Το ΑΕΚ- 247 Θυμάται...

Καλημέρα ΑΕΚαρες,

Σήμερα και πάλι μπάσκετ με νέα αναφορά στην ΑΕΚ των Μοϊκανών. Ο αγώνας που επέλεξα είναι αυτός της περιόδου 1990-1991 εναντίον του άρη Θεσσαλονίκης. Για πολλούς η τότε ομάδα θεωρείται ως η ανερχόμενη δύναμη του Ελληνικού μπάσκετ, μιας και συγκεντρώνει μια πλειάδα εκκολαπτόμενων παικταράδων, όπως του Παταβούκα, του Γαλακτερού, του Κατσικάρη, αλλά και του ηγέτη Μηνά Γκέκου. Πράγματι οι παίκτες άφησαν εποχή, χωρίς όμως να φορούν τη φανέλα της ΑΕΚ, πλην του Φώτη Κατσικάρη. Αντίπαλος λοιπόν ο πρωταθλητής άρης, στον εν λόγω αγώνα, όπου πρέπει να σημειωθεί, πως η ΑΕΚ είχε να τον κερδίσει 8 ολόκληρα χρόνια. Ο αγώνας δεν είχε κάποιο αγωνιστικό κίνητρο για καμιά από τις δύο ομάδες καθώς ο άρης θα ήταν αναμφίβολα πρώτος στην κανονική διάρκεια, ενώ η ΑΕΚ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα κατακτούσε μια θέση Ευρώπης. Ωστόσο οι ομάδες ήθελαν να κερδίσουν για λόγους γοήτρου και αγωνιστικής επιβεβαίωσης. Ο άρης στην προηγούμενη επίσκεψή του στην Πρωτεύουσα είχε ηττηθεί από τον Πανιώνιο και ήταν η πρώτη χρονιά που επί της ουσίας αμφισβητείται η αγωνιστική του κυριαρχία. Με Γκάλη, Γιαννάκη, Μισούνοφ, Σούμποντιτς, Σέλλερς, έμοιαζε σχεδόν αδύνατο να ηττηθεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης που θύμιζε σε πολλά, τον τωρινό παναθηναϊκό. Παρόλα αυτά, το μπάσκετ τότε ήταν πολύ διαφορετικό με το σημερινό. Με κύρια διαφορά τη χρονική διάρκεια των επιθέσεων υπήρχε η δυνατότητα σε μια υποδεέστερη ομάδα να χτυπήσει τη νίκη. Αυτή η δυνατότητα έχει εκμηδενιστεί στη σημερινή εποχή μιας και τα 24 δευτερόλεπτα δεν επιτρέπουν σε μια ομάδα μικρότερης δυναμικότητας να διαχειριστεί ένα ενδεχόμενο προβάδισμα. Για αυτό το λόγο, αν έχετε παρατηρήσει, έχουν εκλείψει τα τελευταία χρόνια οι εκπλήξεις στο χώρο του αθλήματος. Όμως ο συγκεκριμένος αγώνας, δεν είχε τίποτα από αυτά που σας περιγράφω. Ο αρης πέραν του γεγονότος πως είχε το προβάδισμα από τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου, είχε καταφέρει να χτίσει μια μεγάλη διαφορά η οποία στην κορύφωσή της έφτασε να είναι στους 16 πόντους. Η ψυχωμένη ΑΕΚ των ελλήνων παικτών και του ψηλού της Τζόρνταν ( όχι του Μαίκλ δυστυχώς), δεν παράτησε στιγμή τον αγώνα βασισμένη στην ομαδικότητα και το ψυχικό της σθένος. Οι παίκτες ήταν στη συντριπτική πλειονότητα ΑΕΚτσήδες, άσχετα αν αποποιήθηκαν την «πίστη» τους τα επόμενα χρόνια (βλ. Παταβούκας, Γαλακτερός). Όλα λοιπόν κατέληξαν στην τελευταία επίθεση όπου με μια επική εμφάνιση στο τέλος η ΑΕΚαρα ανέτρεψε σχεδόν όλη τη διαφορά. Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο το σκορ να είναι 89-90 33 δευτερόλεπτα πριν το τέλος με τη μπάλα στην κατοχή του άρεως. Ο Γιαννάκης ήταν μεγάλος παίκτης αλλά κατά την άποψή μου στα κρίσιμα σημεία του αγώνα πάντα λύγιζε από το βάρος των περιστάσεων. Για άλλη μια φορά αγχώθηκε και επηρεασμένος από την ατμόσφαιρα του «Γ.Μόσχος», απώλεσε την κατοχή της μπάλας και ο Κουντουράκης την διεκδίκησε με τον τεράστιο Γκάλη, οδηγώντας την αναμέτρηση στο τζάμπολ. Να τονίσω ότι με τους σημερινούς κανόνες θα είχαμε το ψυχρό «βελλάκι» να αποφανθεί για την κατοχή της μπάλας, η οποία θα πήγαινε στον άρη, καθώς την τελευταία κατοχή την είχε η ΑΕΚ. Το ταϊμ ουτ κλήθηκε αυτομάτως από τον προπονητή μας, Τσόσιτς, και η οδηγία ήταν σαφής.  Το τελευταίο σουτ θα το πάρει είτε ο Παταβούκας, είτε ο Γκέκος. Με πέντε δευτερόλεπτα να απομένουν το τζάμπολ έφερε την κατοχή της μπάλας στον Τζόρνταν. Εκείνος πάσαρε στον Παταβούκα που με ένα «coast to coast» πήρε τρεις παίκτες πάνω του πριν πασάρει στον Γκέκο που με σουτ από τα 8,5 μέτρα έβαλε ένα τρίποντο που θα ζήλευε ακόμα και ο Joe Dumars, των μεγάλων Detroit Pistons της εποχής. Τα πανηγύρια στο «Μόσχος» ήταν άνευ προηγουμένου, με τον Κωσταντινουπολίτη Μηνά Γκέκο να πανηγυρίζει σαν ποδοσφαιριστής και να γίνεται ένα κουβάρι με τον κόσμο και τον πάγκο. Ο Γιαννάκης κλασσικά μυξόκλαιγε σα γυναικάκι, διαμαρτυρόμενος για εκπρόθεσμο καλάθι βγάζοντας ξανά στην επιφάνεια το αιώνιο και ατελείωτο κόμπλεξ του. Οι διαιτητές είχαν αποφασίσει, όπως και η κόρνα. Η ΑΕΚ επικράτησε με 92-90 και το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν το « Έτσι γ…ει η Τουρκία», σύνθημα βασικό τη δεκαετία του ’80 που πλέον έχει σταματήσει να ακούγεται. Πρώτοι σκόρερ οι Γκέκος και Γαλακτερός με 20 πόντους, εξαιρετική εμφάνιση και για τον Παταβούκα με 19. Για τον αρούλη, ξεχώρισε ο μεγαλύτερος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών, Νίκος Γκάλης με 36 πόντους. Καλή σας μέρα!