Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Πρέπει να μείνει ο Μάκος!


Σήμερα ανακοινώθηκε το οριστικό και αμετάκλητο τέλος του Νίκου Λυμπερόπουλου στην ΑΕΚ. Δεν σας κρύβω, πως έτρεφα μια κρυφή ελπίδα πως θα συνεχίσει, μια σκέψη βέβαια που δεν πήγαζε από πουθενά. Εις το επανιδείν, θα πω στο Νικόλα διότι δεν υπάρχουν «αντίο». Η κίνηση των διαρκείας, εκ πρώτης όψεως μοιάζει ικανοποιητική καθώς έχουν πουληθεί κοντά στις 4.500.  Ωστόσο, με τόσο χαμηλές τιμές και λαμβάνοντας υπόψη την πανστρατιά που έχει δημιουργηθεί θα μπορούσε πιθανώς να είναι πολύ μεγαλύτερο.
Η μεταγραφολογία κινείται σε ιδιαιτέρως ρηχά νερά φέτος και η απώλεια Κλωναρίδη με 800 χιλιάδες ευρώ είναι μια μεγάλη οικονομική ανάσα και μια πώληση δυστυχώς σε καλή τιμή και πολύ καλή χρονική συγκυρία. Ο Βίκτωρας ναι μεν έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του, αλλά εφόσον η ΑΕΚ δε θα παίξει στην Ευρώπη θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αυξήσει το κασέ του κατά πολύ μέσα σε ένα χρόνο. αξίζει πολύ περισσότερα χρήματα, αλλά είναι τέτοιοι οι καιροί που δυστυχώς δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με την μετακίνηση.
Ο Κατσουράνης αναμένεται να αποτελέσει παρελθόν από τον Παναθηναϊκό και θεωρώ πως αν ο Ντέμης ήταν τώρα στην ΑΕΚ θα θεωρείτο ήδη παίκτης μας. Δεν ξέρω αν τον θέλετε ή όχι και επίσης δεν ξέρω αν αξίζει μια τέτοια μετακίνηση σε αυτή την φάση με δεδομένο πως μπορούμε να προβούμε σε τρεις ανανεώσεις ή αποκτήσεις ποδοσφαιριστών άνω των 24 χρόνων. Οσο για τον Μητρόπουλο του Παναιτωλικού, που ακούγεται ως πρώτος στόχος για τη θέση του αμυντικού χαφ πρόκειται για έναν πολύ καλό παίκτη που μου άρεσε όταν έπαιζε στον Βόλο. Δυναμικός, με καλή κοντινή πάσα και ιδιαίτερα μεστός στο παιχνίδι του.
Μάκος
Ιδιαίτερη μεταχείριση και απόλυτη προσοχή πρέπει να δοθεί στην περίπτωση Μάκου. Κατά την άποψή μου, ο Μάκος είναι ο μόνος παίκτης που δεν πρέπει να φύγει. Πρέπει να μείνει στην ομάδα να γίνει αρχηγός και να ηγηθεί της νέας προσπάθειας αν βεβαίως το θέλει. Είναι αξιόλογος ποδοσφαιριστής, ψυχάρα και έχει όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε κεφάλαιο αυτής της ομάδας. Δουλεύει πολύ και πρέπει να τον διατηρήσουμε στο δυναμικό μας.

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

793 χιλιάδες βρίσκονται ανάμεσά μας


Μια κινητικότητα περισσότερη από πριν, φαίνεται να υπάρχει στην ομάδα. Αυτό έλειπε βέβαια καθώς αν εξαιρεθεί ο Ντέμης , όλη η σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ παρελαύνει στα Σπάτα καλύπτοντας όλες τις γενιές ΑΕΚτζηδων. Διεξήχθη και μια έρευνα μιας και μιλάμε για γενιές στην οποία το 9% των ερωτηθέντων (3000) δηλώνουν πως υποστηρίζουν την ΑΕΚ. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Παναθηναϊκού και του ΣΚΑΙ, προκειμένου να γίνει μια σφυγμομέτρηση του κόσμου των πρασίνων σε σχέση με το εγχείρημα της λαϊκής βάσης. Το 9% μεταφράζεται σε 793 χιλιάδες κόσμο για την ΑΕΚ και εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός πως οι περισσότεροι άνθρωποι (27%) δήλωσαν πως δεν υποστηρίζουν καμιά ομάδα. Το 24% είναι Ολυμπιακοί, το 20% Παναθηναϊκοί και το 8% ΠΑΟΚτζήδες. Τέλος, το 7% υποστηρίζει άλλη ομάδα από τις τέσσερις. Ενδιαφέροντα αν μη τι άλλο στοιχεία.

Επιστρέφοντας στην ΑΕΚ, είμαι περίεργος και ίσως συγκρατημένα αισιόδοξος για το που οδεύει το εγχείρημα του Μαύρου. Διότι, προσπαθώ να αντιληφθώ αν πραγματικά έχει εφαρμογή το φιλόδοξο σχέδιο, αν μπορούμε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας σε αυτόν και αν τελικά αυτός είναι ο τρόπος να υπάρξει ΑΕΚ λαϊκής βάσης. Σίγουρα έχει περισσότερες πιθανότητες από τους Supporters, αλλά τα λεφτά είναι λεφτά όπως και να το κάνουμε.

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Ναι στο Θωμά, αν έχετε πει έστω και μια φορά ΑΕΚ Σ'αγαπώ. (Άποψή μου)


Εγραφα την περασμένη εβδομάδα για την φυγή του Κωστάκη του Μανωλά (για τον οποίο σημειωτέον δεν θα ξανακούσετε από μένα διότι ο χώρος είναι ΑΕΚτζηδικος συνεπώς πειραιώτες είτε εκ γενετής, είτε στην πορεία είναι ανούσιοι εδώ) πως πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε «ειδωλολάτρες». Το μεγάλο ερώτημα με την κίνηση του Θωμά Μαύρου είναι όμως το εξής: «Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε και ρομαντικοί;» εδώ σας θέλω. Η εύκολη, τεχνοκρατική( έχει αρχίσει να με ενοχλεί αυτή η λέξη που χρησιμοποιείται συνεχώς σε πολιτικοκοινωνικοαθλητικό επίπεδο), προφανής απάντηση είναι «όχι». Για δυο λόγους: Ι. Ο Θωμάς όσο αγαπητός κι αν είναι από ολους τους ΑΕΚτζηδες ( κι όταν λέμε ΟΛΟΙ εννοούμε ΟΛΟΙ που λέει και η διαφήμιση) επί της ουσίας ζητά αυτό που ζήτησαν τόσοι άλλοι πριν από αυτόν από τον κόσμο της ομάδας. Χρήματα. Δεν ξέρω πολλά ή λίγα, πάντως ζήτησε χρήματα. ΙΙ. Ο Θωμάς, έχοντας κόψει κάθε σχέση με το ποδόσφαιρο από το 1991-1992 θεωρείται από τους απανταχού ειδήμονες ως «ανεπίκαιρος» και μη κατάλληλος για τη θέση. (απαντώ προκαταβολικά πως είδαμε και τους Θανόπουλους, τους Αδαμίδηδες, τους Στάθηδες, τους Σιρχάουζ και τόσες άλλες μαριονέτες που επιστρατεύτηκαν κατά καιρούς πως τα πήγαν). Η σχέση του με το «επιχειρείν» περιορίζεται στο καφέ που διατηρεί στην Ηλιούπολη (αν δεν κάνω λάθος) συνεπώς είναι προφανές πως αγνοεί το πώς λειτουργεί ένα ποδοσφαιρικό club(που λέει και ο Σαμπράκος). 

Όμως.

 Υπάρχει κάτι άλλο που αποτελεί αστάθμητο παράγοντα, μη προβλέψιμο, δύσκολα κατανοήσιμο, αναπάντεχα συναρπαστικό, αθεράπευτα ρομαντικό,  και πάνω από όλα αγαπησιάρικο. Με τρεις λέξεις : « Ιδιοσυγκρασία Οπαδού ΑΕΚ» . Πάντα σε εκπλήσσει, πάντα σε πορώνει, πάντα σε ξεσηκώνει. Δεν υπάρχει ΑΕΚτζης που να μην έχει μάθει τι κάνει ή τι πάει να κάνει ο Θωμάς. Και δεν ξέρω, αλήθεια δεν ξέρω πως προτίθεται να αντιδράσει σε αυτό. Θα απέχει, θα τρέξει, θα ρωτήσει, θα αγοράσει, θα πληρώσει; Τι; Αύριο περιμένουμε την απάντηση που θα φανεί στο ξεπέταγμα ή όχι των εισιτηρίων διαρκείας της νέας σαιζόν. Είναι μια πρόκληση. Εγώ προσωπικά, αν δεν είχα ήδη προμηθευτεί διαρκείας, θα έτρεχα να αγοράσω. Δεδομένα. Αλλά δεν ξέρω για τους υπόλοιπους και δεν μπορώ να παροτρύνω κανέναν να το κάνει αν δεν το νοιώθει. Βλέπω το Θωμά, ακούω για τον Χρήστο τον Κωστή και θέλω να πιστέψω. Αν είναι αυτή η τελευταία ελπίδα, θα την κυνηγήσω! Καλή βδομάδα!

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Εγιναν και οι εκλογές...


Καλημέρα και καλή εβδομάδα με ευχές για μια νέα Ελλάδα ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Μας χρειάζονται οι ευχές!

Απλώς να πως σαν σχόλιο για τη χθεσινή διαδικασία πως πρέπει όλοι οι δημοσκόποι να παραιτηθούν και να μην ξαναεμφανιστούν στο γυαλί, μιας και απέδειξαν περίτρανα την ανικανότητά τους.

Στα της ΑΕΚ, οι εκλογές έγιναν και εξ όσων καταλαβαίνω αυτό ήταν το αποτέλεσμα που «θέλαμε» σε σχέση με την ΑΕΚ και τους επιχειρηματίες του Ντέμη Νικολαϊδη. Αναμένουμε τις εξελίξεις. Δεν έχω να πω κάτι καθώς όλα είναι ακόμη ρευστά. Το μόνο θετικό είναι ότι η ΑΕΚ κατέκτησε για δεύτερη συνεχή χρονιά το Πρωτάθλημα… Στίβου στις γυναίκες. Πολλά μπράβο στα κορίτσια που κρατούν από το πόστο τους ψηλά τον Δικέφαλο Αετό. Λόγω έλλειψης νέων θεμάτων ετοιμάζω μετά από καιρό ένα αφιέρωμα σε όμορφη στιγμή του παρελθόντος το οποίο θα δημοσιευθεί είτε αύριο είτε μεθαύριο. Καλημέρα …

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Κωστάκη μανωλά, φιλιά στον πειραιά


Κοιτώντας τη δεξιά στήλη του μπλογκ με τις δημοφιλείς αναρτήσεις βλέπω στην πρώτη θέση αυτή που λέει «Αρχηγός».  Οπου αρχηγός, βάλτε Στέλιος Μανωλάς. Ο άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην ΑΕΚ και δεν έφυγε ποτέ. Απαίτηση από τον Κωστάκη να κάνει το ίδιο δεν έχω. Η σχέση αίματος είναι ιερό πράγμα και πράγματι ο Στέλιος βλέπει πως μέλλον –τουλάχιστον- άμεσο για τον Κωστάκη στην ΑΕΚ δεν υπάρχει.  Βαρέθηκα τις προσωπολατρίες στην ΑΕΚ. Θα εκνευριζόμουν αν ο Κωστάκης γινόταν ο νέος Ντέμης, ο νέος Στέλιος, ο νέος Ντούσαν, ο νέος Θωμάς, ο νέος ηγέτης τελοσπάντων. Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να λατρεύουμε σαν Θεούς παίκτες που παίζουν στην ΑΕΚ. Η ιστορία μας έχει δείξει τα στραπάτσα που τρώμε από τέτοιους τύπους. Λίγοι στάθηκαν στο ύψος του λαού της ΑΕΚ που όταν αγαπήσει αγαπά πραγματικά. Όταν μισήσει όμως μισεί. Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε τον Ντούσαν, τον Κατσουράνη, τον Ντέμη. Μια συμβουλή θέλω να δώσω στον Κωστάκη τον Μανωλά. Μην ξαναπείς ποτέ πράγματα που ενδέχεται να μετανιώσεις πολύ πικρά. Οι Ολυμπιακοί γουστάρουν να κάνουν σημαίες  παίκτες που δοξάστηκαν με άλλες ομάδες. Πάρτε για παράδειγμα τον Νικοπολίδη, παλαιότερα τον Αλεξανδρή, στο μπάσκετ τον Σπανούλη. Αυτό γουστάρουν, με αυτό φτιάχνονται. Τι χρειάζεται; Ένα φιλί στο δαφνοστεφανωμένο έφηβο μετά από γκολ ή νίκη, ένα πέταγμα της γλώσσας έξω, ένας έξαλλος πανηγυρισμός (τύπου Μιχάλη Κωνσταντίνου) ή πέταγμα γαντιών στον διαιτητή μετά από διαιτητική αδικία. Αυτό θέλουν. Ολυμπιακοφροσύνη.
Δεν τους νοιάζει αν αυτοί που φιλούν το σήμα είπαν «ποτέ στον πειραιά», «ούτε νεκρός» και «ποτέ ξανά πρωτάθλημα στον πειραιά»(Νίκος Οικονόμου).

Κωστάκη ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Υπόκλιση στη θύρα εφτά, έξαλλους πανηγυρισμούς και να κολλάς τη μούρη σου στον Καραγκούνη. Ευκολάκι για σένα που προτιμάς να πας στην ομάδα που μισούσες από μικρός από το να πας στην Έβερτον ή τις τρεις ομάδες του εξωτερικού που όπως είπε ο θείος σου σε θέλουν.
Αυτό που εύχομαι στο Μανωλά είναι να γίνει αρχηγός του ΟΣΦΠ και να έρθει κάποια στιγμή στη Φιλαδέλφεια με 30 χιλιάδες κόσμο μέσα κι άλλους 20 χιλιάδες απέξω σε φιέστα πρωταθλήματος. 

Καλή τύχη στο Λιμάνι δεν σου εύχομαι, σου εύχομαι όμως μέσα από την καρδιά μου να είσαι υγιής για να δεις την ΑΕΚαρα εξ αποστάσεως να μεσουρανεί σε 1,2,5,10 ή 15 χρόνια. 

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Μην περιμένουμε τίποτα από τις εκλογές


Καλή εβδομάδα σε όλους.
Ξεκινά μια πολύ κρίσιμη εβδομάδα για τη χώρα που στο τέλος της έχει εκλογές. Το αποτέλεσμα αυτών θα κρίνει πολλά σε πάρα πολλούς τομείς μεταξύ των οποίων την επαναδιαπραγμάτευση (;), μονομερή καταγγελία (;) του Μνημονίου, παραμονή της χώρας στο Ευρώ, τα διεθνή Χρηματιστήρια, πρωτόγνωρη Κυβέρνηση συνεργασιών μιας και η αυτοδυναμία ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει αδύνατη, και κατά κάποιους το μέλλον της ΑΕΚ. Που θέλω να καταλήξω; Στο γεγονός πως ουδεμία σχέση έχει το αποτέλεσμα των εκλογών με το μέλλον της ΑΕΚ. Κι αυτό γιατί είναι τόσο στενά τα περιθώρια που  οποιαδήποτε Κυβέρνηση κι αν αναδειχθεί δε θα έχει το χρόνο να ασχοληθεί με την ΑΕΚ. Συνεπώς δεν έχει κανένα νόημα κατ’εμέ να περιμένουμε. Το αναφέρω διότι ακούω ήρωες απλήρωτους παίκτες να λένε πως δεν κάνουμε προσφυγή και αναμένουμε εξελίξεις. Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Δεν ξέρω αν το μάθατε, αλλά η επόμενη καταληκτική ημερομηνία είναι η εβδόμη Ιουλίου. Μέχρι τότε πρέπει  να βρούμε το 1,45 εκ ευρώ προκειμένου να ζήσουμε.

Δε θα μπω στη διαδικασία να αναφερθώ σε προδότες, προδομένους, πουλητάρια και ξεφτίλες το 2012. Ο Κωστάκης ο Μανωλάς πάει στον Πειραιά. Τις ευχές μου δεν τις έχει, αλλά ας πάει όπου γουστάρει. Ο μύθος του θείου του δεν μπορεί να σβήσει από μια τέτοια απόφαση, απλώς ΑΕΚαρχες που μιλούν με διοικήσεις του Ολυμπιακού δεν μπορώ να δεχθώ. Δε θα μπορούσα με τίποτα πάντως να πιστέψω πως ο γιός του Νεστορίδη του Παπαϊωάννου, του Μαύρου θα συζήταγαν ποτέ με τέτοια θέρμη το ενδεχόμενο μετακίνησης ενός συγγενικού τους προσώπου στο Λιμάνι.  Επίσης, αυτό που καταλαβαίνω είναι πως δεν πρέπει να απαιτούμε από τους πάντες να έχουν την ενδεδειγμένη συμπεριφορά. Θέλω όμως να σας κάνω μια ερώτηση για να καταλάβω κάποια πράγματα. Έστω πως είστε 21 ετών όπως είναι ο Κωστάκης. Παίζετε μπάλα από μηδέν…ετών και θείος και δάσκαλός σας είναι ο Στέλιος Μανωλάς με τον οποίο έχετε το ίδιο επίθετο. Από το τίποτα και χωρίς να έχετε δείξει πουθενά την αξία σας, βρίσκεστε στα 19 στην ΑΕΚ. Παίζετε σε αυτήν, καθιερώνεστε και έχετε την πλήρη στήριξη του κόσμου που βλέπει στο πρόσωπο σας τον επόμενο ηγέτη της ΑΕΚ που δεδομένα είναι η ομάδα που αγαπάτε από μικρό παιδί.  Θα πηγαίνατε στον Ολυμπιακό ή στην Έβερτον το χειμώνα, λαμβάνοντας υπόψη σας πως η ΑΕΚ δεν βρίσκετε στο επίπεδο που της αρμόζει; Η απόφαση δική σας. Όλοι κρίνονται.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Γαύροι είστε νούμερα...


Ποδοσφαιρική γιορτή ξεκινά σήμερα σε Πολωνία και Ουκρανία με εμάς να την βλέπουμε θετικά λόγω της παρουσίας της Εθνικής μας ομάδας σε αυτήν, ωστόσο κάτι μας κρατάει απόμακρους –θεωρώ- και δεν είναι άλλο από τη δεινή θέση της ΑΕΚ. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, όμως!

Κι αυτό γιατί, σε κάθε ΕΥΡΟ, σε κάθε δίσεκτο έτος η ΑΕΚ δοκιμάζεται. Έτσι ήμαστε το 2004, όπου είχαμε φθάσει στο σημείο «μηδέν». Έτσι το 2008 που μας είχε κλαπεί ένα πρωτάθλημα και σηματοδοτούσε την αρχή του τέλους, έτσι και φέτος που δεν είμαστε στο σημείο «μηδέν» αλλά σε σημείο υπό του μηδενός.

Ο ξεφτιλισμός της ομάδας είναι διαρκής και επώδυνος. Δεν θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω καν την ομάδα που επιλέγει να πάει ο Κωστάκης ο Μανωλάς. Εκείνη η ομάδα του αρμόζει, βάση χαρακτήρα και ηλιθιότητας. Κι αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και μείνει, δεν παίρνω κουβέντα πίσω. Κολωπαίδι είναι, έχοντας το αποδείξει εκεί που όλοι οι ποδοσφαιριστές κρίνονται. Στον αγωνιστικό χώρο. Ας πάει στον Πειραιά που πάντα στις δύσκολες –για μας- ώρες ψωνίζει από Φιλαδέλφεια μεριά. Βλέπε Μπάγεβιτς, Σαμπανάτζοβις,  βλέπε Οκκά, βλέπε Τζιμπούρ, βλέπε βολιδοσκοπήσεις σε Σκόκο, Λάκη και πολλούς άλλους. Τέτοιοι είναι και δεν αλλάζουν ούτε όταν είναι έτη φωτός –ποδοσφαιρικά- μακριά.

Ξεφεύγω λίγο από την καθημερινότητα, διότι τώρα που έπιασα τους «χάρτινους» εκνευρίστηκα. Στο αλατοπίπερο λοιπόν της ζωής που είναι η μπάλα, είμαι σίγουρος πως σε συζητήσεις που έχετε κάνει με Ολυμπιακούς θα έχετε ακούσει δύο πράγματα που μας καταλογίζουν οι «πειραιώτες». Πρώτον το περίφημο «πέστε κάτω» στον αγώνα Κυπέλλου το 2001 με τον αλήστου μνήμης διαιτητή Ποντίκη. Ναι τον αγώνα που προηγηθήκαμε με 1-0, και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Θυμάμαι ακόμα την κάθετη πάσα του Τσάρτα στον Ντέμη και την χωρίς λόγο διακοπή του αγώνα εκείνη τη στιγμή. Ο Ποντίκης ανακάλυψε φαουλ του Ζήκου στο –καλό παιδί του Λιμανιού- Ηλία Πουρσανίδη δίνοντας του και κίτρινη κάρτα που συμπτωματικά ήταν η δεύτερη. Το γήπεδο μετετράπη σε ηφαίστειο και ο Νικολαϊδης εκτός εαυτού έβρισε τον Ποντίκη για να αντικρίσει την κόκκινη κάρτα. Το διαφαινόμενο 2-0, έγινε 1-0 και 11 εναντίον 9. Το γήπεδο άρχισε να βράζει και να φωνάζει «πάρτε την ομάδα… και φύγετε». Ένα σύνθημα που περίκλειε όλη την οργή των οπαδών κατά της διαδραματιζόμενης  κόκκινης  χούντας που έδινε μπροστά στα μάτια των σοκαρισμένων φιλάθλων μια από τις τελευταίες της παραστάσεις εκείνου του τύπου. Μετά μεταλλάχθηκε σε «επιστημονική» διαιτησία και σφυρίγματα επιπέδου ιατρικής σειράς, με χειρουργική ακρίβεια που θα ζήλευε και ο διάσημος Γιακούμπ.  Από την ιστορία της ανεπανάληπτης σφαγής του Ποντίκη και άλλων αντιπαθέστατων τρωκτικών στον Ιερό χώρο της Νέας Φιλαδέλφειας έμεινε το «πέστε κάτω» που ήταν προσταγή του ανακόλουθου Πέτρου Στάθη που έγινε μάγκας από την ΑΕΚ. Δεν ξέρω πόσα πολλά λεφτά έβγαλε από την ΑΕΚ, ξέρω όμως ότι τον έμαθε όλη η Ελλάδα.

Το άλλο παιχνίδι που μας καταλογίζουν είναι το «κλείστε τα φώτα». Αυτές οι τρείς μαγικές λέξεις επιστρατεύθηκαν από τον «υπέροχο κόσμο του ολυμπιακού» για να δικαιολογήσει όπως εκείνος κατάλαβε τη διακοπή ηλεκτροδότησης στο Νίκος Γκούμας. Σε έναν αγώνα που πρέπει να έχουμε γύρω στις 20 τελικές προσπάθειες, το ποδοσφαιρικό γήπεδο έχει γύρει προς το τότε «Γ. Μόσχος» και η τάση των προβολέων αυξομειώνεται διαρκώς από την αρχή του αγώνα. Κάποια στιγμή, σβήσανε τα φώτα και οι ολυμπιακοί το εξέλαβαν ως ηθελημένο για να προστατευτεί η ΑΕΚ. Δυστυχώς για τον ΟΣΦΠ, ευτυχώς για τον περήφανο ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΑΕΤΟ το βίντεο ως μάρτυρας αποδεικνύει του λόγου μου το αληθές. Σας το παραθέτω, προς αποκατάσταση άλλης μιας ύπουλης και ψεύτικης προπαγάνδας των Πειραιωτών εις βάρος της τεράστιας ομάδας μας. Άντε καλημέρα και καλή επιτυχία στην Εθνική μας σήμερα…