Ο Γιάννης και το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας

Ο Γιάννης Κοντοές, ο Ντάνι Άλβες των φτωχών αποφάσισε να ζήσει το Πελοποννησιακό όνειρο, εντασσόμενος στην ομάδα του συμπαθέστατου και ικανότατου Τσιώλη, μετά την αντιμετώπιση (την ποια ;) που είχε όταν τόλμησε να ονειρευτεί καριέρα στο εξωτερικό. Εκεί το πάθος και η γκρίνια, οι βουτιές και οι γκριμάτσες δεν περνάνε Γιαννάκη. Ελπίζω να αναδείξεις το ταλέντο σου αν και πολύ αμφιβάλλω πως θα καταφέρεις να κερδίσεις στη μάχη της ενδεκάδας τον Τσαμπούρη.

Δεν μ’αρέσει να μιλάω άσχημα για πρώην ποδοσφαιριστές της ομάδας, αλλά το ύφος χιλίων καρδιναλίων που είχε αποκτήσει ο Κοντοές με εκνεύρισε όσο τίποτα. Ιδίως όταν, υπό το φόβο και την ξεφτίλα να μην βρει ομάδα γύρισε μια ωραία ημέρα στα Σπάτα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Ποδοσφαιριστής 27 ετών, που θέλει να σέβεται τον εαυτό του και δεν αξιώνονται χρήματα για την απόκτηση του είναι αστείο να μιλάει όταν βρίσκει κλειστές τις πόρτες. Ο Αστέρας Τρίπολης είναι μια εξαιρετική ομάδα, οργανωμένη και εκπλήσσομαι που προέβη σε μια τέτοιου τύπου μετεγγραφή καθώς ανήκει στην κατηγορία «για να έπαιζε στην ΑΕΚ, κάτι θα είναι». Ε λοιπόν φίλοι μου δεν είναι τίποτα.

Παρακολουθώντας το ΚΕΡΚΥΡΑ-ΑΡΗΣ της Δευτέρας είδα ένα ματς εκπληκτικό, δυσανάλογο βέβαια της ποιότητας των δυο ομάδων που είναι μηδαμινή.  Ο Τάτος, ο μόνος ίσως παίκτης με αξία ανάμεσα στους 22 έμοιαζε Μαραντόνα. Κυριολεκτικά. Δεν έχανε τη μπάλα με τίποτα και κοιτούσε απηυδισμένος τους συμπαίκτες του που ήταν ανήμποροι να πασάρουν την μπάλα από το αριστερό στο δεξί. Είναι δεδομένο πως θα κρατήσει μόνος του τον Αρη στην κατηγορία.

Σ'αγαπάμε ΑΕΚΑΡΑ

 

Με τρέλανε και σας τρέλανε όλους η ΑΕΚαρα με την πρώτη ανατροπή στο φετινό πρωτάθλημα. Μια ανατροπή που αποκατέστησε την ποδοσφαιρική λογική που χάθηκε μετά το γκολ του ανύπαρκτου ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ. Συγκινητικός για άλλη μια φορά ο επιβλητικός κιτρινόμαυρος κόσμος που δεν σταμάτησε λεπτό να στηρίζει την ομάδα που αγαπάει. Ανατριχιαστικά συνθήματα, δυνατή φωνή στη βροχή άμορφη μάζα στους πανηγυρισμούς και ένας Πετρόπουλος που κάνει το καλύτερο ξεκίνημα επιθετικού στην ΑΕΚ από τον Ισμαέλ Μπλάνκο.

Έχοντας βάλει 3 γκολ στα 4 πρώτα του παιχνίδια, δείχνει ένα αδικημένο ταλέντο που αποφάσισε να αποδείξει την αξία του σε σχετικά μεγάλη ποδοσφαιρική ηλικία. Έτυχε να είμαστε εμείς οι τυχεροί που βλέπουμε το βαρύ «33» να σκοράρει κατά ριπάς εξοντώνοντας τις αντίπαλες άμυνες. Σε 15 αγώνες είχαμε 12 βαθμούς και σε 4 με τον Πετρόπουλο έχουμε 7. Τα λόγια περιττεύουν και οι αριθμοί λένε ξεκάθαρα την αλήθεια.

Η ψυχάρα του Παυλή είναι η αιτία που ο εν λόγω παίκτης παίζει στην ΑΕΚ. Έχει την συμπεριφορά του φιλάθλου που φωνάζει «βάλτε με μέσα να παίξω» και μπαίνει. Έτσι θα έπαιζε ο οποιοσδήποτε φίλαθλος της ΑΕΚ πατούσε το γκαζόν. Με την τρέλα του και τον τσαμπουκά του.

Καλή Κυριακή σε όλους σας!

Βγάλτε το φωτοστέφανο του ΟΣΦΠ, αλλάξτε το ποδόσφαιρο... Μπορείτε!

Το προηγούμενο διήμερο, βρέθηκα στο Συνέδριο της Σούπερλιγκας που διοργανώθηκε στο Divani Caravel, παρουσία υψηλών προσκεκλημένων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά και διαφόρων αξιωματούχων της ΟΥΕΦΑ, άλλων υψηλόβαθμων κι άλλων χαμηλόβαθμων. Η πρωτοβουλία ήταν εξαιρετική καθώς η πεπερασμένη λογική του ελληνικού ποδοσφαίρου και ο φρικαλέος τρόπος που λειτουργεί θα έπρεπε να ηχήσει ως καμπάνα στα αυτιά των ατόμων που βρίσκονται στα κέντρα αποφάσεων.

Την πρώτη ημέρα του Συνεδρίου, υπήρξαν ομιλίες σημαντικών ανθρώπων που παρουσίασαν τον τρόπο λειτουργίας του ποδοσφαίρου στη χώρα τους. Ιδιαιτέρως ξεχώρισε η ομιλία του Φεντερίκ Τιριέ, Προέδρου της γαλλικής Λίγκας αλλά και της ομοσπονδίας των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Ο Τιριέ, είναι ο εμπνευστής του Financial Fair Play της ιδέας που αν εφαρμοστεί απαρέγκλιτα ενδεχομένως να περάσει το ποδόσφαιρο σε μια νέα, ανταγωνιστικότερη εποχή. Απαραίτητη προϋπόθεση, σύμφωνα με τον Τιριέ, για ένα επιτυχημένο ποδόσφαιρο είναι η «Αλληλεγγύη». Όπου αλληλεγγύη, η ισόποση χρηματική κατανομή των εσόδων από τηλεοπτικά δικαιώματα και χορηγίες, έτσι ώστε όλες οι ομάδες να είναι σε θέση να παρουσιάζουν ανταγωνιστικά σχήματα στους αγωνιστικούς χώρους. Με αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζεται η οικονομική ευρωστία των περισσότερων ομάδων αλλά και ένα υψηλότερο επίπεδο στο άθλημα. 

Η προαναφερθείσα πρακτική, ακολουθείται από το 1990 στη Γαλλία με θεαματικά αποτελέσματα. Το γαλλικό, είναι με τεράστια διαφορά το ανταγωνιστικότερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη καθώς αν εξαιρεθεί μια πενταετής κυριαρχία της Λυών οι πρωταθλήτριες ομάδες διαφέρουν από χρόνο σε χρόνο. Η περσινή πρωταθλήτρια Μονπελιέ λόγου χάρη, βρίσκεται στην 12^η θέση της κατάταξης ενώ και η Λιλ που πέρσι εξασφάλισε την είσοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ  είναι χαμηλά. «Ποδόσφαιρο χωρίς εναλλαγές νικητών, δεν είναι ποδόσφαιρο» είπε ο κ. Τιριέ, συνεπώς αποδεικνύεται με κάθε τρόπο πως στην Ελλάδα βλέπουμε κάτι που μοιάζει, αλλά αποδεδειγμένα δεν είναι ποδόσφαιρο.

Πέραν του κ. Τιριέ, στο Συνέδριο τοποθετήθηκαν και άλλοι άνθρωποι του ποδοσφαίρου από την Ισπανία, την Τουρκία, την Πορτογαλία, την Ελβετία και την Αγγλία. Όλοι είχαν να πουν κάτι, να προτείνουν, να κάνουν γνωστή μια πρακτική που ακολουθήθηκε στη χώρα τους και παρουσίασε επιτυχημένη συνταγή. Επί 2 ώρες, πρότειναν λύσεις αποδεδειγμένα υπαρκτές. Τον λόγο στο τέλος των ομιλιών, πήρε ο κ. Μώραλης πρόεδρος της Σούπερλίγκας. Σε έναν λόγο που ανέλυσε τα προβλήματα της Ελλάδος από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, παραλλήλισε σωστά τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας με το ποδόσφαιρο. προφανέστατα,  δεν μπορούμε να κάνουμε σαφή διαχωρισμό του ποδοσφαίρου από τα προβλήματα της οικονομίας, ή του ρατσισμού ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου της Ελλάδος. Ωστόσο η απάντηση του στο δια ταύτα, ήταν πως «κύριο μέλημα της Διοίκησης της Σούπερλιγκ είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης του κόσμου». Κύριε Μώραλη, η εμπιστοσύνη του κόσμου δεν ανακτάται με τα λόγια, αλλά με τις πράξεις. Στη Γαλλία, τα χρήματα μοιράζονται ισόποσα στις ομάδες όχι μόνον της πρώτης εθνικής, αλλά και της δεύτερης και των ερασιτεχνικών. Στο ποδόσφαιρο που εσείς δημιουργήσατε (όχι προσωπικά, αλλά η ομάδα που υπηρετήσατε 18 χρόνια), υπάρχει ο φόβος του να πάρει ο παραγοντίσκος της τοπικής ομάδας τα λεφτά και να τα βάλει στην τσέπη του αντί να τα ανακυκλώσει στη βιομηχανία του ποδοσφαίρου. Ο κόσμος θέλει πράξεις, κουράστηκε από τα λόγια. Δείξτε σε κάποιον πως άλλαξε με έναν τρόπο. Κάντε τη διαιτησία αμερόληπτη και πιστέψτε με όλοι θα δουν πως κάτι αλλάζει. Είναι το πρώτο και ευκολότερο βήμα.

Εάν αυτό πραγματοποιηθεί, δεν θα έχει δικαίωμα κανένας Κομπότης να λέει μετά το 10λεπτο καθυστερήσεων στη Λιβαδεία το αλησμόνητο «ό,τι και να έγινε, μη μιλάτε για διαιτησία, δεν μας συμφέρει να έχουμε τον Μαρινάκη απέναντι μας». Στην παρούσα φάση, έτσι σκατά που κάνανε το ανυπόληπτο πρωτάθλημά μας, ο ΟΣΦΠ δεν χρειάζεται κανέναν διαιτητή για να στεφθεί πρωταθλητής βροντοφωνάζοντας «ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ». Aφήστε λοιπόν τους διαιτητές να κάνουν τη δουλειά τους και δείξτε πως κάτι επιτέλους αλλάζει. Κάτι. Ξεκινήστε από το εύκολο, και η στάση της πλειονότητας του κόσμου θα αλλάξει στο άμεσο μέλλον. 

Πιστέψτε με.

καλημέρα

Και γιατί να έρθουν στον Ολυμπιακό;

 

Πληρώνει τις διαχρονικές κινήσεις του στο χώρο του ποδοσφαίρου ο Ολυμπιακός. Γελοιοποιούμενος σε όλη την Ευρώπη με την απομάκρυνση του Ζαρντίμ που έχει ξαφνιάσει ολόκληρη την Ήπειρο, ο σύλλογος του Πειραιά υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο το ήδη υποβαθμισμένο ελληνικό πρωτάθλημα. Πληρώνει τις πρακτικές του που εμμέσως απομάκρυναν οποιαδήποτε υγιή προσπάθεια καταβλήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Πως; Με την απομάκρυνση του Τοροσίδη πχ που δηλώνοντας επαναλαμβανόμενα κωλύματα για να υπογράψει το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό, ή την απίστευτη δυσκολία που παρουσιάζεται με την ανανέωση του Ράφικ Τζιμπούρ.

Δεν λέει σε κανέναν τίποτα να έρθει στον Ολυμπιακό διότι οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής με φιλοδοξίες αρνείται να παίξει σε μια ομάδα της οποίας ο προπονητής απομακρύνεται έχοντας χαώδη βαθμολογική διαφορά. Ξέρει ο εκάστοτε ποδοσφαιριστής, πως πολύ απλά θα γίνεται χειρότερος αγωνιζόμενος σε μια ομάδα που παίζει ως επί το πλείστον προπονητικά διπλά.

Έρχεται ο ΠΑΣ Γιάννενα στο «Καραϊσκάκης» αποτελώντας μια από τις πιο σοβαρές ομάδες του πρωταθλήματος. κατεβαίνει να παίξει παιχνίδι, χωρίς τον βασικό του τερματοφύλακα και χωρίς τον καλύτερο του παίκτη. Τρώει ένα γκολ με φρικτή απόκρουση του αναπληρωματικού γκολκίπερ που παραπέμπει σε αγώνα ευτραφών μεσηλίκων σε 5χ5 της Αγίας Παρασκευής. Παρ’όλα αυτά, γίνεται πέναλτι στην ομάδα των Ιωαννίνων που δεν δίνεται… 

Μα ποιος ποδοσφαιριστής που έχει φτύσει αίμα σε μικρή ηλικία για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα θα συμμετάσχει σε αυτή τη φαρσοκωμωδία; Ουδείς, εκτός αν λέγεται Μανωλάς και βρέθηκε στην πρώτη εθνική και την ΑΕΚ πλαγίως, με ένα βαρύ όνομα που του εξασφάλισε πίστωση χρόνου για να αποδείξει την αξία του.

Στην ομάδα μας τώρα, η προετοιμασία για τον αγώνα με τον ΟΦΗ μας αναγκάζει για άλλη μια φορά να είμαστε στις επάλξεις. Η τριάδα αγώνων που ακολουθεί είναι όλη η χρονιά και το γεγονός πως η φράση «μια κατηγορία» θα επαναλαμβάνεται συνεχώς κουράζει όλους μας. Δυστυχώς, όμως, είναι η αλήθεια. ΟΦΗ, Πανιώνιος και Κέρκυρα είναι μεταξύ των ομάδων που θα παλέψουμε για να παραμείνουμε στην κατηγορία. Κι αν η Κέρκυρα μοιάζει εν μέρει καταδικασμένη, οι άλλες δυο ομάδες είναι σε ισχυρότερη θέση από τη δική μας. Η συγκυριακή πορεία του Πανιωνίου στον πρώτο γύρο τον φέρνει σε μια καλύτερη θέση, ωστόσο όσο πιο απότομη είναι η ανοδική πορεία για μια ομάδα που δεν μπορεί να την διαχειριστεί, τόσο ισχυρή θα είναι και η ανώμαλη προσγείωση που δεδομένα θα έρθει. Και μόνο που συζητείται η απομάκρυνση Ελευθερόπουλου από την πλατεία, καταδεικνύει τον πανικό της ομάδας και τις υψηλές απαιτήσεις που ζητήθηκαν από παιδιά των ακαδημιών.

Ο ΟΦΗ είναι σε λίγο καλύτερη κατάσταση, ωστόσο είναι στο χέρι μας η νίκη στον αγώνα του Σαββάτου, παρά τις πολλές απουσίες. Ελπίζουμε σε άλλο ένα σοου του Πετρό!

Καλημέρα!

Έτσι ρε ΑΕΚαρα

 

Αδέρφια καλημέρα και καλή εβδομάδα

Βαθμό χρυσάφι κατέκτησε η ομάδα χθες στο Χαριλάου σε έναν αγώνα που αποτέλεσε δυσφήμιση του αθλήματος από κάθε άποψη. Πρώτον ποδοσφαιρικά λόγω του φρικτού θεάματος, δεύτερον διαιτητικά λόγω του Κάκου και τρίτον ηθικά λόγω της απαράδεκτης συμπεριφοράς μελών και των δυο ομάδων.

Το γκολ του Πετρόπουλου επετεύχθη μεν από θέση οφσάιντ, σε μια φάση που ήθελε ιδιαίτερη προσοχή από τον επόπτη, κυρίως λόγω της αντίθετης ταυτόχρονης κίνησης αμυντικού και επιθετικού και το θεωρώ ανθρώπινο λάθος. Το τελείωμα του Πετρό αγγίζει την τελειότητα καθώς οριζοντιωμένος έδωσε ύψος και φάλτσο στη μπάλα με τον Βελλίδη να αντιδρά σωστά, δίχως όμως να αποσοβήσει το γκολ. Ντρέπομαι για την φράση που ακολουθεί, ωστόσο αυτό το γκολ είναι «μισή κατηγορία» καθώς ενδεχόμενη ήττα θα μας έφερνε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Πλέον, τα δυο εντός έδρας παιχνίδια με ΟΦΗ και Πανιώνιο είναι εξαιρετικής ιστορικής και βαθμολογικής σημασίας καθώς έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε δυο νίκες που όχι μόνον θα μας ανακουφίσουν στον πίνακα, αλλά θα φέρουν και τους αντιπάλους μας σε δύσκολη θέση. Τόσο ο ΟΦΗ όσο και ο ξεφουσκωμένος Πανιώνιος θα αναγκαστούν να παίξουν τα επόμενα παιχνίδια αγχωμένοι, γεγονός που έλειπε σε αμφότερους τους προσεχείς αντιπάλους μας καθόλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος.

Για τον αυτοαποκαλούμενο κορυφαίο διαιτητή της Ελλάδας τα λόγια είναι περιττά. Η χθεσινή αναμέτρηση από διαιτητικής άποψης ήταν μια αποθέωση της πανιλίθιας νοοτροπίας που διαχρονικά χαρακτηρίζει τους Έλληνες διαιτητές, δηλαδή ο συμψηφισμός λαθών.  Η συμψηφιστική διαιτησία του Κάκου απέβαλε εντελώς άδικα δυο ποδοσφαιριστές μας και ιδίως στην περίπτωση του Βλάχου η απόφαση είναι ξεκαρδιστική αλλά ταυτόχρονα και εξοργιστική, καθώς η απώλεια από το ματς με τον ΟΦΗ είναι τεράστια. Όσο για τον Τσούπρο, δεν έχω λόγια. Στην περίπτωση Αγκάνθο, ο διαιτητής έχει δίκιο με το γράμμα του νόμου καθώς υπάρχει ρητή απαγόρευση περί μηνυμάτων σε μπλούζες, ωστόσο κατά την άποψη μου όφειλε να δείξει μια ευαισθησία λόγω του συγκινητικού μηνύματος που αφορούσε τον αδικοχαμένο νεαρό ποδοσφαιριστή του Άρη Τσιπούρα.

Για την γελοία προσωπικότητα Γιώργου Κατίδη αισθάνομαι δικαιωμένος. Είμαι φυσιογνωμιστής σε γενικό πλαίσιο και ο μαλάκας δεν κρύβεται. Ο Κατίδης, χωρίς να κάνει τίποτα του ουσιαστικό στην ΑΕΚ προκάλεσε την ομάδα που τον ανέδειξε με γκολ που σκόραρε άλλος παίκτης, αντί να συγχαρεί τον Πετρό και να πανηγυρίσει με την υπόλοιπη ομάδα όπως όφειλε να κάνει. Οι προκλήσεις, σε ποδοσφαιρικό πλαίσιο πρέπει να υποστηρίζονται και αγωνιστικά και ο Κατίδης δεν έχει δείξει ούτε ελάχιστο κομμάτι του υποτιθέμενου ταλέντου του. Συνεπώς με ξένα φρύδια οι μαγκιές είναι γελοίες.  

   

Μου άρεσε ιδιαίτερα ο πανηγυρισμός σύσσωμης της ομάδας και συγκλονίστηκα με το σπριντ του Κλαρινογαμπρού Χρήστου Κωστή. Το σκισμένο τζιν, σε συνδυασμό με την μπλε καπαρντίνα, το γκρι σακάκι και το άσπρο τι σερτ προσφέρουν άφθονο γέλιο και υλικό στο fashion police. Ωστόσο, αναγνωρίζοντας το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, προτιμώ να τον θυμάμαι με τη φανέλα της ΑΕΚ. Ένα κουβάρι οι παίκτες και σκηνές απείρου κάλλους στους καναπέδες των ΑΕΚτζήδικων σπιτιών που σείστηκαν στο γκολ του Πετρόπουλου.

Πάμε γερά