Με κόσμο!

Περίμενα ένα δυναμικότερο comeback εκ μέρους μου στις αναρτήσεις, ωστόσο την πρώτη εβδομάδα επιστροφής μου από τις διακοπές, συνάντησα πάρα πολύ δουλειά που αποτελεί και τον λόγο που άργησα να γράψω. Η ιστορίες με Βιντιάδη και Κιθ Χάρις είναι αν μη τι άλλο όμορφες και ελπιδοφόρες ωστόσο δεν μπορούμε για άλλη μια φορά να παίξουμε το παιχνίδι των φημών, των προτάσεων και των οικονομικών ελέγχων. Ας περιμένουμε την πρόταση πρώτα ο Θεός και το ξανασυζητάμε.

Θετικότερη όλων των εξελίξεων , αυτή της προσέλευσης του κόσμου στον μεθαυριανό αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης που θα δείξει τόσο τον βαθμό ετοιμότητας του κόσμου, όσο και τον μέσο όρο προσέλευσης κατά την φετινή ιδιαίτερη σεζόν. Περιμένουμε εναγωνίως τα προσωρινά δελτία, μιας και σε διαφορετική περίπτωση δεν είμαστε σε θέση να συμπληρώσουμε ενδεκάδα. Μια ενδεκάδα που θα είναι άγνωστη στο κοινό και θα δώσει το πρώτο κρας τεστ σε επίπεδο Σουπερλίγκας.

Εντυπωσιακή η φετινή εμφάνιση της ΑΕΚ, κόντρα στις απαίσιες εμφανίσεις της τελευταίας τουλάχιστον 8ετίας. Νομίζω είχε να μου αρέσει φανέλα από τις ρίγες του 2002, αλλά για να μην είμαι υπερβολικός θα πω 8 χρόνια. Όπως όμως «τα ράσα δεν κάνουν τον Παπά», έτσι και «οι φανέλες δεν κάνουν την ομάδα». Γενικώς, είναι λίγο περίεργο να  μιλάμε για την ομάδα και ο μόνος παίκτης που αναγνωρίζουμε μεμιάς από τις φανέλες να είναι ο Παυλής. Δεν χρειάζεται να τα ξαναλέμε, αλλά θα πω απλώς ξανά πως απαιτούνται γερά στομάχια.