Τι άλλο θα δούνε τα μάτια μας ρε παιδιά;

Η ομάδα μας αδέρφια, αυτός ο τεράστιος σύλλογος με έμβλημα το Δικέφαλο Αετό και συνοδοιπόρο τον υπέροχο κόσμο του, βιώνει τις πιο εξευτελιστικές μέρες της 88χρονης ιστορίας του. Δεν είναι η άρνηση του Αναστασιάδη, δεν είναι ούτε εκείνη του Δέλλα. Δεν είναι η τελευταία θέση στη βαθμολογία, δεν είναι το «Εκεί εκεί στη Β΄ εθνική». Είναι το γεγονός πως λόγο έχει ο Βιντιάδης στον επόμενο προπονητή χωρίς να έχει κάνει καμιά κίνηση, είναι το γεγονός πως τόσο καιρό είχαμε πρόεδρο μαριονέτα που είχε όμως λόγο, είναι που ακόμη αποφασίζει ο Κασνακίδης, ο Αδαμίδης και οι λοιποί μπούφοι που βρίσκονται στο ΔΣ. Κάτι ψευτοκουλτουριάρηδες, κάτι αυλικοί, κάτι περαστικοί με φούτερ στους ώμους, κάτι αλκοολικοί, κάτι κλέφτες λάπτοπ που δεν γυρνούν πίσω τα εταιρικά αυτοκίνητα, κάτι μαλάκες εν ολίγοις και στη μέση ο δύσμοιρος ο Δημητρέλλος να τρέχει για όλους. Μαλάκες και μη.

Είμαι κατά της βίας, ωστόσο θεωρώ πως νομοτελειακά εκεί εξελίσσεται η κατάσταση μιας και η οργή είναι συσσωρευμένη στον λαό της ομάδας. Αυτές οι αγαπημένες φράσεις των αθλητικών εφημερίδων, οι απίστευτα στερεότυπες τύπου «θα πέσουν κεφάλια», «οργή λαού», «λαϊκά δικαστήρια», «ένταση έξω από το αποδυτήρια», «Καζάνι που βράζει η ΑΕΚ» και τόσα άλλα θα εκφράσουν την οργή σεσημασμένων και μη ΑΕΚτζηδων το βράδυ του Σαββάτου σε περίπτωση που δεν επικρατήσουμε της Κέρκυρας. Ντρέπομαι για όλους, στενοχωριέμαι βαθύτατα για την ΑΕΚ και εκνευρίζομαι με τον Βλάχο και τον Μαύρο που στην πλάτη ενός εκατομμυρίου ανθρώπων έπαιξαν το επιπόλαιο παιχνίδι τους στην ΑΕΚ. Ο μεν Μαύρος από αφέλεια ο δε Βλάχος από καθαρή ανικανότητα. Με σημαία τις βρισιές και την γκρίνια, τα γουρλωμένα μάτια και την υψωμένη φωνή του δασκάλου χωρίς μεταδοτικότητα, του κακού ψυχολόγου, ή του ψυχιάτρου που από Ιατρός μετατράπηκε σε ασθενή. Αν ο Βλάχος ήταν ραδιοσταθμός το σλόγκαν θα ήταν « λίγη δουλίτσα, πολύ facebook, Βάγγος Βλάχος 92FM». Διότι δεν γίνεται σε μια ομάδα τόσων φιλάθλων να επιλέγεται ο κολλητός του Μαύρου (σ.σ. Βλάχος) για την θέση του προπονητή άσχετα αν μας άρεσε το Love story και το reunion παλαιών ΑΕΚτζήδων εγνωσμένης ποδοσφαιρικής αξίας αλλά απροσδιόριστης προπονητικής και παραγοντικής. Ο Δημητρέλλος άργησε να πάρει την πρωτοβουλία, αλλά αργά δεν είναι ακόμη. Υπάρχει χρόνος, πολύς, για την ανασύνταξη.

Από τα ονόματα που ακούω μόνο ένα μου γεμίζει το μάτι. Συγκεκριμένα, μιλάω για τον «προπονητή έκπληξη» που θα ολοκληρώσει το καρέ επαφών, καθώς δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα πάρουμε τον Μαρίνο Ουζουνίδη, τον Κρίς Κόουλμαν ή τον Μάκη τον Χάβο. Για διαφορετικούς λόγους τον καθέναν εξ αυτών, αλλά κοινή συνισταμένη εκφρασμένη σε 3 λέξεις είναι το «ούτε απ’ έξω». Άκου τον Χάβο; Ήμαρτον 3 το πρωί εκνευρίστηκα.

ΥΓ: Οι φήμες που θέλουν τον Λίνεν να τίθεται εκτός λίστας λόγω αδυναμίας της ΠΑΕ να του παρέχει γραφική ύλη ελέγχονται ως ανακριβείς. Είναι ο άνθρωπος που έχει δηλώσει το αμίμητο μετά την νίκη της ΑΕΚ επί του Πανιωνίου το 2007 με 3-0 εκτός έδρας:

«Ήμαστε καλύτεροι καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, το σκορ μας αδικεί θα έπρεπε να έχουμε κερδίσει».