Και τώρα... τι;

Η αβεβαιότητα είναι το κύριο στοιχείο που «έβγαλε» η σημερινή γενική συνέλευση. Από εδώ διαβάσατε για την παρουσία του Νικολαϊδη στην ΑΕΚ που αυτή τη στιγμή φαντάζει δύσκολη. Η δικαιολογία περί οικονομικής αβεβαιότητας στη χώρα, μπορεί να φαντάζει δικαιολογία που πείθει κάποιους, αλλά δεν πείθει τους πάντες. Ο καθένας έχει την άποψη του,  η δική μου είναι πως πιστεύω σε αυτόν τον άνθρωπο και πραγματικά θεωρώ πως για να μην μπαίνει ΑΥΤΗ τη στιγμή, πραγματικά θεωρεί πως δεν έχει κάτι να προσφέρει.

Τα σενάρια Μπαϊρακτάρη τα κοιτάω με επιφύλαξη, μακάρι ο άνθρωπος να έχει τέτοιες βλέψεις και τέτοια οικονομική ευρωστία. Το ζητούμενο όμως είναι πως αυτή τη στιγμή η επιβίωση της ΑΕΚ κρίνεται από 2,5 εκ ευρώ. Πολύ απλά. Ο Δημητρέλλος, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη διοίκηση καλείται να αποφασίσει για το μέλλον της ομάδας μας. Μπορεί να φαίνεται απλό, όμως δεν είναι. Φτάσαμε στο σημείο, ένας άνθρωπος που δίνει 3,5 ευρώ να συζητά να αγοράσει την ΑΕΚ. Μας αρέσει, ή όχι, αυτή είναι η πικρή , ΠΙΚΡΟΤΑΤΗ αλήθεια. Και πρέπει ΟΛΟΙ να την κοιτάξουμε ΚΑΤΑΜΑΤΑ.  Ωστόσο, στο σημείο που είναι η ομάδα μας πολύ φοβάμαι πως οι επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις για βοήθεια, δεν βοηθούν σε αυτή τη φάση. Ας έρθει ο Μπαϊρακτάρης, να επωμιστεί το κόστος –εφόσον λέει ότι μπορεί- και ό,τι είναι να γίνει, ΘΑ ΓΙΝΕΙ. Ούτως ή άλλως, στην παρούσα φάση δεν έχουμε να χάσουμε κάτι, μιας και το ταμείο είναι άγνωστη λέξη στα Σπάτα.

ΕΝΩΣΙΤΗΣ