεσμα η ισοπαλία που έχει εμφανιστεί 20 φορές.
Η τριετία 96-99 έχει καθιερωθεί ως η τριετία μίσους ανάμεσα στις δύο ομάδες με τον λόγο να μην είναι άλλος από την παρουσία του Μπάγεβιτς στον πάγκο των «ερυθρόλευκων». Οι αγώνες της εν λόγω περιόδου ήταν ντέρμπι ακατανόητου με τα σημερινά δεδομένα φανατισμού, που έφτασαν να γίνουν διεθνή θέματα σε αφιερώματα τηλεοπτικών καναλιών για το που τοποθετούνται τα όρια του ποδοσφαίρου. Η εικόνα του Μπάγεβιτς με την κόκκινη φόρμα, προκαλούσε ιδιαίτερα τον κόσμο της ΑΕΚ που άλλοτε επιδείκνυε την ευρηματικότητα του ( πεντοχίλιαρα) και άλλοτε ξέφευγε όσο κανένας άλλος, με πέτρες, αισχρολογίες και προκλήσεις μέχρις εσχάτων. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν και θαρρώ πως δεν θα ξαναεμφανιστούν ποτέ, εκτός κι αν ο Κωστένογλου μείνει στην ΑΕΚ 8 χρόνια, πάρει 4 πρωταθλήματα, ένα λιγκ καπ, 2 Σούπερ Καπ και ένα Κύπελλο Ελλάδας και μετά πάρει το δρόμο για το Λιμάνι.
Όποια κι αν είναι η κατάσταση σχέσης οπαδού ΑΕΚ με την εκάστοτε ομάδα ο σημερινός αγώνας αποτελεί τροποντινά μια «πολιτική επιστράτευση». Ποτέ από την περίοδο που αγωνιζόμαστε στην αφιλόξενη έδρα του ΟΑΚΑ δεν έχουμε έρθει λιγότεροι από 35000 σε ματς με Ολυμπιακό. Γηπεδικές παρέες ενώνονται, τηλεφωνήματα μετά από καιρό επαναλαμβάνονται και όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο γήπεδο. Ούτε φέτος μοιάζει να χαλά η συνταγή καθώς αναμένονται περισσότεροι από 30000 οπαδοί στο ΟΑΚΑ. Για αυτά τα ματς ζει ο λαός της ομάδας, σε αυτά θέλει να πάει κι εκεί θέλει να πανηγυρίσει ενεργοποιώντας όσα περισσότερα κύτταρα του προσώπου του μπορεί, κατά τη διάρκεια της επίτευξης του πολυπόθητου «ΓΚΟΛ». Όλοι έχουν να διηγηθούν μια ιστορία πανηγυρισμού σε ένα τέτοιο γκολ. Άλλος θα σου πει πως στο γκολ του Μπλάνκο έκανα εκείνο, στο γκολ του Λύμπε έκανα το άλλο, στο γκολ του Ντέμη το παράλλο ή στο γκολ του Θωμά κάτι τρελό. Όλα τα συναισθήματα της εβδομάδας ενώνονται κάτω από το χιλιοτραγουδισμένο παθιασμένα και σε ελεύθερη μετάφραση « Νικήστε τον… τον Ολυμπιακό» που είναι η απόδειξη πως βρίσκεσαι στη «Μητέρα των Μαχών». Εμείς θα το φωνάξουμε, αλλά πρέπει να το φωνάξουμε δυνατά για να το ακούσουν και οι παίκτες εντός αγωνιστικού χώρου που με νίκη πιάνουν κορυφή στη βαθμολογία… Καλημέρα!

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Έλα να αλλάξουμε θέση, στραβώνει το ματς!


Αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας της πλειονότητας των φιλάθλων, αποτελούν οι προλήψεις και τα γούρια που άλλοτε βγαίνουν και άλλοτε θάβονται λόγω αποτυχίας.  Η ναυαρχίδα της πρόληψης, νομίζω πως είναι πέραν πάσης αμφιβολίας η αλλαγή θέσης στο γήπεδο. Όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες μιας τέτοιας κίνησης που ασυναίσθητα μας δημιουργεί μια αίσθηση τύχης σε σχέση με τον αγώνα. Αρκετοί και όχι όλοι, εκνευριζόμαστε όταν την ημέρα κάποιου κρίσιμου αγώνα λαμβάνουμε τηλεφωνική κλήση από κάποιον άνθρωπο που δε θέλουμε. Πολλοί ψάχνουν να παρκάρουν το αυτοκίνητό τους στην ίδια θέση που το είχαν τοποθετήσει σε κάποιον νικηφόρο αγώνα. Ο καθένας έχει τα δικά του, αλλά πιστεύω πως όποιος έχει ασχοληθεί ως φίλαθλος με έναν οποιοδήποτε αγώνα, κάτι θα έχει κάνει που φαίνεται παράλογο για να αντιστρέψει μια υποτιθέμενη κακή τύχη. Για να μην παρεξηγηθούμε , κατά πάσα βεβαιότητα τίποτα από αυτά δεν ισχύει, ωστόσο σε ένα κλίμα γηπέδου τέτοιου είδους ενέργειες αποτελούν το αλατοπίπερο του φιλάθλου. Δεν πρόκειται, βέβαια, να ξεχάσω ποτέ την παρουσία μου στον αγώνα ΑΕΚ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ το Φεβρουάριο του 2008. Κατευθυνόμενος στο ΟΑΚΑ, σταμάτησα στο κόκκινο φανάρι της Καπποδιστρίου. Φορούσα ένα μπουφαν της ΑΕΚ και δίπλα μου περίμενε στο φανάρι ένας ντελιβεράς. Μου λέει, «θα κερδίσουμε σήμερα;». Απαντάω, « Λογικά Ναι». «μακάρι ρε φίλε, εγώ δεν πάω στο γήπεδο γιατί νομίζω πως είμαι πολύ μεγάλος γκαντέμης». Άναψε πράσινο και μαζί με τους φίλους μου στο αυτοκίνητο γελάσαμε και είπαμε πως ο τύπος είναι κλινική περίπτωση. Για την ιστορία, χάσαμε 2-3 μέσα στο γήπεδό μας με δύο γκολ του Χούτου κι ένα του Τζεμπούρ αν θυμάμαι καλά, και στην κλασσική μουρμούρικη επιστροφή, ακούστηκε από τα πίσω καθίσματα πως αυτός ο γελοίος, ο γκαντέμαρος ο ντελιβεράς φταίει, όπου προφανέστατα λυθήκαμε στα γέλια και ξέραμε που έπρεπε να αποδώσουμε τα αίτια της ήττας. Αν έχετε κάποια παρόμοια ιστορία και θέλετε να την μοιραστείτε, περιμένω τις απαντήσεις σας μέσω των σχολίων σας!

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Καφές, κουβέντα και Άγιος ο Θεός!


Εξ όσων ακούμε, ο Νίκος Κωστένογλου έχει ξεκινήσει σειρά προσωπικών συναντήσεων με όλους τους παίκτες του προκειμένου, πρωτίστως να τους γνωρίσει και δευτερευόντως να μάθει που και με ποιο τρόπο είναι ευκολότερο να τους αξιοποιήσει. Εκνευρίζομαι που οι συζητήσεις διαρρέουν στον τύπο, αλλά είμαι σίγουρος πως δεν ανακάλυψα και την Αμερική. Μου κάνει εντύπωση πως από μια συνάντηση του Γκούντιονσεν του Κωστένογλου άντε και ενός μεταφραστή, βγαίνουν προς τα έξω τα πρακτικά. Η δήλωση του Γκούντι πως θα σκοράρει, γεμίζει αισιοδοξία καθώς με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του, έχουμε ξεχάσει για πόσο μεγάλο παίκτη μιλάμε. Βεβαίως, δεν μπορούν να του καταλογιστούν στο απόλυτο οι ευθύνες, καθώς η αλήθεια είναι πως δεν είναι σε θέση να αποδίδει το 100% όταν χρησιμοποιείται σε θέσεις που de facto δεν μπορεί να προσφέρει. Διαδίδεται πως από τον Κωστένογλου θα υπάρξει μεγαλύτερη διάθεση ευκαιρίας προς παίκτες που ο Μανόλο δεν «πήγαινε» όπως λέμε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο. Σιαλμάς και Μπέρνς είναι αυτοί με τον Αυστραλό να διεκδικεί σύμφωνα με το ρεπορτάζ θέση ακόμα και στο βασικό σχήμα του Σαββάτου. Να υπενθυμίσω για τους λάτρες των προλήψεων, αλλά και των συμπτώσεων πως ο Νέιθαν είχε αγωνιστεί βασικός στο περσινό αντίστοιχο παιχνίδι και είχε σκοράρει μάλιστα και γκολ το οποίο σωστά δε μέτρησε στο 1ο λεπτό. Ο Κωστένογλου, συντροφιά άπειρων καφέδων, έχει αποκρυπτογραφήσει ενδελεχώς το παιχνίδι του οσφπ και προετοιμάζει το λόγο του στους παίκτες εντοπίζοντας αδυναμίες που θα χτυπήσει. Ο Τζιμπούρ θα επιστρέψει το Σάββατο στο γήπεδό μας και είμαι περίεργος να δω την αντίδρασή μας. Εμένα δε μου βγαίνει να τον βρίσω πάντως, αλλά αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη. Με αγωνία περιμένω τον ορισμό του διαιτητή που θα δείξει εξ αρχής της προθέσεις της ΚΕΔ για τον αγώνα. Ο Κωσταντινέας είναι ένας καλός διαιτητής αλλά δεν ξέρω αν έχει το ειδικό βάρος για να σηκώσει τις ευθύνες ενός τέτοιου παιχνιδιού ακόμα. Ας περιμένουμε όμως να δούμε ποιος θα τοποθετηθεί και βλέπουμε…
            Γέλασα με τη θλιβερή απόφαση περί παραμονής του Αστέρα στη Σουπερλιγδ, ο οποίος, ενώ έχει πέσει βαθμολογικά στην αρχή, ενώ κατηγορήθηκε για στημένα ο πρόεδρός του, εν τέλει παραμένει και αγωνίζεται κανονικά στο πρωτάθλημα. Πιστεύω από αυτά που έχω δει πως είναι σχεδόν αδύνατο να παραμείνει στην κατηγορία- αγωνιστικά- αλλά θα είναι τυχερός αν από το φετινό πρωτάθλημα υποβιβαστεί μονάχα μια ομάδα η οποία εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα είναι η Κέρκυρα.
            Άλλα χίλια εισιτήρια έκαναν χθες φτερά –τεράστιος αριθμός αν αναλογιστούμε απεργίες και πορείες- και πιστεύω πως το Σάββατο στο γήπεδο θα βρίσκονται πάνω από 35000 Ενωσίτες που θα σπρώξουν με τον παλμό και τη φωνή την ομάδα στη νίκη.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Μουτς Μουτς!



Ο ολυμπιακός είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα Ελλάδος του 1996-1997 για πρώτη φορά έπειτα από 10 χρόνια και η φιέστα τίτλου έμελλε να διεξαχθεί στο Καραϊσκάκη παρουσία 35000 ολυμπιακών αλλά και περίπου 800 Ενωσιτών που αψηφώντας την πανηγυρική διάθεση των ερυθρόλευκων βρήκαν το δρόμο για το Καραϊσκάκη, απλώς για να φωνάξουν το τιμημένο « όπου κι αν παίζεις πάντα θα σε ακολουθώ»… Ο αγώνας έληξε με ήττα της ομάδας μας και με σκορ 2-0 χάρη σε γκολ του Αλεξανδρή και σε συνδυασμό με την χιουμοριστική αποβολή του Άτμα η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Ωστόσο, οι ολυμπιακοί που ποτέ δεν μπορούν να χαρούν χωρίς να πειράξουν τον άλλο, έβαλαν στο ημίχρονο του αγώνα το τραγούδι «Μεσ’ της πόλης το Χαμάμ» λικνίζοντας τα κορμιά τους και προκαλώντας –έξυπνα είναι η αλήθεια- τους ΑΕΚτζήδες που βρίσκονταν στο γήπεδο. Ο αγώνας ολοκληρώθηκε και ο Μπάγεβιτς έπαιρνε την πρώτη του νίκη εις βάρος της ΑΕΚ, με τις τρεις ήττες που είχαν προηγηθεί να είναι ακόμα νωπές σε όλους. Την επόμενη χρονιά, οι ομάδες αναμετρήθηκαν την τρίτη αγωνιστική στο ΟΑΚΑ, σε ένα ματς που ο Ατματσίδης κατέβασε ρολά. Αγώνας, στον οποίο έχει γίνει εκτενής αναφορά από το μπλογκ. Ο αγώνας του δευτέρου γύρου, είναι εκείνος με τον οποίο θα ασχοληθώ σήμερα και που νικήσαμε με 1-0 χάρη σε γκολ του Βεριντιάνο Μαρτσέλο. Οι απουσίες της ομάδας ήταν πάρα πολλές και ο Ντέμης Νικολαϊδης τραυματίας, παρά το γεγονός πως ο Ντουμίτρου Ντουμιτρίου τον επέλεξε για το βασικό σχήμα. Ο Ντέμης άντεξε 50 λεπτά αγνοώντας τους φρικτούς πόνους και βάζοντας ως συνήθως την ΑΕΚ πάνω από όλους και όλα. Η καρδιά του το έλεγε, το σώμα όμως δεν υπάκουσε. Έτσι, τυχαία πως συμβαίνουν όλες οι ιστορικές ποδοσφαιρικές στιγμές μπήκε στον αγώνα ο Μαρτσέλο που θα έμενε στην ιστορία για το γκολ εναντίον των Πειραιωτών, σε ένα χρονικό σημείο που επ’ ουδενί δεν  προμήνυε γκολ της ΑΕΚ. Η ιστορία γνωστή για την 5η νίκη σε 6 αγώνες εναντίον του οσφπ του Μπάγεβιτς και μάλιστα σε περίοδο μόλις δύο ετών. Οι προκλήσεις πριν το ματς ήταν πολλές ως συνήθως, καθώς όλες οι νίκες της περασμένης χρονιάς χαρακτηρίστηκαν εκ της διοικήσεως των ολυμπιακών, ως τυχαίες. Επειδή δεν ξεχνούμε όμως τις προκλήσεις του Καραισκάκη, και σε ένα γήπεδο που τραγουδούσε το ιστορικό «Γεια σας Πελάτες» ο ντι τζει θυμήθηκε και έβαλε όλη του την τέχνη για να βρει το κατάλληλο τραγούδι που θα αναφέρετο στην περίπτωση. Έτσι βρήκε τουρκικό τραγούδι το οποίο ταίριαζε γάντι στην περίπτωση. Οι παλιότεροι σίγουρα θα γελάσουν στο άκουσμα του τραγουδιού και θα θυμηθούν τους εαυτούς τους να χορεύουν στο γήπεδο προκαλώντας τους 4 χιλιάδες ολυμπιακούς που  ήταν στη Φιλαδέλφεια. Οι νεότεροι θα μάθουμε πόσο πιο έξυπνα γινόταν η καζούρα πριν 15 χρόνια. Ακολουθεί το γκολ του Μαρτσέλο και το τραγούδι «ΥΜΝΟΣ» της νίκης επί του ΟΣΦΠ!

 Tarkan-Simarik

 Ο αγώνας

Καλό ταξίδι...


 Αντώνης Χρηστέας
Φτωχότερη η Οικογένεια της ΑΕΚ και του Ελληνικού μπάσκετ, αφού χθες έφυγε από τη ζωή ο παλαίμαχος αθλητής της ομάδας μας, Αντώνης Χρηστέας. Κατέκτησε με την ΑΕΚ 6 πρωταθλήματα Ελλάδος και ήταν μέλος της χρυσής ομάδας του ’68 που κατέκτησε το Κύπελλο Ευρώπης. Ας είναι ελαφρύ το χώμα, για τον μεγάλο Μπασκετάνθρωπο και όλοι εμείς οι ΑΕΚτζήδες είμαστε περήφανοι που αγωνίστηκε για το Δικέφαλο Αετό. Πέραν της ΑΕΚ, αξίζει να σημειωθεί πως ήταν βοηθός προπονητή στην τεράστια επιτυχία των εφήβων το 1995 που κατέκτησαν την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Προλάβετε θέση!


Αρχίσαμε καλά. 9300 ομοϊδεάτες μας έχουν πάρει θέση στο γήπεδο, με βασικό στόχο τη μετατροπή της κατάψυξης που λέγεται ΟΑΚΑ σε ένα ηφαίστειο που η κίτρινη λάβα θα πνίξει την κόκκινη συγχορδία ψέματος και προπαγάνδας, που το θράσος της έχει φτάσει στο επίπεδο του προβληματισμού για τη διαιτησία. Για να το πω και στα Ελληνικά, η παε οσφπ υποστηρίζει πως η ΑΕΚ φτιάχνει διαιτητικό κλίμα υπέρ της για τον αγώνα. Θα απαντούσα πως «στο σπίτι του κρεμασμένου, δε μιλάνε για σκοινί», αλλά αυτή η παροιμία είναι ελάχιστη για να δείξει την ανυπαρξία και την αφερεγγυότητα της δήλωσης των Πειραιωτών. Με κατάμεστο το κάτω διάζωμα αναμένεται να ζήσουμε φανταστικές κιτρινόμαυρες στιγμές και οι πανηγυρισμοί τη στιγμή του γκολ θα μείνουν αναμφίβολα στην Ιστορία. Σήμερα είναι η κλασσική ξενέρωτη Κυριακή των εβδομάδων που υπάρχουν διεθνείς υποχρεώσεις, οπότε αναλωνόμαστε στο σινεμά και στους απογευματινούς καφέδες. Επανέρχομαι αύριο με αφιέρωμα σε μεγάλη κιτρινόμαυρη νίκη απέναντι στους προκλητικούς ως συνήθως ολυμπιακούς.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Κωστένογλου, Κωστένογλου...


Μια εβδομάδα έμεινε για τη μεγάλη μάχη στην οποία πρέπει να είμαστε πάντες παρόντες. Ο Αρχιμανδρίτης Κωστένογλου Νικόλαος θα ηγηθεί της ομάδας το Σάββατο και οι φήμες που αναφέρουν πως έξω από το ΟΑΚΑ θα μοιράζονται κομποσκοίνια στους Ενωσίτες πιστούς ελέγχονται ως ανακριβείς. Να ελαφρύνομε λίγο το κλίμα διότι αν πάρουμε στα σοβαρά τις εξελίξεις θα στενοχωρηθούμε ιδιαίτερα με το τι μας περιμένει. Ας κερδίσουμε τον ΟΣΦΠ, να πάρουμε προβάδισμα βαθμολογικό και μετά βλέπουμε. Η προετοιμασία της ομάδας δεν έχει ξεκινήσει καθώς οι παίκτες είναι διασκορπισμένοι ανά την Ευρώπη. Το επιτελείο του Κωστένογλου δεν έχει οριστικοποιηθεί και βρισκόμαστε σε αναζήτηση βοηθού προπονητή αλλά και γυμναστή. Χθες βρέθηκα στο «Καραισκάκη» για τον αγώνα της Εθνικής και συνειδητοποίησα πόσο μας έχουν κόψει ουσιαστικά το γήπεδο λόγω ΟΑΚΑ. Πραγματική έδρα και οι παίκτες κοντά, όχι σαν το ΟΑΚΑ που δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται. Ένα γήπεδο που μπορεί από μόνο του να καθορίσει αποτέλεσμα και να σπρώξει το γηπεδούχο στη νίκη. Ας ελπίσουμε να υπάρξει θετική εξέλιξη και με εμάς. Δεν υπάρχει κάτι στην επικαιρότητα τώρα στο ποδόσφαιρο, αντίθετα στο μπάσκετ παίζουμε στην Πάτρα, ενώ στο Χάντμπολ δίνουμε ευρωπαϊκό αγώνα. Κάθε επιτυχία και στις δύο ομάδες! Καλό Σαββατόβραδο!

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Ισότιμη μεταχείριση Παντού και Πάντα!


Η άποψή μου για τον Αδαμίδη πριν τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας ήταν θετική. Ωστόσο, έδωσε μια κλωτσιά στην αξιοπιστία του με τους λανθασμένους χειρισμούς όσον αφορά τον Χιμένεθ και τις προκλητικές ύβρεις σε βάρος των Νεοσμυρνιωτών. Οφείλω όμως να παραδεχθώ, πως ο πρόεδρος της ομάδας στις γραπτές του ανακοινώσεις μιλάει στην καρδιά του ΑΕΚτζη και μάλιστα το κάνει και καλά. Συμφωνώ σε κάθε λέξη της απογευματινής ανακοίνωσης, ιδίως στο κομμάτι της επίθεσης κατά του δημοσιογραφικού συστήματος που συνεχώς και ανηλεώς χτυπάει την ΑΕΚ, με ψέματα, υπερβολές και χαρακτηρισμούς που παρά το γεγονός πως ενίοτε είναι δίκαιοι, δεν είναι ΠΟΤΕ αμερόληπτοι. Διότι δε θυμάμαι, για παράδειγμα, κάποιον δημοσιογράφο στις περσινές γραφικότητες του Βαγγέλη Μαρινάκη, περί «εγκλήματος κατά της Ελλάδος» να υψώνει ανάστημα κριτικής. Είναι θλιβερό οι αιχμηρές πένες των αθλητικών συντακτών να βγαίνουν από το συρτάρι μόνο στην περίπτωση της ΑΕΚ και αυτό πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα όλη την κοινωνία καθώς μπορεί η αθλητική ενημέρωση να είναι ήσσονος σημασίας για πολύ κόσμο, ωστόσο η πολιτική ενημέρωση δεν απέχει και πολύ στο σύστημα λειτουργίας. Επειδή όμως στον αθλητισμό αυτά που διακυβεύονται είναι λιγότερο σημαντικά, καλό θα ήταν να γίνεται και αιχμηρότερη κριτική σε αυτούς που κριτικάρουν για να κριτικάρουν. Ο Αδαμίδης πράγματι άξιζε την κριτική για τους χειρισμούς του, αλλά πρέπει να κατανοηθεί πως και αυτός έφτασε στα όριά του, βλέποντας πως για ακόμη μια φορά γίνεται το αρνητικό επίκεντρο της ενημέρωσης και της είδησης. Ο αγώνας με τον ΟΣΦΠ μπαίνει στην τελική του ευθεία με 8 μέρες να υπολείπονται και τον προπονητή μας Νίκο Κωστένογλου να οργανώνει την ελλιπή -ελέω διεθνών υποχρεώσεων- ομάδα. Το ήθος και η ευγένεια αυτού του ανθρώπου είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία του χαρακτήρα του και με χαροποιεί διότι θέλω να πιστεύω πως είναι ο καθρέφτης του απλού οπαδού της ΑΕΚ, που χαίρεται μονάχα όταν η ομάδα του επιτυγχάνει δικαίως τους στόχους της. Η νίκη είναι επιβεβλημένη το άλλο Σάββατο για να ξαναρχίσουμε το σερί νικών απέναντι στους Πειραιώτες, που διεκόπη τόσο άδοξα εκείνη την αποφράδα μέρα του 6-0 χάρη σε Τζεμπούρ, Παμπορίδη, που και ακύρωσε το γκολ του Καφέ και δεν απέβαλλε ως όφειλε Μιραλάς και Ιμπαγάσα βάζοντας κι αυτός την κοτρόνα του για τη συντριβή μας, έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε και μας παραμυθιάζουν. Κάθε επιτυχία στην Εθνική σήμερα το βράδυ και θα τα πούμε αύριο το πρωί. Γεια σας!

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Ας βάλει κάποιος τον Αδαμίδη στο σχολικό, έχει πάει αργά...


Το πρωινό αφιέρωμα λειτουργεί άθελά του ως μέτρο σύγκρισης με την τωρινή κατάντια της ΑΕΚ. Διότι, περί κατάντιας πρόκειται αυτό που συμβαίνει από το πρωί στα σπάτα. Συσκέψεις επί συσκέψεων, λόγια δίνουν και παίρνουν, συμφωνητικά συντάσσονται, στροματζήδες πηγαίνουν κι έρχονται, και διάφοροι ανίκανοι άνθρωποι συνεδριάζουν για το τι χειρότερο μπορούν να κάνουν στην ΑΕΚ. Ό,τι μα ό,τι κι αν βγει από τη μαραθώνια συνεδρίαση θα κάνει κακό στην ΑΕΚ. Είτε μείνει είτε φύγει ο Ισπανός θα μιλάμε για ένα αίσχος. Ο Αδαμίδης και το παρεάκι του μπουθ τα έκανε μαντάρα. Όλος ο συρφετός της τωρινής διοίκησης μας κάνει να ντρεπόμαστε για αυτούς. Πώς το δείπνο σύσφιξης σχέσεων Προέδρου-Προπονητή κατέληξε σε αυτό το πράγμα ένας Θεος –δεν- το ξέρει. Η συνάθροιση των καρεκλοκένταυρων διοικούντων στην πλάτη της ΑΕΚ κατάφερε να αναδείξει μια πρωτοφανή στα χρονικά δεδομένα ανυπαρξία που θλίβει όλους τους ενωσίτες. Ο Αδαμίδης έχει αλλάξει 4 φορές απόφαση σε 5 μέρες για το τι θα κάνει. Η ομάδα μένει απλήρωτη, όπως και ο προπονητής και η κατάσταση ξεφεύγει επικίνδυνα. Αναζητούμε εις μάτην φως στο θεοσκότεινο τούνελ της ανυποληψίας και της αβεβαιότητας. Καρνάβαλοι πριν την ώρα τους μοιάζουν οι διοικούντες που δεν έχουν καν λογική συνέχεια στις σκέψεις και τις πράξεις τους. Το δεν έχουμε λεφτά δε μπορεί να είναι δικαιολογία για τους χειρισμούς τους, καθώς πραγματικά το πιστεύω πως ένα παιδί 3ης Δημοτικού να είχες πρόεδρο από την Πέμπτη το βράδυ θα τα έκανε καλύτερα. Ίσως και δευτέρας. Σε συζήτηση με άλλους ομοϊδεάτες μας το απόγευμα, είπα πως όπως φεύγει ο Χιμένεθ να πάρει μαζί και τον Αδαμίδη. Ένας φίλος απάντησε: Μαζί σου! Μετά όμως τι; Απάντηση δεν έχω και εκνευρίζομαι σκεπτόμενος πως έχουμε καταντήσει να είμαστε Αδαμίδης και μετά χάος. Ας επέμβει ένας μέτοχος είτε λέγεται Κανελλόπουλος, είτε Χατζηιωάννου, είτε Παππάς, είτε Νοτιάς να κάνει κάτι. Δεν βρίσκω κάτι άλλο. Μαζέψτε τον ιμιτασιον πρόεδρο.