Ούτε η προφανής οδηγία στους παίκτες;

 

Βρέθηκα χθες στο αφιλόξενο γήπεδο της Τρίπολης σε έναν αγώνα που παρά το γεγονός πως ξεκίνησε ιδανικά, βρήκε την ομάδα μας νικημένη. Όταν οι τρεις φάσεις που σου δημιουργούνται καταλήγουν σε πανεύκολα τετ α τετ με τον τερματοφύλακα, πρέπει να προβληματιστείς για το τι κάνεις λάθος. Όποιος βλέπει ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 6 χρόνια και έχει μια ικμάδα ποδοσφαιρικής παιδείας διαπιστώνει πως ο αξιοπρεπέστατος Σάκης Τσιώλης βγάζει το ψωμί του στις ομάδες με μια λέξη: ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ. Το έδειξε στον Θρασύβουλο, το τελειοποίησε στον Ολυμπιακό Βόλου, δεν τα κατάφερε στον Άρη καθώς οι Θεσσαλονικείς οπαδοί ζητούσαν ποδόσφαιρο κατοχής και το συνεχίζει στην Τρίπολη.

Αν ο Λίνεν δεν έχει δώσει εντολή στους παίκτες του να κάνουν ένα καταραμένο φαουλ πριν αυτή ξεκινήσει τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά. Το ποδόσφαιρο δεν είναι πυρηνική φυσική και δεν πρέπει να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Βλέποντας τον αγώνα από το πέταλο, ακόμα και ο πιο αδαής βλέπει πως η πρώτη πάσα γίνεται σε μια από τις δυο πλευρές και σιγά σιγά η αντίθετη πτέρυγα φορτώνεται από την επιτιθέμενη ομάδα. Ο Λίνεν βρισκόταν δυστυχώς σε τρικυμία κατά τη διάρκεια του αγώνα αλλά όπως αποδείχθηκε ζαλίστηκε από την κρισιμότητα  του παιχνιδιού πριν καν αυτό αρχίσει. Μια απλή εντολή μπορεί να δώσει τη νίκη στο ποδόσφαιρο και δυστυχώς αν δεν έχεις την ποιότητα να βάλεις 3 γκολ στον Αστέρα πρέπει να προσαρμοστείς πάνω σε αυτόν περιορίζοντας το πλεονέκτημά του.

Το σύνθημα «Εκεί εκεί στη Β΄ Εθνική» ήταν η αιτία να ξεσπάσει ο αλήτικος κόσμος της ομάδας στις καρέκλες και στους αντιπαθείς, προκλητικούς, υπερήλικες φιλάθλους του Αστέρα με τον φασιστικό εκσφενδονισμό κάθε λογής αντικειμένων. Καταλαβαίνω να παίξεις το παιχνίδι της αντιπαράθεσης σε λεκτικό επίπεδο, ωστόσο δεν αντιλαμβάνομαι την ηλιθιότητα ορισμένων να σπάνε το γήπεδο και να πετάνε επικίνδυνα αντικείμενα προς την κερκίδα των αντίπαλων φιλάθλων. Ντρέπομαι που έχω κοινή αγάπη με ορισμένους από τους οπαδούς μας διαπιστώνοντας την συμπεριφορά τους όταν στραβώνει το ματς.

Μέσα σε όλα αυτά ήρθε η ανακοίνωση του Βιντιάδη να βυθίσει ακόμη περισσότερο την ΑΕΚ στο σκοτάδι καθώς οι 30 μέρες που ζητά ο επίδοξος αγοραστής μοιάζουν μια αιωνιότητα, ιδίως αν προστεθούν στις περίπου 150 που εκτυλίσσεται η σαπουνόπερα της πώλησης. Βαρέθηκα πάρα πολύ.