Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Φτάνει πια!




Είχα τουλάχιστον δυο χρόνια να μπω στη διαδικασία να παρακολουθήσω τις Κυριακάτικες αθλητικές εκπομπές κυρίως λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος ως προς το ανυπόληπτο πρωτάθλημά μας. Είδα κυρίως την εκπομπή ΣΚΑΙγκολ στην οποία όπως είναι λογικό υπήρξε ιδιαίτερη έμφαση στην διαιτητική αδικία που υπέστη ο Παναθηναϊκός. Ως γνωστόν «επανάληψη μητέρα μαθήσεως», συνεπώς η φάση της εφεύρεσης του Αρετόπουλου στο πέναλτι παίχτηκε περί τις 20 φορές σε διάστημα μικρότερο του ενός λεπτού. Στην αρχή γελάς, μετά λες «δεν μπορεί» και καταλήγεις να γίνεσαι έξαλλος μπαίνοντας στην κλασική κουβέντα περί πρόθεσης ή ανθρώπινου λάθους. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, όμως, συνεπώς τα όποια ανθρώπινα λάθη ενδεχομένως γίνονται,  δεν αναγνωρίζονται μιας και η καχυποψία του οποιοδήποτε υγιώς σκεπτόμενου φιλάθλου δεν του επιτρέπει αυτή την αναγνώριση. Δεν περίμενα ποτέ, πως θα φθάσω στο σημείο να εκνευρίζομαι με διαιτητικά λάθη κατά του Παναθηναϊκού αλλά ειλικρινά ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι. Είναι απίστευτα, τα όσα συμβαίνουν από τους καταστροφείς του ελληνικού ποδοσφαίρου που δεν είναι άλλοι από τους Ολυμπιακούς. Οπαδούς, διοικήσεις, ποδοσφαιριστές.

Οπαδούς, διότι ενώ η διαιτητική εύνοια είναι εμφανής, διαρκής, εξόφθαλμη σε ορισμένες περιπτώσεις αντί να αποδοκιμάζεται από τους υγιώς σκεπτόμενους φίλους του ΟΣΦΠ, περνά με αδιαφορία, ενώ έχουν παρατηρηθεί πολλάκις φαινόμενα επιδοκιμασίας τέτοιων ενεργειών που έχουν αναδείξει τον Ολυμπιακό σε ένα μισητό κοινωνικό φαινόμενο που συχνά ξεφεύγει από τα ποδοσφαιρικά όρια. Ενδεχόμενη απομόνωση και περιθωριοποίηση τέτοιων ενεργειών θα ήταν ευεργετική και για αυτούς αλλά συνήθως στη ζυγαριά κερδίζει το "αντε γεια πρωτάθλημα ΞΑΝΑ στον Πειραιά".

Ποδοσφαιριστές, λόγω του ότι δεν παίρνουν θέση για τα όσα αίσχη γίνονται τόσα χρόνια. Δεν κατηγορώ τον ποδοσφαιριστή Γκρέκο, τον Ντιόγκο, τον Αμπντούν ή τον Φέισα. Κατηγορώ ποδοσφαιριστές που παριστάνουν αυτή τη στιγμή τις παρθένες όπως πχ τον αρχιβουτηχτή και εκφραστή της παράγκας Στέλιο Γιαννακόπουλο. Αλλά πότε, στην Ελλάδα υπήρχε η ευθιξία, η αυτογνωσία και κυρίως ο αναλογισμός και η αυτοκριτική; Ο κύριος Γιαννακόπουλος, ο επί επταετίας βουτηχτής των γηπέδων βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην θέση του προέδρου του ΠΣΑΠ και οι ποδοσφαιριστές δεν πρέπει  να είναι περήφανοι για τον πρόεδρό τους. Δεν αναγνωρίζω την οποιαδήποτε έννοια του «πολιτικά ορθού». Δεν γίνεται ο Γιαννακόπουλος να έχει βήμα, άσχετα αν έκανε περήφανο και τρανό το ελληνικό ποδόσφαιρο με την συνεισφορά του στην κατάκτηση του ΕΥΡΟ 2004. Είναι απλώς, απαράδεκτο και φρικτό. Όντας παίκτης της Λάρισας, κόντρα στον Ολυμπιακό να πετάει την μπάλα φανερά με πρόθεση αουτ και να μην επεμβαίνει ουδείς. Δυστυχώς, αυτά τα πράγματα δεν αποδεικνύονται, αλλά η μνήμη και η συνείδηση μου δεν μου επιτρέπει να το αφήνω έτσι συνεπώς δεν τα θεωρώ συκοφαντικά αλλά την πλήρη αλήθεια.

Για τις Διοικήσεις των πειραιωτών δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο από αυτά που ξέρει όλη η Ελλάδα και τις ύπουλες διαδικασίες που διαμόρφωσαν είδωλα και πρωταθλήματα. Δεν ξεχνώ τους διαιτητές των οργίων, τα πέναλτι της παράγκας, τα χάρτινα πρωταθλήματα τα πούλια στο τάβλι τους όπως τον Ψυχομάνη, τον Παπαχίτζιο, τον Τσαγκαράκη, τον Ποντίκη, τον Δημητρόπουλο, τον Βασσάρα, τον Χέλη, τον Παπαδάκο, τον Μπριάκο, τον Σιδηρόπουλο, τον Πολατιάν, τον Τριτσώνη και τόσες άλλες προσωπικότητες που ανεδείχθησαν στο διαιτητικό στερέωμα επί της χρυσής εποχής Μητρόπουλων και Γκαγκάτση. Του ανθρώπου που ως πρόεδρος της ΕΠΟ διασκέδαζε την κούπα του πρωταθλήματος σε μπουζουκλερί των Αθηνών συνοδευμένος από την διοίκηση το τεχνικό επιτελείο, και τον… Τάκη Τσουκαλά. (φωτό)

Λέμε και ξαναλέμε για ομάδες δορυφόρους και ο Πλατανιάς κερδίζει τον Παναθηναϊκό με αυτόν τον τρόπο. Λέμε πως στα Γιάννενα είναι προπονητής ο αξιοπρεπέστατος Χριστόπουλος πρώην προπονητής ακαδημιών του ΟΣΦΠ. Λέμε για τον Λεβαδειακό που πήγε να σωθεί από τον Ολυμπιακό το 2007 επί Λεμονή που κέρδιζε 3-0 στο 25’ για να πέσει ο ΟΦΗ (που δεν έπεσε). Λέμε για τη Βέροια με προπονητή τον Μπάντοβιτς και αντικαταστάτη του τον επί σειρά ετών βοηθό προπονητή Καρύδα. Λέμε για την Ξάνθη που δεν έχει πει ποτέ όχι στον Ολυμπιακό για οποιονδήποτε παίκτη άσχετα αν δεχόταν καλύτερες προσφορές. Λέμε για τον Πανιώνιο που απέρριψε επί Βεντούρη πρόταση της ΑΕΚ για Μανιάτη ενώ ήταν καλύτερη. Τελικά καταλήγει στον ΟΣΦΠ και μένει από το τίποτα στην κατηγορία. Φέτος που ο Πανιώνιος είναι η ευχάριστη έκπληξη κερδίζει τους πάντες και ξαφνικά χάνει 3-0 από τον Λεβαδειακό στο 17ο λεπτό. Με προπονητή τον Ελευθερόπουλο και δανεικούς από τον Ολυμπιακό όπως ο Σάμαρης. Λέμε για τον Ατρόμητο πέρσι που κερδίζει τον αδιάφορο ΟΣΦΠ και μένει στην κατηγορία επί Δώνη. Λέμε για τον Ιωνικό που παίρνει Χ στην τελευαταία αγωνιστική του 2006 και πληρώνονται κάτι τύποι σακούλες με λεφτά στη.. Μαλαισία. Λέμε, λέμε, λέμε και δεν ακούει κανείς τίποτα. Ασχολούμαστε ακόμα με την καρικατούρα πρωταθλήματος, των Σιδηρόπουλων και των λοιπών ηλιθίων. Ε ήμαρτον, παίξτε μόνοι σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: