Κωστάκη μανωλά, φιλιά στον πειραιά

Κοιτώντας τη δεξιά στήλη του μπλογκ με τις δημοφιλείς αναρτήσεις βλέπω στην πρώτη θέση αυτή που λέει «Αρχηγός».  Οπου αρχηγός, βάλτε Στέλιος Μανωλάς. Ο άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην ΑΕΚ και δεν έφυγε ποτέ. Απαίτηση από τον Κωστάκη να κάνει το ίδιο δεν έχω. Η σχέση αίματος είναι ιερό πράγμα και πράγματι ο Στέλιος βλέπει πως μέλλον –τουλάχιστον- άμεσο για τον Κωστάκη στην ΑΕΚ δεν υπάρχει.  Βαρέθηκα τις προσωπολατρίες στην ΑΕΚ. Θα εκνευριζόμουν αν ο Κωστάκης γινόταν ο νέος Ντέμης, ο νέος Στέλιος, ο νέος Ντούσαν, ο νέος Θωμάς, ο νέος ηγέτης τελοσπάντων. Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να λατρεύουμε σαν Θεούς παίκτες που παίζουν στην ΑΕΚ. Η ιστορία μας έχει δείξει τα στραπάτσα που τρώμε από τέτοιους τύπους. Λίγοι στάθηκαν στο ύψος του λαού της ΑΕΚ που όταν αγαπήσει αγαπά πραγματικά. Όταν μισήσει όμως μισεί. Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε τον Ντούσαν, τον Κατσουράνη, τον Ντέμη. Μια συμβουλή θέλω να δώσω στον Κωστάκη τον Μανωλά. Μην ξαναπείς ποτέ πράγματα που ενδέχεται να μετανιώσεις πολύ πικρά. Οι Ολυμπιακοί γουστάρουν να κάνουν σημαίες  παίκτες που δοξάστηκαν με άλλες ομάδες. Πάρτε για παράδειγμα τον Νικοπολίδη, παλαιότερα τον Αλεξανδρή, στο μπάσκετ τον Σπανούλη. Αυτό γουστάρουν, με αυτό φτιάχνονται. Τι χρειάζεται; Ένα φιλί στο δαφνοστεφανωμένο έφηβο μετά από γκολ ή νίκη, ένα πέταγμα της γλώσσας έξω, ένας έξαλλος πανηγυρισμός (τύπου Μιχάλη Κωνσταντίνου) ή πέταγμα γαντιών στον διαιτητή μετά από διαιτητική αδικία. Αυτό θέλουν. Ολυμπιακοφροσύνη.

Δεν τους νοιάζει αν αυτοί που φιλούν το σήμα είπαν «ποτέ στον πειραιά», «ούτε νεκρός» και «ποτέ ξανά πρωτάθλημα στον πειραιά»(Νίκος Οικονόμου).

Κωστάκη ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Υπόκλιση στη θύρα εφτά, έξαλλους πανηγυρισμούς και να κολλάς τη μούρη σου στον Καραγκούνη. Ευκολάκι για σένα που προτιμάς να πας στην ομάδα που μισούσες από μικρός από το να πας στην Έβερτον ή τις τρεις ομάδες του εξωτερικού που όπως είπε ο θείος σου σε θέλουν.

Αυτό που εύχομαι στο Μανωλά είναι να γίνει αρχηγός του ΟΣΦΠ και να έρθει κάποια στιγμή στη Φιλαδέλφεια με 30 χιλιάδες κόσμο μέσα κι άλλους 20 χιλιάδες απέξω σε φιέστα πρωταθλήματος. 

Καλή τύχη στο Λιμάνι δεν σου εύχομαι, σου εύχομαι όμως μέσα από την καρδιά μου να είσαι υγιής για να δεις την ΑΕΚαρα εξ αποστάσεως να μεσουρανεί σε 1,2,5,10 ή 15 χρόνια.