Αναγνώστες και φίλοι,
Μέρες που είναι, επιβάλλεται να είμαστε αισιόδοξοι. Θα ήθελα μέσω των σχολίων σας σε αυτή την ανάρτηση, να γράψετε την ωραίοτερη ανάμνηση που σας έχει προσφέρει η ΑΕΚ. Είτε γκολ, είτε αγώνας, είτε μια ωραία κιτρινόμαυρη ιστορία. Μοιραστείτε το με όλους μας και αυτή τη φορά ζητώ 5 λεπτά από όλους όσους διαβάζουν το μπλογκ για να γράψουν. Δε θα σας πάρει περισσότερη ώρα!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Ενωσίτης
υγ: Για να διαβάζετε ευκολότερα τα σχόλια, κάντε κλικ πάνω στον τίτλο για να ανοίξει το κείμενο!
υγ2: Σε περίπτωση που θέλετε να διατηρήσετε την ανωνυμία σας, απλώς επιλέξτε στη φόρμα σχολίων "Ανώνυμος"
Μέρες που είναι, επιβάλλεται να είμαστε αισιόδοξοι. Θα ήθελα μέσω των σχολίων σας σε αυτή την ανάρτηση, να γράψετε την ωραίοτερη ανάμνηση που σας έχει προσφέρει η ΑΕΚ. Είτε γκολ, είτε αγώνας, είτε μια ωραία κιτρινόμαυρη ιστορία. Μοιραστείτε το με όλους μας και αυτή τη φορά ζητώ 5 λεπτά από όλους όσους διαβάζουν το μπλογκ για να γράψουν. Δε θα σας πάρει περισσότερη ώρα!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Ενωσίτης
υγ: Για να διαβάζετε ευκολότερα τα σχόλια, κάντε κλικ πάνω στον τίτλο για να ανοίξει το κείμενο!
υγ2: Σε περίπτωση που θέλετε να διατηρήσετε την ανωνυμία σας, απλώς επιλέξτε στη φόρμα σχολίων "Ανώνυμος"
9 σχόλια:
Eιναι αδικια να απομονωσω σε μια ιστορια σχεδον 50 χρονων μια στιγμη,απαντω σαν τραγουδιστης-βεντεττα σε συνεντευξη-ποταμο,παρολα αυτα εχω κατι μονο που θα το καταθεσω μολις δω 3-4 σχολια των 5 γραμμων,Ειμαι περιεργος να δω το δειγμα συναισθηματος και αναμνησεων των αναγνωστων του μπλογκ ,αφου ουτως η αλλως δικο μου υπαρχει στο αρχειο σε απολυτη εκθεση,ασε που υποψιαζομαι οτι δεν μας διαβαζουν μονο Αεκτσηδες...
Όπου κι αν παιζεις παντα θα σε ακολουθω...
Νομιζω οτι αυτο το συνθημα μας εκφραζει απολυτα, αφου αυτη η αεκτζιδικη παρεα που εχουμε φτιαξει αυτα τα χρονια εχει γυρισει τουλαχιστον δυο ντουζινες γηπεδα σε ολα τα αθληματα εχοντας κατα καιρους συνταξιδιωτες ολων των ειδων ( γκαντεμηδες, γουρληδες, υπναραδες αλλα πανω απο ολα αδερφια) μετα απο απειρες ωρες συζητησεων στις επιστροφες, ειτε ονειροπολωντας μετα απο νικες, ειτε κανοντας καζουρα ο ενας στον αλλο στις ηττες το μονο σιγουρο θα ηταν οτι καποια στιγμη αυτο που γινοταν για χρονια σε παντος ειδους φαγαδικα θα αποκτουσε πιο επισημο χαρακτηρα. Για να μην το κουραζω η καλυτερη στιγμη σε εκτος εδρας αγωνα ηταν το γκολ και ο πανηγυρισμος του Δελλα στο 1-2 στο ΟΑΚΑ απεναντι στον (σιχαμενο) Παναθηναικο!
Προσθέτω στο σχόλιο του Σαλε το σκίσιμο της μπλούζας μου, κατά τη διάρκεια των υπέροχων πανηγυρισμών, σε ένα ματς που απασχόλησε 7 ώρες από την ημέρα μας!
Σε ένα ματς που για μένα ξεκίνησε πολύ νωρίτερα λόγω προσμονής, άγχους, προλήψεων, στρατηγικής και πολλών άλλων σε μια ταράτσα στους Αμπελόκηπους.Παίζοντας επί ώρες στο προ εβολουσιον 7 τον αγώνα ΑΕΚ-ΛΙΛ συνοδευμένο από άπειρα τσιγάρα, λουκάνικα φρανκφούρτης, ένα δελτίο στοιχήματος με την πρόβλεψη του αγώνα και πολλές πατάτες τηγανητές (ωραίες εποχές τότε) ξεκίνησα με τον Θ.Τ. για το ΟΑΚΑ στην καλύτερη ατμόσφαιρα που έχει δημιουγηθει ποτέ σε αγώνα της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. 2 ωρες πριν μέσα, περιμένοντας την πολυπόθητη πρώτη νίκη στο Τσου Λου. Όλη η ένταση της ημέρας εκτονώθηκε στο μεγαλειώδες γκολ=νίκη του τεράστιου Λύμπε σε μια ανεπανάληπτη ομαδική αγακαλιά αποτελούμενη απο τους Θ.Τ, Θ.Κ, Μ.Τ, Δ.Κ, Π.Κ, Π.Τ(αν θυμαμαι καλα)χοροπηδώντας στις αψυχες καρεκλες του ΟΑΚΑ, τραγουδωντας το μαγικο: ΑΕΚ ΟΛΕ ΑΕΚ ΟΛΕ ΑΕΚ ΟΛΕ ΑΕΚ ΟΛΕ ΟΛΕ ΟΛΕ. 2006, ΑΕΚ-ΛΙΛ
Θα θυμάμαι για πάντα την πρώτη μου επίσκεψη στον Ναό στις 4 Απριλίου 1993. Ο πιο καλός ο βιαστής είναι ο Χάρης Κοπιτσής. Έχω βεβαίως ακόμα το κασκόλ που μου είχαν χαρίσει οι δύο αλλόφρονες νεαροί από την πίσω σειρά, εν μέσω έξαλλων πανηγυρισμών για το πρώτο γκολ.
Η στιγμή που θα θυμάμαι πάντα είναι το 3ο γκόλ με την QPR το 1977!!!!
Είχα δει το πρώτο μάτς στο Λονδίνο όπου είχαμε χάσει 3-0 με δύο πέναλτι και ακυρωμένο γκόλ τον Άγγλων στο 90.
Φοιτητής στην Γαλλία εκείνη την εποχή έρχομαι νωρίτερα στην Ελλάδα για να δώ την ρεβάνς.
Ο Θωμάς τραυματίας και αμφίβολος παίζει και βάζει δύο γκολάρες ,η Φιλαδέλφεια βράζει και έρχεται νομίζω το 78 όπου γίνεται μια σέντρα και ο μέγιστος Μίμης Παπαϊωάννου στέκεται στον αέρα με τρείς Άγγλους και τον τερματοφύλακα και το βάζει στο γάμμα !!! Το τι έγινε δεν περιγράφεται βρέθηκα τρείς κερκίδες κάτω,δεν ξέρω πώς , να φιλιέμαι με τρείς άγνωστους, να χάνω αναπτήρες και να μην βγαίνει η φωνή !!!
Μετά 7 λεπτά πρίν τελειώσει η παράταση ο παππούς (Φάντροκ )έβαλε τον Χριστίδη έπιασε τα πεναλτάκια του και προκριθήκαμε!!!
ΥΓ. σε άλλο post θα γράψω και για τις καμινάδες !!!!!!
Xwris amfivolia Olympiakos-AEK 0-1 1989 takaros sto OAKA. 16 etwn, panw diazwma apisteuto ksespasma xaras apo ola ta aderfia poy hmaste ekei. AEKARAS
Συζητούσαμε τις προάλλες ποια στιγμή της περσινής χρονιάς ήταν η πιο δυνατή. Δεν καταλήξαμε. Άρα πως μπορείς να αξιολογήσεις την ΠΙΟ δυνατή;
Το γκολ του Μίτσελ με λαγούς και του Μπλάνκο με τους gay είναι τα πιο πρόσφατα ξεσπάσματα χαράς. Τα 2 γκολ του Σκόκο στο Καραϊτάβλι ακολουθούν. Το 2ο ημίχρονο το είδα όρθιος πάνω στον καναπέ.
Αν ξεκινήσω από την πιο παλιά έντονη ανάμνηση είναι τα 2 γκολ του Σαραβάκου με τους Ρέιντζερς. Το 2-0 στην επιστροφή του πρίγκηπα εκείνη τη Δευτέρα. Το γκολ του Δέλλα στο ΟΑΚΑ με τους λαγούς. Το γκολ του Ζούλιο στον Ντίντα. Το 3-2 του Σκόκο στον τελικό (άσχετα αν 3 λεπτά μετά ερχόταν το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ξενέρωμα...).
Όμως Α.Ε.Κ δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο... Ενωσίτη, θυμάσαι τις κραυγές μας στο γκολ του Μπακαούκα;
Στο μπάσκετ δε θα ξεχάσω το 3ποντο του Ζήση απέναντι στους Τούρκους. Τον τελικό κυπέλου μπάσκετ στο ΟΑΚΑ. Τα δάκριά μου στην Αγγλία την ημέρα της κούπας με τη φοβερή ανατροπή σε 3-2 το 2002.
Τα καλύτερα θέλω να πιστεύω έρχονται γιατί άλλωστε... "Και σα μεγάλωσα, δεν έβαλα μυαλό και ας με λένε τρελό και παλαβό..."
BELIEVE
Σε ανυποπτο χρονο εχω πει σ'αυτο το χωρο οτι αν απομονωνα την ευφορια μιας στιγμης γκρεμιζοντας το χρονο θαβαζα το γκολ του Γ.Μουσουρη, ενος ατραγουδιστου εργατη παραγωγης του ΦΑΝΤΡΟΝΚ ,στο ματς με παο στη Νεα Φιλαδελφεια.
Κερδιζουμε 1-0,ειμαστε πρωτοι και επειδη τα ματς ειναι μετρημενα,με νικη παιρνουμε τιτλο μετα πολλα χρονια,εχοντας ομαδαρα(Παπαιωαννου,Μαυρο,Αρδιζογλου,Θωμα,Ντουσαν,Τακαρο Νικολουδη,Τασο,Ραβουση,Νικολαου).Ενα γκολ απο μπασιμο στα δεξια της περιοχης που ενω περιμεναμε σεντρα,πηρε τη φαση πανω του και τη καρφωσε με σλαλομ διαρκειας σπαζοντας καρδιες κι εκτινασσοντας τον ολο προσμονη για πρωταθλημα κοσμο στα υψη.Ηταν η πεποιθηση για αδιαφιλονικητο τιτλο,η δικαιωση μιας ομαδαρας που ζηλευε ολη η Ελλαδα και η νικη επι του ανικητου εχθρου που μας στοιχειωνε:του Κατεστημενου...
Αλλες χαρες ακολουθησαν πολλες με αυτο το φοβερο θιασο που σημειωτεον ειχε την ευλογια του ΦΦ αλλα προπονητης ειχε ερθει ο Τσικ,δημιουργος της Μπαγιερν,απο τους ποδοσφαιρικους μαστορες που δεν βγαζουν οι ακαδημιες αλλα οι αλανες..
Εχοντας ζησει το 67-68 την εποποιια των αγωνων στο Καλλιμαρμαρο με Ρουαγιαλ, ΚΑΣ Βιτορια και ΙΝΙΣ ΒΑΡΕΖΕ ,που προηγηθηκε του τελικου με ΣΛΑΒΙΑ ΠΡΑΓΑΣ,πρεπει να αποθανατισω την αιωνια ραβερσα του κουτσου Γιωργου ΤΡΟΝΤΖΟΥ στο 02' πανω στο βουνο Μπουφαλινι.Ειχαμε χασει 18 ποντουσ στην Ιταλια και ειμαστε τοτε 18 ποντους μπροστα ,αλλα παιζουμε τα ρεστα μας αφου ειχαμε ομαδα 6 παικτων,εχουν βγει βασικοι με φαουλ και η παρατα θα φερνε καταρρευση.Αυτο το καλαθι εκτονωσε ενα καζανι που εβραζε με 70000 κοσμο σε ανοιχτο γηπεδο μηνα Μαρτη.Θυμαμαι ανθρωπινες στιβαδες να πεφτουν 10 σκαλια κατω και σκηνες λιποθυμιων που δεν θα ξαναζησει ελληνικο γηπεδο.Σημειωνω οτι ο κοσμος δεν ειχε καμμια σχεση με αυτο που βλεπουμε πια στα γηπεδα,ηταν κυριολεκτικα οικογενειες και φυσικα και αλλων συλλογικων αποχρωσεων(ισως οχι κοκκινοι διοτι το αθλημα εφευρεθηκε λιγα χρονια μετα με την ελευση των φοβερων Ελληνοαμερικανων και Ελληνοποιημενων).
Ξεραμε απο κεινη τη στιγμη οτι και ο τελικος ηταν δικη μας υποθεση χωρις να υποψιαζομαστε οτι το καθεστως θα επειθε τη ΦΙΜΠΑ για τελικο εδω.Αλλα αυτα θελουν καποτε να τα ξαναπουμε.
ΥΓ:Με αγαλλιαση ειδα τις αναμνησεις των φιλων που τοσο καιρο αναπαυονταν.Τρομερες οι στιγμες που θυμηθηκαν,θα ξεχωριζα την ανατροπη-επιστροφη της ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ και τις θρυλικες 'Καμιναδες' του εν Χριστω αδελφου,απο τον οποιο περιμενω την γνησια περιγραφη ξανα και ξανα...
Δημοσίευση σχολίου