Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Γελοίες εξελίξεις



 
Τόσο σοβαρές λοιπόν ήταν οι «σοβαρότατες» επιχειρηματικές βλέψεις Βρετανών και οικογενείας Βιντιάδη που εξαρτώνται από το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας. Μα τι κοροϊδία Θεέ μου. Ποιος καταστρώνει ένα business plan βασισμένο σε νίκες επί του ΠΑΣ Γιάννινα και του Πανθρακικού; Είχε τονιστεί από την διοίκηση της ομάδας η άμεση ενίσχυση του αγωνιστικού τμήματος καθώς ήταν πασίγνωστη η έλλειψη ποιοτικού ρόστερ από την αρχή της χρονιάς. Είπε, λέει, ο Δημητρέλος πως ήθελαν να επενδύσουν σε μια ομάδα με ευρωπαϊκή προοπτική και όχι σε μια ομάδα που θα παλεύει για τον υποβιβασμό.

Τα οικονομικά στοιχεία της ομάδας που παρουσιάστηκαν στους υποψήφιους επενδυτές ήταν ακριβή και μάλιστα λιγότερα από όσα παρουσιάστηκαν και διερωτώμαι αν υπάρχει ενδιαφέρον η όχι μετά από αυτή την κωμικοτραγική εξέλιξη και το φιάσκο που φαίνεται στον ορίζοντα.

Η δήλωση Δημητρέλου είναι φρικτή από όλες τις απόψεις και πραγματικά με προβληματίζει για το τι είδους άτομα υπάρχουν γύρω από την ΑΕΚ ακόμη και τώρα.
Η σοβαρότητα που θεωρώ πως έχω ως άνθρωπος δεν μου επιτρέπει να σχολιάσω περαιτέρω τις ντροπιαστικές εξελίξεις και απλώς αναμένω ανακοινώσεις.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Το παράλληλο πρωτάθλημα στο οποίο διεξάγεται ποδόσφαιρο




Χαιρετώ τους Ενωσίτες αλλά και τους αντιπάλους φιλάθλους, μιας και τα τηλεφωνικά σχόλια που δέχθηκα μετά την ανάρτηση της Δευτέρας με χαροποίησαν. Μέσω αυτών των τηλεφωνημάτων, αντιλήφθηκα πως η άποψη που εξέφρασα ταυτίζεται με αρκετούς από εσάς άσχετα αν δεν το εκδηλώνετε διαδικτυακώς προτιμώντας τους πατροπαράδοτους τρόπους επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων.

Να ευχηθώ στον προπονητή της ομάδας μας, Έβαλτ Λίνεν χρόνια πολλά με υγεία και επιτυχίες με την ΑΕΚ μιας και έχει καταφέρει να γίνει ιδιαιτέρως αγαπητός στο ΑΕΚτζήδικο και πάντα απαιτητικό κοινό.

Είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ με το θέμα Βιντιάδη και δικαιώνομαι. Θυμίζω πως τον υποδεχθήκαμε στις παραλίες μαυρισμένοι και τώρα πλησιάζουν τα Χριστούγεννα με εμάς ακόμη περιμένουμε. Δεν είμαι απαισιόδοξος, προφανώς θεωρώ πως υπάρχει ενδιαφέρον ωστόσο η φθορά που προξενεί η σεναριολογία χωρίς απτά αποτελέσματα κουράζει τους πάντες.

Το παράλληλο πρωτάθλημα που διεξάγεται στην Ελλάδα και αφορά το ποδόσφαιρο ξεκινάει το Σαββατοκύριακο και η ΑΕΚ θα αγωνιστεί την Δευτέρα. Αν σιχαίνομαι το Σάββατο για ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για την… Δευτέρα, την αντιεμπορικότερη μέρα που προσφέρεται μόνο για επιδρομή στον καναπέ. Το ποδόσφαιρο, αυτό καθεαυτό είναι το παράλληλο πρωτάθλημα διότι επί της ουσίας το ζουμί της Σούπερλιγκ είναι οι εκατέρωθεν ανακοινώσεις, οι λεκτικές επιθέσεις, οι ορισμοί διαιτητών, η διαδικασία σφραγίσματος των εισιτηρίων που στην ΑΕΚ είναι πρώτη είδηση κάθε Τρίτη και τόσα άλλα που διαδραματίζονται στην παραγοντομάνα Ελλάδα. Άκουσα κάποιον κύριο της Σούπερλιγκ να μιλάει στο ραδιόφωνο, χωρίς όμως να καταλάβω ποιος είναι μιας και συντονίστηκα προς το τέλος της κουβέντας του με τον Δημοσιογράφο. Ακούγοντας τον Δημοσιογράφο έξαλλο να αναφέρει πως «δηλαδή κατά την άποψή σας, στο πρωτάθλημα είναι όλα καλά», υπέθεσα πως ο παράγοντας θα έχει κάνει συγκλονιστικές δηλώσεις. Αυτό που ξέρω είναι πως όσο συνεχίζονται οι επιδείξεις δύναμης των συστημικών παραγόντων και διαιτητών τόσο θα μειώνεται η ήδη μειωμένη προσέλευση θεατών στα απαρχαιωμένα ως επί το πλείστον γήπεδα της Ελλάδας. Όσο ο απλός κόσμος βλέπει τα αίσχη τόσο θα δηλώνει την αποστροφή του στην μαύρη κωμωδία του ελληνικού πρωταθλήματος. Η πρόταση Κούγια περί διεξαγωγής παράλληλου πρωταθλήματος χωρίς τον Ολυμπιακό και τους δορυφόρους του με βρίσκει απολύτως σύμφωνο αρκεί να μην έχει ο ίδιος ο Κούγιας πρωταγωνιστικό ρόλο στην δομή της διοργάνωσης. Συνεπώς  η λύση μπορεί να έλθει μόνο αν οι ίδιοι αλήτες που λυμαίνονται το ποδόσφαιρο αποφασίσουν να βελτιώσουν το προϊόν αυξάνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τα κέρδη τους.

ΥΓ: Η φωτογραφία δεν έχει καμία σχέση με το θέμα, ωστόσο τονίζει την κωμικότητα της όλης κατάστασης στην Ελλάδα

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Φτάνει πια!




Είχα τουλάχιστον δυο χρόνια να μπω στη διαδικασία να παρακολουθήσω τις Κυριακάτικες αθλητικές εκπομπές κυρίως λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος ως προς το ανυπόληπτο πρωτάθλημά μας. Είδα κυρίως την εκπομπή ΣΚΑΙγκολ στην οποία όπως είναι λογικό υπήρξε ιδιαίτερη έμφαση στην διαιτητική αδικία που υπέστη ο Παναθηναϊκός. Ως γνωστόν «επανάληψη μητέρα μαθήσεως», συνεπώς η φάση της εφεύρεσης του Αρετόπουλου στο πέναλτι παίχτηκε περί τις 20 φορές σε διάστημα μικρότερο του ενός λεπτού. Στην αρχή γελάς, μετά λες «δεν μπορεί» και καταλήγεις να γίνεσαι έξαλλος μπαίνοντας στην κλασική κουβέντα περί πρόθεσης ή ανθρώπινου λάθους. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, όμως, συνεπώς τα όποια ανθρώπινα λάθη ενδεχομένως γίνονται,  δεν αναγνωρίζονται μιας και η καχυποψία του οποιοδήποτε υγιώς σκεπτόμενου φιλάθλου δεν του επιτρέπει αυτή την αναγνώριση. Δεν περίμενα ποτέ, πως θα φθάσω στο σημείο να εκνευρίζομαι με διαιτητικά λάθη κατά του Παναθηναϊκού αλλά ειλικρινά ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι. Είναι απίστευτα, τα όσα συμβαίνουν από τους καταστροφείς του ελληνικού ποδοσφαίρου που δεν είναι άλλοι από τους Ολυμπιακούς. Οπαδούς, διοικήσεις, ποδοσφαιριστές.

Οπαδούς, διότι ενώ η διαιτητική εύνοια είναι εμφανής, διαρκής, εξόφθαλμη σε ορισμένες περιπτώσεις αντί να αποδοκιμάζεται από τους υγιώς σκεπτόμενους φίλους του ΟΣΦΠ, περνά με αδιαφορία, ενώ έχουν παρατηρηθεί πολλάκις φαινόμενα επιδοκιμασίας τέτοιων ενεργειών που έχουν αναδείξει τον Ολυμπιακό σε ένα μισητό κοινωνικό φαινόμενο που συχνά ξεφεύγει από τα ποδοσφαιρικά όρια. Ενδεχόμενη απομόνωση και περιθωριοποίηση τέτοιων ενεργειών θα ήταν ευεργετική και για αυτούς αλλά συνήθως στη ζυγαριά κερδίζει το "αντε γεια πρωτάθλημα ΞΑΝΑ στον Πειραιά".

Ποδοσφαιριστές, λόγω του ότι δεν παίρνουν θέση για τα όσα αίσχη γίνονται τόσα χρόνια. Δεν κατηγορώ τον ποδοσφαιριστή Γκρέκο, τον Ντιόγκο, τον Αμπντούν ή τον Φέισα. Κατηγορώ ποδοσφαιριστές που παριστάνουν αυτή τη στιγμή τις παρθένες όπως πχ τον αρχιβουτηχτή και εκφραστή της παράγκας Στέλιο Γιαννακόπουλο. Αλλά πότε, στην Ελλάδα υπήρχε η ευθιξία, η αυτογνωσία και κυρίως ο αναλογισμός και η αυτοκριτική; Ο κύριος Γιαννακόπουλος, ο επί επταετίας βουτηχτής των γηπέδων βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην θέση του προέδρου του ΠΣΑΠ και οι ποδοσφαιριστές δεν πρέπει  να είναι περήφανοι για τον πρόεδρό τους. Δεν αναγνωρίζω την οποιαδήποτε έννοια του «πολιτικά ορθού». Δεν γίνεται ο Γιαννακόπουλος να έχει βήμα, άσχετα αν έκανε περήφανο και τρανό το ελληνικό ποδόσφαιρο με την συνεισφορά του στην κατάκτηση του ΕΥΡΟ 2004. Είναι απλώς, απαράδεκτο και φρικτό. Όντας παίκτης της Λάρισας, κόντρα στον Ολυμπιακό να πετάει την μπάλα φανερά με πρόθεση αουτ και να μην επεμβαίνει ουδείς. Δυστυχώς, αυτά τα πράγματα δεν αποδεικνύονται, αλλά η μνήμη και η συνείδηση μου δεν μου επιτρέπει να το αφήνω έτσι συνεπώς δεν τα θεωρώ συκοφαντικά αλλά την πλήρη αλήθεια.

Για τις Διοικήσεις των πειραιωτών δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο από αυτά που ξέρει όλη η Ελλάδα και τις ύπουλες διαδικασίες που διαμόρφωσαν είδωλα και πρωταθλήματα. Δεν ξεχνώ τους διαιτητές των οργίων, τα πέναλτι της παράγκας, τα χάρτινα πρωταθλήματα τα πούλια στο τάβλι τους όπως τον Ψυχομάνη, τον Παπαχίτζιο, τον Τσαγκαράκη, τον Ποντίκη, τον Δημητρόπουλο, τον Βασσάρα, τον Χέλη, τον Παπαδάκο, τον Μπριάκο, τον Σιδηρόπουλο, τον Πολατιάν, τον Τριτσώνη και τόσες άλλες προσωπικότητες που ανεδείχθησαν στο διαιτητικό στερέωμα επί της χρυσής εποχής Μητρόπουλων και Γκαγκάτση. Του ανθρώπου που ως πρόεδρος της ΕΠΟ διασκέδαζε την κούπα του πρωταθλήματος σε μπουζουκλερί των Αθηνών συνοδευμένος από την διοίκηση το τεχνικό επιτελείο, και τον… Τάκη Τσουκαλά. (φωτό)

Λέμε και ξαναλέμε για ομάδες δορυφόρους και ο Πλατανιάς κερδίζει τον Παναθηναϊκό με αυτόν τον τρόπο. Λέμε πως στα Γιάννενα είναι προπονητής ο αξιοπρεπέστατος Χριστόπουλος πρώην προπονητής ακαδημιών του ΟΣΦΠ. Λέμε για τον Λεβαδειακό που πήγε να σωθεί από τον Ολυμπιακό το 2007 επί Λεμονή που κέρδιζε 3-0 στο 25’ για να πέσει ο ΟΦΗ (που δεν έπεσε). Λέμε για τη Βέροια με προπονητή τον Μπάντοβιτς και αντικαταστάτη του τον επί σειρά ετών βοηθό προπονητή Καρύδα. Λέμε για την Ξάνθη που δεν έχει πει ποτέ όχι στον Ολυμπιακό για οποιονδήποτε παίκτη άσχετα αν δεχόταν καλύτερες προσφορές. Λέμε για τον Πανιώνιο που απέρριψε επί Βεντούρη πρόταση της ΑΕΚ για Μανιάτη ενώ ήταν καλύτερη. Τελικά καταλήγει στον ΟΣΦΠ και μένει από το τίποτα στην κατηγορία. Φέτος που ο Πανιώνιος είναι η ευχάριστη έκπληξη κερδίζει τους πάντες και ξαφνικά χάνει 3-0 από τον Λεβαδειακό στο 17ο λεπτό. Με προπονητή τον Ελευθερόπουλο και δανεικούς από τον Ολυμπιακό όπως ο Σάμαρης. Λέμε για τον Ατρόμητο πέρσι που κερδίζει τον αδιάφορο ΟΣΦΠ και μένει στην κατηγορία επί Δώνη. Λέμε για τον Ιωνικό που παίρνει Χ στην τελευαταία αγωνιστική του 2006 και πληρώνονται κάτι τύποι σακούλες με λεφτά στη.. Μαλαισία. Λέμε, λέμε, λέμε και δεν ακούει κανείς τίποτα. Ασχολούμαστε ακόμα με την καρικατούρα πρωταθλήματος, των Σιδηρόπουλων και των λοιπών ηλιθίων. Ε ήμαρτον, παίξτε μόνοι σας.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου




Η χθεσινή ήττα μας είναι αναμφίβολα ένα πισωγύρισμα, καθώς ενδεχόμενη νίκη θα μας τοποθετούσε σε ένα μεγάλο γκρουπ ομάδων που έχουν πάνω κάτω τους ίδιους βαθμούς. Δεν είναι ώρα για καταστροφολογία, δεν είναι ώρα για γκρίνια η χθεσινή ήττα πρέπει να αποτελέσει οδηγό, όπως οδηγό αποτέλεσε και η νίκη στη Βέροια. Χθες ήταν η πρώτη φορά από την στιγμή που ανέλαβε ο Λίνεν, που παρατήρησα διστακτικότητα και κωλυσιεργία από τον Γερμανό. Η ΑΕΚ δεν έχει την πολυτέλεια να παίζει εξαιρετικά για 20 λεπτά και να καθαρίζει το ματς. Το δυναμικό ξεκίνημα της ομάδας δεν μετουσιώθηκε σε γκολ χθες κι έτσι η ομάδα παραδόθηκε άνευ όρων στον Λεβαδειακό.

Σ’αυτό το σημείο θα ήθελα να σταθώ σε κάποια πράγματα που έπαιξαν τον δικό τους καθοριστικό ρόλο στο χθεσινό παιχνίδι. Αρχικά, η υποτονική ατμόσφαιρα στο γήπεδο λόγω του θανάτου ενός Ενωσίτη που κατευθυνόταν στο γήπεδο. Ο άτυχος Πάνος από το Περιστέρι, επέβαινε σε μηχανάκι, έπεσε και έχασε τη ζωή του. Είναι λογικό, οι φίλοι του να έχασαν το κέφι τους και τη φωνή τους και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ησυχία του γηπέδου που διακοπτόταν μονάχα από την παρατεταμένη γκρίνια του υπόλοιπου γηπέδου. Κατ’αρχάς, εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του νεαρού φίλου της ομάδας. Κατά δεύτερον, η γκρίνια πρέπει να εκλείπει από τις φετινές αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας καθώς δεν γίναμε ΑΕΚ του παρελθόντος επειδή κερδίσαμε 4-0 την Βέροια. Η βαζελοποίηση ορισμένων οπαδών μας, με συνεχείς ειρωνείες έπειτα από τρίπλες του Λαγού, απίθανη μουρμούρα όταν ακούμπαγε την μπάλα ο κάκιστος Κατσικοκέρης και το φοβερό μούδιασμα δεν βοηθούν το μετριότατο ρόστερ μας. Καλό θα ήταν τέτοιες ενέργειες να σταματήσουν διότι δεν βοηθάμε έτσι την ομάδα. Θα μου πείτε, μπάλα βλέπουμε, να μην γκρινιάξουμε; Ίσως να μην διαφωνώ, αλλά έχω απαιτήσεις από τον μέσο φίλο της ομάδας και κυρίως θεωρώ πως έχει αντιληφθεί την κατάσταση και τον σημαντικό ρόλο που έχει να παίξει στην κρισιμότατη καμπή της ιστορίας της ομάδας. Δεν είναι ώρα για ευκαιριακή γκρίνια προς τους μέτριους παίκτες τη στιγμή που είμαστε αντιμέτωποι με τον υποβιβασμό.

Οι ποδοσφαιριστές είναι οι τελευταίοι που φταίνε. Δεν υπάρχει κανείς μα κανείς παίκτης που να έχει αγωνιστεί στην καριέρα του σε ομάδα απαιτήσεων. Για κάποιους μάλιστα από αυτούς, η ΑΕΚ είναι ο πρώτος σταθμός της καριέρας τους. Επί παραδείγματι, ο Κατίδης. Υπό άλλες συνθήκες, θα έμπαινε ένα 10λεπτο, θα βλέπαμε πως ξέρει μπάλα και θα λέγαμε ωραίος παίκτης, θα βοηθήσει στο ΜΕΛΛΟΝ. Τώρα, ο Κατίδης καλείται να παίξει το ρόλο του ηγέτη στην παρηκμασμένη ΑΕΚ των απαιτητικών οπαδών που έχουν συνηθίσει τα περασμένα μεγαλεία. Ο καθένας μας πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του καθώς η σχέση φιλάθλου-ομάδας είναι σημαντικότερη από κάθε άλλη προηγούμενη φορά.

Καλή σας Κυριακή.

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Να ξεκολλήσουμε απο τον πάτο



 
Απεχθάνομαι τις Σαββατιάτικες αναμετρήσεις μιας και το Σάββατο δεν προσφέρεται για ποδόσφαιρο αλλά για άλλες δραστηριότητες λίγο κοινωνικότερες της καρέκλας ενός γηπέδου. Η αρρώστια μας για την ΑΕΚ, όμως, δεν χωρά τέτοια πράγματα κι έτσι το ΟΑΚΑ και σήμερα είναι μονόδρομος. Απέναντι στον Λεβαδειακό του αρχισουβλατζή της Βοιωτίας Γιάννη Κομπότη. Είχα βρεθεί στο γήπεδο της Λιβαδειάς πέρσι, μαζί με φίλους ΑΕΚτζήδες βιώνοντας το θέατρο του παραλόγου κατά την είσοδό μας σε αυτό. Δεν μας χορήγησαν εισιτήρια καθώς οι ταυτότητες μας ανέγραφαν ως τόπο γεννήσεως την Αθήνα και εντέλει μπήκαμε έπειτα από παρέμβαση αδελφού Ενωσίτη από την Αλίαρτο. Αθάνατη ελληνική ηλιθιότητα και παντελής έλλειψη σκέψης.

Ο σημερινός αγώνας είναι προφανέστατα κρίσιμος όπως και κάθε άλλος άλλωστε για την φετινή ΑΕΚ. Χωρίς τον Φουρτάδο που στάθηκε άτυχος. Με εκνευρίζει αυτό το πράγμα με την ΑΕΚ που όταν κάποιος ποδοσφαιριστής από τον οποίο δεν έχουμε απαιτήσεις, καταφέρνει να παρουσιάσει μια αν μη τι άλλο αξιοπρεπή εικόνα κάτι γίνεται και μένει στα πιτς. Τη θέση του πιθανότατα θα πάρει ο Τσίτας που προσωπικά μ’αρέσει όποτε έχει αγωνιστεί. Ο Γιάγκο θα ξεκινήσει από τον πάγκο μιας και ο Κοντοές ήταν εξαιρετικός (και) ως σέντερ μπακ.

Περιμένω νέα καλή εμφάνιση από Κατίδη που ελπίζω να έχει βάλει οριστικά μυαλό.
Με τη νίκη.