Ο φασισμός της ηλιθιότητας

 

Έγραφα χθες πως ντρέπομαι που έχω κάτι κοινό με τους αλήτες που προκαλούν επεισόδια κατά αντιπάλων φιλάθλων, ωστόσο δεν μπορούσα να φανταστώ πως η προχθεσινή έκφανση φασισμού θα ήταν πταίσμα εν σχέση με τη χθεσινή. Μια ομάδα 15 ηλιθίων, λοιπόν, επιτέθηκε στον Φουρτάδο επειδή εκείνος απάντησε στις ύβρεις φίλων (;) της ομάδας στην Τρίπολη. Συνεπώς τι υπερασπίστηκαν αυτά τα 15 άτομα; Το Δίκαιο της βρισιάς και της προσβολής.

Ο Φουρτάδο είναι πράγματι ένας εκ των χειρότερων ποδοσφαιριστών που έχουν φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ ίσως από την αρχή της ιστορίας μας. Ωστόσο με εκνευρίζει και με αποξενώνει ακόμη περισσότερο το γεγονός της άνανδρης επίθεσης.

Δεν έχω τοποθετηθεί ακόμη για την κατάληψη που πραγματοποιεί η Ορίτζιναλ διότι προσπαθώ –μάταια- να καταλάβω τι θέλει να κερδίσει. Εξ όσων αντιλαμβάνομαι, αυτό που θέλει να κερδίσει είναι τη στέγη και τους –υποθέτω- βολικούς καναπέδες για καμιά 30αριά ρέμπελους που βρίσκονται νυχθημερόν στα Σπάτα. Κάτι τζαμπατζήδες που γουστάρουν να βρίσκονται σε ένα χώρο και να συζητούν τις μπούρδες τους. Στην προηγούμενη κατάληψη προ 10ετίας, αυτό συνέβαινε οπότε υποθέτω πως η τωρινή δεν θα απέχει και πάρα πολύ.

Σιχαίνομαι την αντίδραση για την Αντίδραση. «Κατάληψη στη λαμογιά» είναι το σύνθημα που ενώνει τους παρευρισκόμενους στα Σπάτα ωστόσο λαμόγια δεν είναι οι υπάλληλοι γραφειακών θέσεων που σηκώνουν τηλέφωνα ή ασχολούνται με τη γραμματειακή υποστήριξη της εταιρίας ΑΕΚ. Το ποτάμι κυλά και δεν γυρίζει πίσω.

Η ευθύνη της διάλυσης της ΑΕΚ βαραίνει άλλους και όχι όσους βρίσκονταν στα Σπάτα και εκδιώχθηκαν. Η κατάσταση δεν βοηθιέται με το να παρεμποδίζεται το αγωνιστικό κομμάτι του συλλόγου.