Άργησε αλλά ήρθε η πρώτη νίκη

Το βάρος της πρώτης νίκης, ευτυχώς έφυγε από τις πλάτες των ποδοσφαιριστών έπειτα από 8 αγώνες. Ελπίζω αυτό το αρνητικό ρεκόρ ανεπιτυχών αποτελεσμάτων να μην σπάσει ποτέ μιας και το βάρος τόσων μηνών ήταν ασήκωτο.

Η ΑΕΚ του Λίνεν επικράτησε χθες του Πλατανιά, σε ένα ματς καρμπόν με αυτά κόντρα στον Άρη, την Κέρκυρα και τον Αστέρα Τρίπολης. Όπως τώρα έχουμε 5 βαθμούς, θα μπορούσαμε να έχουμε 12, θα μπορούσαμε να έχουμε και 2. Πολύ κοντινά παιχνίδια που κρίνονται στις λεπτομέρειες. Στην μέση το καρπούζι και τα κουκιά επιτέλους σε εμάς. Η αλήθεια, όμως, είναι πως η εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου παρέπεμπε σε επαγγελματική ομάδα ίσως για πρώτη φορά την φετινή χρονιά. Ο Γκερέιρο έκανε σίγουρα τη διαφορά, ενώ διακρίθηκε ιδιαίτερα ο Κορδέρο που ήταν πανταχού παρών, καθώς και ο Βλάχος με τον Κοντοέ. Ήταν δύσκολη η κατάσταση τόσο καιρό.

Στα θετικά, το γκολ του Ταξιάρχη Φούντα που έγινε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας μας χάρη στο γκολ που πέτυχε στο 66’.

Κοιτάμε τα επερχόμενα ντέρμπι με Παναθηναϊκό εκτός και Ολυμπιακό εντός. Είναι δυο αγώνες που δεν περιμένω πολλά και θα είμαι ευχαριστημένος από αξιοπρεπείς εμφανίσεις. Βλέποντας την χθεσινή εμφάνιση του Ρότζερ προβληματίζεσαι και σκέφτεσαι:  αν αυτός ο ποδοσφαιριστής διέθετε τον ελάχιστο τσαμπουκά  θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά; Αν διέθετε ψήγματα εκνευρισμού, αξιοπρέπειας και πάθους; Σίγουρα θα ήταν καλύτερος. Είμαι βέβαιος. Αν ήμουν στην θέση του Λίνεν δεν θα τον ξεκίναγα με τον Παναθηναϊκό. Όπως και τον Κατίδη που πολύ χάρηκα που κερδίσαμε χωρίς να παίξει δευτερόλεπτο, μήπως και αντιληφθεί πως δεν είναι ένα κράμα Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο αλλά ένας πολύ ταλαντούχος Έλληνας ποδοσφαιριστής ΧΩΡΙΣ παραστάσεις σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά με εξαιρετικές εμφανίσεις σε διεθνή παιχνίδια νέων. Πρέπει να (απο)δείξει πως αξίζει να παίζει στην πρώτη εθνική, ειδάλλως κινδυνεύει να μείνει στην κατηγορία των χαμένων ταλέντων από τα τόσα που πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Κανείς παίκτης δεν καπάρωσε θέση βασικού από τα 19 του, απλώς και μόνο επειδή είναι αρχηγός στην Εθνική νέων, ακόμα και στην φετινή πειραματική ΑΕΚ. Δηλαδή έλεος.

Μου άρεσε πολύ η κίνηση Λίνεν να πάει στον κόσμο, όχι για την όποια ΑΕΚοφροσύνη, αλλά για την δήλωση του. Εξηγώντας την παρουσία του στο πέταλο, ανέφερε πως «Πήγα στον κόσμο, διότι το ποδόσφαιρο για αυτόν διεξάγεται. Χωρίς κόσμο, εμείς δεν έχουμε λόγο ύπαρξης». Μεγάλη αλήθεια που θα πρέπει να ενστερνιστούν πολλοί ποδοσφαιριστές, ιδίως στην Ελλάδα.