Ουδέν νεώτερο από τις οικονομικές εξελίξεις στην ομάδα μας και
πλήρης άγνοια σε σχέση με το μέλλον. Η δήλωση του Δημητρέλου πως θα έχουμε
σωθεί στα τέλη Ιουλίου δεν γνωρίζω από πού προκύπτει και από πού κυρίως πηγάζει
η αισιοδοξία του προέδρου. Μακάρι να δικαιωθεί! Η κλήρωση του πρωταθλήματος,
έφερε τον Βλάχο στα όριά του, προτρέποντας τους παίκτες να γράψουν στα… παλιά τους
παπούτσια την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζεται η ΑΕΚ. Η αδιαφορία είναι
το πιο σκληρό χτύπημα για τον οποιονδήποτε οπαδό. Η «συμπάθεια» προς την ΑΕΚ επίσης
τραγικό. Και τα δύο μαζί, ό,τι χειρότερο βιώνουμε ψυχολογικά. Είναι πραγματικά
καλύτερο να χάνεις 6-0 από τον Ολυμπιακό παρά να ακούς τις ψεύτικες χαιρέκακες
ευχές απαταιωνίων για «ταχεία ανάρρωση». Εκνευρίζομαι πολύ και θεωρώ πως
είμαστε εντελώς μόνοι. Αφημένοι στην μοίρα μας, χωρίς να ξέρουμε τι θα γίνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου