Δραματική κατάσταση

Θλιβερά τα σημερινά πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων. Ο λαϊκισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ρίξτε μια ματιά για να εκνευριστείτε.

Στα δικά μας, η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη. Δεν αδικώ ούτε τον Καράμπελα, ούτε το Λαγό, ούτε το Μανωλά, ούτε κανέναν παίκτη που θέλει να εξασφαλίσει τα δεδουλευμένα του. Είναι δύσκολες εποχές για να αφήνεις λεφτά και είναι δικαίωμά τους να τα διεκδικήσουν μέχρι τέλους. Θεωρώ πως αν δεν εμφανιστεί κάποιος επενδυτής που να θέλει να βάλει λεφτά, η πτώχευση είναι μονόδρομος. Δεν ξέρω σε τι μπορεί να βοηθήσει, η ανάληψη της διοίκησης από μια επιτροπή διαχειριστών τύπου Θανόπουλου ή Αδαμίδη που στη δύση της σταδιοδρομίας τους θα βρεθούν να πουν ένα « Τι λέτε ρε;» ή «Αμείβομαι με 1000 ευρώ το μήνα» όπως τόλμησε να ξεστομίσει ο Αδαμίδης. Δυστυχώς ο Παππάς, παραμένει αμέτοχος στις εξελίξεις, αλλιώς θα ήταν αστείο να βγει και να διαψεύσει τον πρόεδρο, όπως έκαναν οι Λύμπε και Δέλλας για την περίπτωση Τζιμπούρ.

            Η κατάσταση πρέπει να γίνει σαφής. Είτε αναλαμβάνει κάποιος τις υποχρεώσεις που υπάρχουν, είτε κλείνουμε το μαγαζί. Δε θα βοηθήσει σε τίποτα η διατήρηση της αποτυχημένης κατάστασης που βιώνουμε τα τελευταία 3 χρόνια, της πλήρους ανυποληψίας, του φάσματος των προσφυγών και των ταλαιπωρημένων παικτών. Η ομάδα αυτή τη στιγμή έχει ένα ρόστερ με μηδαμινή μεταπωλητική αξία, δεν έχει γήπεδο και προπονητικό και δεν έχει μελλοντική προοπτική. Ας βγάλουν τη χρονιά αν μπορούν, αλλιώς τέλος από τώρα. Δυστυχώς σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει κι όποιος δεν το βλέπει, απλώς εθελοτυφλεί.