Στενοχωρημένοι, σύντροφοι Καλή Σας ημέρα. Ο χθεσινός αγώνας, ήταν θεωρώ ντροπιαστικός για την ομάδα μας, η οποία σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν αντιμετωπίστηκε ως παραδοσιακή δύναμη του ελλ. ποδοσφαίρου, αλλά ούτε και αντιμετώπισε τον εαυτό της ως τέτοια. Μπήκαμε στο παιχνίδι, και ήξερες, το έβλεπες, το ένιωθες πως είμαστε χεσμένοι και θα φάμε το γκολ στο πρώτο πεντάλεπτο. Από μια φάση που έχασε ο Μπέλεκ από τον Μαρκάνο, παραχωρήθηκε κόρνερ το οποίο ο οσφπ εκμεταλλεύτηκε με τον αμαρκάριστο Μέλμπεργκ. Για να είμαι, ειλικρινής σε εκείνο το σημείο σκέφτηκα αυτό που σκεφτήκαμε ΟΛΟΙ. Την επανάληψη του περσινού διασυρμού. Ωστόσο, η ομάδα ισορρόπησε το παιχνίδι έβαλε την μπάλα κάτω (χωρίς να κάνει τη μεγάλη φάση) με τον διαιτητή να σφυράει συνεχώς και σε κάθε επαφή παίκτη μας με αντίστοιχο του οσφπ να δίνει παράβαση κατά μας. Στο 22ο λεπτό, έγινε αυτό που δεν έπρεπε να είχαμε αφήσει ποτέ να γίνει. Αντεπίθεση. 2-0 και γεια σας. Εκεί άρχισε η ξεφτίλα του αγώνα κατά την άποψή μου, καθώς μονάχα οι φανέλες παρέπεμπαν πως μέσα στο καραϊσκάκη διεξάγεται ντέρμπι οσφπ-ΑΕΚ. Ο ρυθμός έπεσε και η ΑΕΚ απείλησε για πρώτη φορά με μια κεφαλιά του Λύμπε στο τέλος του πρώτου μέρους από κόρνερ. Τίποτα αξιοσημείωτο δεν μπορώ να θυμηθώ από το δεύτερο ημίχρονο εκτός από το σουτ του Λύμπε, τη μη αποβολή του Αβραάμ, και το τετ α τετ του Σιαλμά που αν είχε πέσει σωστά θα είχε καταλογιστεί πέναλτι. Αυτά. Χάλια, μαύρα και ευτυχώς που ο χθεσινός αγώνας δεν έμεινε στην ιστορία λόγω ενός μεγάλου σκορ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου