Φτηνά γκολ, φτηνή ήττα!

Μια τζάμπα ήττα χθες το βράδυ στη Μόσχα, αλλά μια ΑΕΚ που σου δίνει δικαίωμα στο όνειρο. Πειθαρχημένη, σοβαρή με Αρχή και Τέλος όπως είχε ζητήσει ο προπονητής. Είναι ηλίου φαεινότερο πως κάτι αρχίζει να λειτουργεί στην ομάδα μας που αποκτά ξανά ζωή και δημιουργεί επιτέλους ισχυρές πτυχές στο παιχνίδι της. Κατ’ εμέ τα πάντα θα ήταν διαφορετικά αν ο Μπέλεκ είχε βάλει το σπάνιας ευκολίας τετ α τετ που του παρουσιάστηκε. Τονίζω το «σπάνιας ευκολίας» καθώς πέραν του γεγονότος πως βγήκε μόνος του με τον αντίπαλο τερματοφύλακα, εκείνος στήθηκε τόσο άσχημα που ο επιθετικός μας θα μπορούσε να σκοράρει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Εκεί ωστόσο δεν είναι θέμα ατυχίας, αλλά ανικανότητας καθώς από τέτοιου είδους φάσεις βγάζουν το ψωμί τους οι επιθετικοί. Δεν δημιουργήσαμε πολλές φάσεις στο πρώτο ημίχρονο, αλλά οι Ρώσοι απείλησαν ελάχιστα. Δυστυχώς με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου βρεθήκαμε στο καναβάτσο από μια ολιγωρία της αμυντικής γραμμής καθώς τόσο ο Κοντοές όσο και ο Μανωλάς είχαν τρομερά λάθος θέση στη φάση του γκολ. Γενικώς αντιμετωπίζουμε τεράστιο πρόβλημα στις παράλληλες μπαλιές και οι αμυντικοί έχουν συνεχώς λάθος θέσεις. Είναι πάντα περισσότεροι των εκάστοτε επιθετικών, αλλά πάντα υπάρχει αμαρκάριστος παίκτης. Ο Αραμπατζής δε φέρει την παραμικρή ευθύνη καθώς ο Σιτσέφ βρέθηκε μόνος στη μικρή περιοχή. Με εντυπωσίασε το γεγονός πως δεν τα παρατήσαμε, αντίθετα βγήκαμε στην κόντρα και δημιουργήσαμε μέσα από στρωτό ποδόσφαιρο 2 ευκαιρίες να ισοφαρίσουμε. Μία με τον Μπέρνς, το σουτ του οποίου «έγλυψε» το δοκάρι και μια με τον Βάργκας που σούταρε άσχημα από πλεονεκτική θέση. Στο 58’ ο Κωστέ απέσυρε τον Κολομβιανό, περνώντας στον αγώνα τον Καφέ. Εκεί η ομάδα αιφνιδιάστηκε και χάσαμε το κέντρο.

            Ο Γκέντσογλου είναι ένας παίκτης αρκετά ικανός. Στη φάση του τετ α τετ του Μπέλεκ η κάθετη πάσα που κάνει είναι εξαιρετική και πιστεύω πως κανείς άλλος μέσος της τωρινής ΑΕΚ δεν είναι σε θέση να την πραγματοποιήσει. Συχνά, βέβαια, υπερεκτιμά τις δυνατότητές του και χάνει την μπάλα φτηνά. Στη φάση του δεύτερου γκολ της Λοκομοτίβ ο Σάββας έχει τη μπάλα στο χώρο του κέντρου και βλέπει την κίνηση του Λεονάρντο. Κάνει εκ νέου κάθετη πάσα η οποία οριακά δεν περνάει και κόβεται. Έχοντας χάσει τη θέση του, οι Ρώσοι εύκολα βγαίνουν μπροστά και κερδίζουν το πέναλτι που παρά το γεγονός πως είναι αυστηρό, δίνεται. Ο Αραμπατζής πέφτει σωστά αλλά το πέναλτι είναι πολύ δυνατό και το 2-0 είναι γεγονός. Ούτε εκεί τα παρατήσαμε και με την είσοδο του αδικημένου Σιαλμά αποκτήσαμε νέα επιθετική πνοή και καταφέραμε να μειώσουμε με κεφαλιά του ιδίου από κόρνερ στο 88’. Εκεί βγήκε όλη η ομάδα μπροστά, χωρίς να δημιουργήσουμε ευκαιρία και ο Σαισέδο εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως ο Κάλα είχε γίνει σέντερ φορ βγήκε τετ α τετ. Ο Αραμπατζής απέκρουσε σε πρώτο χρόνο αλλά η μπάλα ξαναήρθε στον παίκτη από το Εκουαδόρ που διαμόρφωσε το τελικό 3-1. Με 0 βαθμούς σε 3 αγώνες δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε πολλά αλλά σε κάτι μπορούμε να στηριχτούμε. Στο 3χ3 για την υστεροφημία μας.

            Αυτό που έλεγα επί Χιμένεθ, και κατηγορούσα τον Ισπανό είναι πως πράγματι έχουμε μια μέτρια ομάδα αλλά είναι αμαρτία να μην παίρνουμε το 100%. Βλέπω πως τα δύο τελευταία παιχνίδια η ΑΕΚ τηρουμένων των αναλογιών έχει παίξει καλύτερα από όλα τα προηγούμενα. Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό, αν αναλογιστούμε πως έχουμε δώσει τα δύο δυσκολότερα παιχνίδια από την αρχή της σαιζόν και μάλιστα κολλητά. Μόνο αισιοδοξία με γεμίζουν αυτοί οι αγώνες και αν περάσουμε από την Κρήτη η αισιοδοξία και η αλλαγή κλίματος κόσμου προς ομάδα θα είναι εμφανής. Στην Κρήτη ο ΟΦΗ έχει μια πολύ δυνατή έδρα που πάντα μας δυσκολεύει, αλλά μπορούμε να κερδίσουμε. Πιστέψτε το και κερδίστε τους!