Στραπάτσο

Δυστυχώς η ομάδα μας δεν κατάφερε να κερδίσει το συνονθύλευμα του Μάκη Κατσαβάκη. Δεν έχουμε το ρόστερ που μπορεί να υποστηρίξει την υποτίμηση του αντιπάλου όπως –κακά τα ψέματα- κάναμε όλοι. Ομάδες που θα πέσουν σίγουρα στη δεύτερη εθνική όπως η Δόξα, κάνουν κάποια στιγμή ένα «μπαμ» το οποίο δυστυχώς έγινε εναντίον μας. Σε αυτό συνηγόρησαν πολλοί παράγοντες. Πρώτον, η επιπολαιότητα και η κακή εμφάνιση των παικτών μας χθες. Δεύτερον, η δυστοκία του Σιαλμά που για δεύτερο συνεχές παιχνίδι ήταν ο μοιραίος παίκτης της ομάδας χάνοντας σπάνιες ευκαιρίες για γκολ. Ειδικά η κεφαλιά εξ επαφής, είναι από τα γκολ που λέμε πως «δεν χάνονται». Τρίτον, η λανθασμένη αλλαγή του Μάκου, αλλά κυρίως η διατήρηση στο παιχνίδι του Ρίκκα, ο οποίος δυστυχώς αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Τέταρτον, ο εκνευριστικός τρόπος με τον οποίο με τον οποίο βγάζει το ψωμί του στο ποδόσφαιρο ο Μάκης Κατσαβάκης. Ο καθαρός χρόνος ποδοσφαίρου του δεύτερου ημιχρόνου δεν πρέπει να έχει ξεπεράσει τα 15 λεπτά. Ο Κατσαβάκης έχει αναγάγει σε επιστήμη τις αλλεπάλληλες καθυστερήσεις, το θέατρο και την καταστροφή του αγώνα, ταλαιπωρώντας χρόνια τώρα τα μάτια των απανταχού φιλάθλων. Πέμπτον, ο ανεκδιήγητος διαιτητής που εκτός του ότι δεν αποβάλει –ως όφειλε- τον προκλητικό Αμπουμπακαρί διέκοπτε συνεχώς το ρυθμό του αγώνα. Τέλος, για τους λάτρες των προλήψεων, το σπικάζ του αγώνα από τον αιώνιο γρουσούζη της ΑΕΚ, Γιώργο Λυκουρόπουλο, παρουσία του οποίου συχνά γκελάρουμε.

            Είναι από τους αγώνες που απαγορεύεται να κάνεις γκέλα και εμείς το πράξαμε. Δε χρειάζονται υπερβολές για αυτό το στραβοπάτημα, απλώς συγκέντρωση και δουλειά για τον αγώνα του Σαββάτου στη Λιβαδειά. Καλή σας ημέρα.

Υγ: Μία, Μία καταρρέουν οι δηλώσεις του Ξενιάδη…